|
هشدار جبهه مشارکت
6 راه حل
برای خروج کشور از بحران
حاکمان رفتار خود را با جامعه بازبيني کنند
بجای سانسور
امنیتی باید نتایج سیاست های کنونی اتمی را به مردم گفت. باید
به طور جدي نگران تهديدهايي بود كه منافع ملي و تماميت ارضي
كشور را هدف قرار داده. كاري نكنند كه يك تقابل و درگيري
ناخواسته و غير قابل انتظار بر كشور تحميل شود.
جبهه مشاركت با انتشار بیانیه ای پیرامون قطعنامه شورای امنیت
سازمان ملل علیه فعالیت های اتمی ایران، دیدگاه های خود را
پیرامون این قطعنامه اعلام داشت. این بیانیه همزمان با اوج
گیری نگرانی های ناشی از پایان مهلت دو ماهه شورای امنیت برای
اجرای این قطعنامه منتشر شده و در آن آمده است:
پس از روي كار آمدن دولت نهم و مسؤولان جديد در مديريت پرونده
هسته‌اي كه سياست‌هاي گذشته را رها و راه تازه‌اي را در پيش
گرفتند، تنگ نظري و نفي نسنجيده هر نظر متفاوت در تصميم گيري
رواج يافت.
مردم بايد بخوبي از دامنه موضوع هسته‌اي كشور و هزينه‌ها و
فايده‌هاي آن آگاه شوند. مشاركت دادن همه جريان‌هاي فعال فكري
و سياسي ملي و كارشناسان زبده فني و اقتصادي با ديدگاه‌هاي
مختلف در روند تصميم گيري‌ها، كمك شاياني به حفظ وحدت ملي
خواهد كرد. اين روش امكان انحراف از منافع ملي را به حداقل
خواهد رساند و به درستي اراده ملي را چنان سمت و سو خواهد داد
كه مقاومت در برابر آن براي قدرت‌هاي خارجي بسيار مشكل خواهد
بود.
ما اين نظر را كه يكصدايي و يكدستي
در مديريت پرونده هسته‌اي تأمين كننده منافع ملي خواهد
بود، كه بر اساس آن اعمال نوعي سانسور در عرصه عمومي تجويز و
از ارائه هرگونه نقد و بحثي در اين باره جلوگيري شود نادرست و
خطا دانسته و آنرا بر ضد منافع ملي ارزيابي مي‌نمائيم.
اگر مسؤولان مربوطه بخواهند همچنان بر اعمال اين شيوه اصرار
ورزند، بسيار بجاست كه به صورت شفاف و روشن همه پيامدهاي مثبت
و منفي سياست‌هاي خود را براي مردم تشريح كنند. آنها بايد به
صورت كاملاً واضح بيان كنند در تداوم اين سياست ها چه سرنوشتي
را پيش‌بيني مي‌كنند و طبعاً بايد مسؤوليت كليه
عواقب سياست‌ها و اقدامات خود
را بپذيرند. بنظر مي‌رسد اينكه اعلام شود با پرداخت هر
هزينه‌اي سياست هاي جاري ادامه خواهد يافت، كفايت نمي‌كند،
بلكه بايد دامنه و عمق اين هزينه ها براي مردم بر شمرده شود تا
آحاد شهروندان بتوانند در اين باره مطلع شده و ميزان همراهي
خود را با اقدامات دولتمردان ارزيابي نمايند.
همچنين بايد توجه داشت به هيچ وجه عاقلانه نيست كه مسئولين
كشور چنين موضوع مهم وحياتي در سياست خارجي كشور را به مسئله
اي حيثيتي تبديل كنند كه امكان اصلاح سياست ها و تصميمات براي
خود آنها اينچنين سخت و پر هزينه گردد.
جناح حاكم در مجلس و دولت با شعارهاي آبادگري و رفاه و بهبود
معيشت و اقتصاد و بردن نفت به سر سفره‌هاي مردم و عدالت محوري
و.... بر سر كار آمده‌اند. حال جاي تعجب فراوان است كه اين
گروه به جاي اتخاذ سياست‌هايي كه به رونق اقتصادي و پاسخگويي
به نيازهاي معيشتي مردم بينجامد، رسماً در رابطه با پرونده
هسته‌اي اعلام مي‌كنند كه ما از تحريم اقتصادي و حتي جنگ هراسي
نداريم. نبايد كشوري را كه در آرامش و امنيت و در جايگاه مورد
احترام و مقبول بين‌المللي تحويل گرفته اند، در مدتي كوتاه به
سمت و سوئي ببرند كه در انزوا و تحريم قرار گيرد و آنرا افتخار
جلوه دهند!
اعمال هر گونه روش‌هاي ماجراجويانه يا تقابل جويانه مي‌تواند
آثار پيش‌بيني ناشده و خسارت باري را متوجه كشورمان سازد كه
نتايج قهري آن عقب ماندگي از روند توسعه، تشديد فقر، اوج‌گيري
ناهنجاري‌هاي اجتماعي، فرار مغزها و سرمايه‌ها، توقف رشد علمي
و صنعتي و... خواهد بود. از همه اينها گذشته به طور جدي بايد
نگران تهديدهايي باشيم كه منافع ملي و
تماميت ارضي كشور را هدف قرار
مي‌دهد، و كاري نشود كه بتواند به عنوان ابزاري مورد سوء
استفاده قدرت‌هاي خارجي قرار گيرد.
