آنچه می‌شنويد، يكی از زيباترين و دلنشين ترين تصنيف‌هائی است كه شادروان حسين قوامی (فاخته ای) خوانده است. اين تصنيف از ساخته‌های هوشنگ ابتهاج "سايه" است و در آغاز دهه 40 خوانده شد. سالهائی كه هنوز صدای  شادروان قوامی با نام مستعار "فاخته ای» از راديو پخش می‌شد، زيرا افسر ارتش بود و نبايد اسم واقعی اش از راديو پخش می‌شد. برنامه گلها با صدای بنان و فاخته‌ای آغاز به كار كرد و بعدها ديگران و ديگران نيز به آن راه يافتند. فاخته‌ای چنگی نيز بر سه تار می‌زد، اما نه با تسلطی كه برادر ديگرش بر اين ساز داشت. كم سخن می‌گفت و از آلودگی به دور بود. شايد به همين دليل پيرانه سر نيز می‌توانست بخواند و صدايش را حفظ كرده بود. در سالهای پس از انقلاب، او نيز در همان تنگناهائی قرار گرفت كه ديگر اساتيد موسيقی سنتی ايران. ياد و خاطره اش هميشه ماندگار باد.