پرده‌ی اول 

  خارجی - محوطه‌ی تئاتر شهر

 روی استخر محوطه سنی گرد ساخته شده و نوازندگان محلی و عروسك‌ها دور آن ايستاده‌اند. چند غرفه نيز در اطراف است. غرفه‌ی مبارك - يونيما كه عروسك‌هايش را به نمايش گذاشته و غرفه‌ی انتشارات نمايش كه با كتاب‌هايش آراسته شده است.

 دهل و سرنا نواختن آغاز می‌كنند و عروسك‌ها را يك به يك به ميدان می‌خوانند. اينجا ميدانی است كه همه‌ی اجسام چوبی و ابری و پنبه‌ای با تخيل انسان حيات می‌يابند و در دل تماشاگران خانه می‌سازند. اينجا ميدان نمايش است، ميدان آموزه‌های اجتماعی و فرهنگی، ميدان رقص عروسك‌هايی كه پشت هر حركتشان فرهنگی و فكری نهفته است. ريتم‌های فولكلور ايرانی چنان وجدی در دل عروسك‌ها (عروسك گردان‌ها) پديد آورده، كه هر عروسك با توجه به توانائی‌هايی كه دارد هنرنمايی می‌كند. مبارك كوچك در كنار عروسك‌ها حجيم چنان به شعف آمده كه چندين بار معلق می‌زند و با سرو صدايش نقطه‌ی توجهی در ميدان نمايش پديد می‌آورد. الاغ شيطان، غول شاخدار، دهن گشاد و صدها عروسك ديگر با هم خوش و بش می‌كنند. اينجا جشن عروسك‌ها است و چنان وجدی جمعيت را فراگرفته كه ميهمانان خارجی هم بدون درنگ روی سن می‌روند و به جمع عروسك‌های ايرانی می‌پيوندند. مردم به اين ميدان آمده‌اند و در كنار فرزندانشان به نظاره‌ی عروسك‌ها نشسته‌اند. عروسك‌ها سر به سر آن‌ها می‌گذارند و وارد جمعيت می‌شوند، دستی به سر و گوش بچه‌ها می‌كشند و گاه در آغوش كودكان می‌آرامند. آری اينجا جشن مردمی عروسك‌ها است. اينجا افتتاحيه‌ی دهمين دوره‌ی جشنواره‌ی بين المللی تئاتر عروسكی - اولين جشنواره‌ی بين المللی كه بعد از انقلاب اسلامی در ايران پديد آمد - است كه متفاوت از سال‌های ديگر برگزار می‌شود.

 يكشنبه بعدازظهر، محوطه‌ی تئاتر شهر، رنگ و فضای غريبی داشت انگار اندوه جمعيتی كه برای استقبال از دهمين جشنواره آمده بودند از كودك و بزرگسال يك صدا فريا می‌زدند: عروسك، «همزاد كودكی، همراز بزرگسالی.»

 پرده‌ی دوم

 خارجی - محوطه‌ی تئاتر شهر

 همان سن و همان مردم و همان عروسك‌ها. «بهروز غريب پور» قائم مقام جشنواره‌ی تهران - مبارك، كسی كه به گفته‌ی خودش عمرش را روی تئاتر عروسكی گذاشته به نمايندگی از جامعه‌ی عروسكی به ميهمانان خوش آمد گفت.

 او در جواب خبرنگاری كه از حس‌اش در لحظه‌ی افتتاح جشنواره‌ی عروسكی پرسيد گفت: «مانند پدری هستم كه فرزندش به دنيا آمده است.» غريب پور، اتفاق نادری كه در اين جشنواره رخ داده بود را پيوند خوردن اسم «مبارك» به اين جشنواره دانست. در نظر او با اين حركت جشنواره‌ی عروسكی نيز به ميراث فرهنگی غنی ايران پيوند خورده. غريب پور كه يكی از اعضای هيات مديره‌ی يونيما است خيلی خوشحال است كه توانسته مبارك را به عنوان نماينده‌ای از نمايش عروسكی ايرانی به جهان معرفی كرده و نامش را در يونيما ثبت كند.

