نتايج كنكور - هم آزاد و هم سراسری - اعلام شده و آنها كه از اين خوان گذشته اند، حالا به فكر ثبت نام اند. دركنار همه ماجراهای مربوط به ثبت نام، حق كشی‌ها به نفع سهميه بسيج و خودی و نخودی كردن‌ها، امسال پديده ديگری هم روی ديوارهای اطراف دانشگاه تهران ظهور كرده و آن مسئله انتقال قبول شدگان از شهری به شهری ديگر است. مسئله‌ای كه برای خانواده‌هائی كه دخترشان در كنكور قبول شده نقش نان شب را پيدا كرده است. هيچ خانواده‌ای نمی خواهد دخترش به شهرستان برود. اين خواست چنان گسترده درايران مطرح است كه چندين فيلم سينمائی بر محور همين ماجرا ساخته شده است.

حالا شبكه‌ای كه معلوم نيست سرش به گردن كدام ارگان امنيتی و حكومتی استوار است اطراف دانشگاه تهران را پر كرده از آگهی انتقال دانشجويان قبول شده در دانشگاه‌ها از شهرستانی به شهرستانی ديگر و البته نرخ هر شهر و شهرستانی هم فرق می‌كند. بالاخره انتقال از زرند كرمان به دانشگاه آزاد تهران با انتقال از تربت حيدريه به رضائيه باهم يك قيمت كه نمی تواند باشد!

مقامات قضائی كه معلوم نيست  دست خودشان چقدر در اين ماجرا بند است، گفته اند اين انتقال ممكن نيست و شبكه‌ای كه چنين ادعائی كرده را تعقيب قضائی خواهد كرد. وزارت علوم و آموزش عالی هم گفته كه چنين انتقالی ممكن نيست. دراين ميان آن شبكه كار خودش را می‌كند و رد و نشان برای تماس هم پای آگهی‌های انتقال گذاشته تا تماس بگيرند و از 5 تا 8 ميليون تومان بدهند تا دانشجو را مثلا از زاهدان منتقل كنند به ناف تهران.

يك شيرپاك خورده‌ای نيست كه بپرسد: اگر ريگی به كفشتان نيست، چرا نمی رويد گردانندگان اين شبكه را با پيگيری همين آگهی‌هائی كه روی ديوارها نصب شده دستگير كنيد. شما كه توی سوراخ موش روزنامه نگارها و وبلاگ نويس‌ها شنود كار می‌گذاريد و از اتاق خواب سياسيون ايران عكس می‌گيريد، چرا نمی توانيد اين مدعيان انتقال را بشناسيد و دستگيرشان كنيد.