 دكتر «خسرو نشان» رئيس مركز هنرهای نمايشی از اين كه شعف جمعيت را می‌بيند، ابراز خوشحالی می‌كند. اين اولين جشنواره‌ی بين المللی عروسكی است كه نشان پس از تصدی رياست مركز هنرهای نمايشی در آن حضور دارد. به گفته‌ی نشان يكی از اتفاقات مهم اين جشنواره «افتتاح تالار فردوسی به عنوان پايگاه ثابتی برای نمايش عروسكی است.» نشان در سخنرانی افتتاحيه گفت: «ظاهراً عروسك‌ها جان ندارند ولی به مدد نمايشگران عروسكی شادی و شعف را به ارمغان می‌آورند و درعمق وجدان و احساس ما تاثير می‌گذارند.»

 او در جواب خبرنگاری كه پرسيد آيا تصميم نداريد دو سالانه‌ی جشنواره‌ی عروسكی را تبديل به جشنواره‌ی سالانه كنيد، گفت «فعلاً تصميم بر اين كار نداريم. سعی ما بالابردن كيفيت جشنواره است» ولی او به امكان پديد آمدن جشنواره‌ی عروسكی داخلی اشاره كرد، كه آن هم دو سال يك بار در فاصله‌ی دو جشنواره‌ی بين المللی و با حضور شركت كنندگان داخلی برگزار شود.

 «اردشير صالح پور» دبير اجرايی جشنواره با اشاره به اين نكته كه جشنواره‌ی بين المللی نمايش عروسكی اولين جشنواره‌ی بين المللی‌ای است كه بعد از انقلاب اسلامی در سال 68 پديد آمده گفت: «تئاتر عروسكی در فرهنگ ما ريشه دارد. او با اشاره به خيمه شب بازی، لعبتك، تكم آذربايجان گفت كه در سال‌های اخير دانشجويان رشته‌ی نمايش عروسكی با ذهنيت خلاقی كه داشته‌اند، توانسته‌اند به افق تازه‌ای دست پيدا كنند. او با اشاره به فعاليت‌های نمايشگران عروسكی پيوستن ايران به يونيما را از فعاليت‌های مثبت و چشم گير دانست، به گفته‌ی او حضور 20 كشور جهان در اين جشنواره بسيار چشمگير و قابل تحسين است.

 افتتاحيه‌ی دهمين جشنواره‌ی بين المللی مبارك - تهران با نمايش ليزر در محوطه‌ی باز تئاتر شهر تا ساعت 22 يكشنبه شب ادامه داشت.

 دهل و سرنا نواختن آغاز می‌كنند و عروسك‌ها را يك به يك به ميدان می‌خوانند. اينجا ميدانی است كه همه‌ی اجسام چوبی و ابری و پنبه‌ای با تخيل انسان حيات می‌يابند و در دل تماشاگران خانه می‌سازند. اينجا ميدان نمايش است، ميدان آموزه‌های اجتماعی و فرهنگی، ميدان رقص عروسك‌هايی كه پشت هر حركتشان فرهنگی و فكری نهفته است. ريتم‌های فولكلور ايرانی چنان وجدی در دل عروسك‌ها (عروسك گردان‌ها) پديد آورده، كه هر عروسك با توجه به توانائی‌هايی كه دارد هنرنمايی می‌كند. مبارك كوچك در كنار عروسك‌ها حجيم چنان به شعف آمده كه چندين بار معلق می‌زند و با سرو صدايش نقطه‌ی توجهی در ميدان نمايش پديد می‌آورد. الاغ شيطان، غول شاخدار، دهن گشاد و صدها عروسك ديگر با هم خوش و بش می‌كنند. اينجا جشن عروسك‌ها است و چنان وجدی جمعيت را فراگرفته كه ميهمانان خارجی هم بدون درنگ روی سن می‌روند و به جمع عروسك‌های ايرانی می‌پيوندند. مردم به اين ميدان آمده‌اند و در كنار فرزندانشان به نظاره‌ی عروسك‌ها نشسته‌اند. عروسك‌ها سر به سر آن‌ها می‌گذارند و وارد جمعيت می‌شوند، دستی به سر و گوش بچه‌ها می‌كشند و گاه در آغوش كودكان می‌آرامند. آری اينجا جشن مردمی عروسك‌ها است. اينجا افتتاحيه‌ی دهمين دوره‌ی جشنواره‌ی بين المللی تئاتر عروسكی - اولين جشنواره‌ی بين المللی كه بعد از انقلاب اسلامی در ايران پديد آمد - است كه متفاوت از سال‌های ديگر برگزار می‌شود.

 يكشنبه بعدازظهر، محوطه‌ی تئاتر شهر، رنگ و فضای غريبی داشت انگار اندوه جمعيتی كه برای استقبال از دهمين جشنواره آمده بودند از كودك و بزرگسال يك صدا فريا می‌زدند: عروسك، «همزاد كودكی، همراز بزرگسالی.»

پرده‌ی دوم

 خارجی - محوطه‌ی تئاتر شهر

 همان سن و همان مردم و همان عروسك‌ها. «بهروز غريب پور» قائم مقام جشنواره‌ی تهران - مبارك، كسی كه به گفته‌ی خودش عمرش را روی تئاتر عروسكی گذاشته به نمايندگی از جامعه‌ی عروسكی به ميهمانان خوش آمد گفت.

 او در جواب خبرنگاری كه از حس‌اش در لحظه‌ی افتتاح جشنواره‌ی عروسكی پرسيد گفت: «مانند پدری هستم كه فرزندش به دنيا آمده است.» غريب پور، اتفاق نادری كه در اين جشنواره رخ داده بود را پيوند خوردن اسم «مبارك» به اين جشنواره دانست. در نظر او با اين حركت جشنواره‌ی عروسكی نيز به ميراث فرهنگی غنی ايران پيوند خورده. غريب پور كه يكی از اعضای هيات مديره‌ی يونيما است خيلی خوشحال است كه توانسته مبارك را به عنوان نماينده‌ای از نمايش عروسكی ايرانی به جهان معرفی كرده و نامش را در يونيما ثبت كند.

 دكتر «خسرو نشان» رئيس مركز هنرهای نمايشی از اين كه شعف جمعيت را می‌بيند، ابراز خوشحالی می‌كند. اين اولين جشنواره‌ی بين المللی عروسكی است كه نشان پس از تصدی رياست مركز هنرهای نمايشی در آن حضور دارد. به گفته‌ی نشان يكی از اتفاقات مهم اين جشنواره «افتتاح تالار فردوسی به عنوان پايگاه ثابتی برای نمايش عروسكی است.» نشان در سخنرانی افتتاحيه گفت: «ظاهراً عروسك‌ها جان ندارند ولی به مدد نمايشگران عروسكی شادی و شعف را به ارمغان می‌آورند و درعمق وجدان و احساس ما تاثير می‌گذارند.»

 او در جواب خبرنگاری كه پرسيد آيا تصميم نداريد دو سالانه‌ی جشنواره‌ی عروسكی را تبديل به جشنواره‌ سالانه كنيد، گفت «فعلاً تصميم بر اين كار نداريم. سعی ما بالابردن كيفيت جشنواره است» ولی او به امكان پديد آمدن جشنواره‌ی عروسكی داخلی اشاره كرد، كه آن هم دو سال يك بار در فاصله‌ی دو جشنواره‌ی بين المللی و با حضور شركت كنندگان داخلی برگزار شود.

 «اردشير صالح پور» دبير اجرايی جشنواره با اشاره به اين نكته كه جشنواره‌ی بين‌المللی نمايش عروسكی اولين جشنواره‌ی بين المللی‌ای است كه بعد از انقلاب اسلامی در سال 68 پديد آمده گفت: «تئاتر عروسكی در فرهنگ ما ريشه دارد. او با اشاره به خيمه شب بازی، لعبتك، تكم آذربايجان گفت كه در سال‌های اخير دانشجويان رشته‌ی نمايش عروسكی با ذهنيت خلاقی كه داشته‌اند، توانسته‌اند به افق تازه‌ای دست پيدا كنند. او با اشاره به فعاليت‌های نمايشگران عروسكی پيوستن ايران به يونيما را از فعاليت‌های مثبت و چشم گير دانست، به گفته‌ی او حضور 20 كشور جهان در اين جشنواره بسيار چشمگير و قابل تحسين است.

 افتتاحيه‌ی دهمين جشنواره‌ی بين المللی مبارك - تهران با نمايش ليزر در محوطه‌ی باز تئاتر شهر تا ساعت 22 يكشنبه شب ادامه داشت.