نگراني از سرنوشت كشور و ملت ما را بر آن مي‌دارد تا از
مسؤولان كشور خود بخواهیم تا بيش از آنكه به شعارها و تبليغات
و تصورهاي غير قابل تحقق بپردازند، به فكر چاره براي رفع
تهديد‌هاي جدي و رفع و كاهش آلام مردم باشند. همانگونه كه خود
وعده داده‌اند لقمه‌ناني به سفره مردم و به ويژه فقرا و
محرومين اضافه كنند و كاري نكنند كه يك
تقابل و درگيري ناخواسته و
غير قابل انتظار بر كشور تحميل شود. فراموش نشود هرگونه انزوا
و تحريم اقتصادي بيشترين فشار و خسارت را متوجه اقشار محروم و
آسيب‌پذير پايين و متوسط اجتماع مي‌كند.
تأكيد مي‌كنيم، برخورداري از پيشرفت‌هاي علمي و تكنولوژيك به
ويژه دستيابي به فن‌آوري صلح‌آميز هسته‌اي را حق كشور
مي‌دانيم، در عين حال براي ما روشن است كه راه دستيابي به اين
توانايي، سياست‌هاي و عملكردهاي موجود نيست و اين سياست‌ها نه
تنها ما را به اين حق خود نمي‌رساند بلكه نگرانيم كه ساير حقوق
مسلم و منافع بنيادين كشور و ملت تحت تأثير اين سياست‌ها و
رويكردهاي غلط قرار گرفته و براي هميشه ما را از دست يافتن به
حقوق به رسميت شناخته شده كشور محروم سازد.
هنوز فرصت براي بازنگري در سياست‌ها و جلوگيري از وخيم‌تر شدن
اوضاع وجود دارد. ما ضمن دعوت مسؤولان مربوطه به بررسي مجدد
سياست ها و نتايج برآمده از آن اجراي اقدامات ذيل را توصيه
مي‌نماييم:
1- با توجه به اينكه مقاومت در برابر تصميم شوراي امنيت سازمان
ملل متحد به تدريج ما را در موقعيتي منزوي‌تر و سخت‌تر قرار
خواهد داد، هر روز كه بگذرد بازگشت از اشتباه خسراني بيشتر و
زيان‌هايي غيرقابل جبران‌تر برجاي خواهد گذاشت، از اين‌رو
پيشنهاد مي‌شود براي شكستن اجماع بين‌المللي و تا زمان خروج از
بحران و آغاز دور تازه مذاكره و روند اعتماد سازي، با اعلام
بازگشت به سياست‌هاي قبلي، همان برنامه‌ها به مرحله اجرا
گذاشته شود.
2- در مسير مذاكره و اعتماد سازي با ديگر كشورها از همه
امكانات و ظرفيت‌هاي ملي موجود استفاده شود. پي‌گيري و حل اين
پرونده راه حل ملي مي‌طلبد و نه راه حل جناحي و حاكميتي. از
اين‌رو بايد از همه توان و نيروهاي كارشناسي درگير با اين
موضوع و همچنين مقامات گذشته بهره برد.
3- گفت و گو با همه كشورهاي عضو شوراي امنيت و صاحب نفوذ بويژه
آمريكا در اين باره در دستور كار قرار گيرد. بايد به گونه اي
عمل كرد كه اجماع موجود در اين شورا عليه ايران شكسته شود.
بايد هوشيار بود كه اين شروع كار است. اگر چاره‌انديشي نشود
صدور قطعنامه‌هاي زنجيره‌اي مي‌تواند وضعيت را به مراتب بدتر و
مشكل‌تر كرده و روز به روز بر ضعف موضع ايران و قوت موضع
آمريكا بيفزايد. مسير گفتگوها همراه با تغيير سياست هاي فعلي
با هدف بازگرداندن پرونده هسته‌اي ايران به آژانس بين‌المللي
انرژي اتمي مي‌تواند راه خروج از بحران را به روي كشورمان باز
كند.
4- در شرايط كنوني و در مسير مذاكره و اعتمادسازي بايد از
اعلام هر گونه سياست ماجراجويانه و تشديد كننده بحران يا انجام
هر گونه اقدامي كه مي‌تواند موجبات سوءظن و ترديد را نسبت به
ايران در عرصه جهاني دامن زند(همانند خروج از
N.P.T
يا همايش هولوكاست و...) خودداري شود، تا فضاي مساعدي براي
پيشبرد سياست‌هاي اعتمادساز در عرصه داخلي و خارجي فراهم آيد.
5- براي گذار از شرايط كنوني كشور نيازمند همدلي ملت و دولت
است. همدلي نيز بدون همفكري در روند تصميم‌سازي و تصميم‌گيري
ميسر نيست. انتخابات اخير پيام‌هاي روشني خطاب به مسؤولين
داشت. اگر مسؤولين اراده‌اي براي خروج از بحران دارند بايد با
رفتار مردمسالارانه خود در داخل اين اراده را عملاً نشان دهند
و رفتار خود را
با جامعه ايران مورد
بازبيني قرار دهند. بي‌ترديد هر ايراني آماده است براي
نجات كشور خود در شرايط خطيري كه براي سرنوشت كشور پيش آمده،
دلخوري‌ها و گلايه‌هاي موجود را به كنار بگذارد و در كنار
مسؤولان كشور، هزينه اصلاح سياست‌هاي اشتباه دولت را بپردازد.
اساسي‌ترين تصميم‌ها را بايد و مي‌توان با نظر و مشاركت مردم
گرفت و از قدرت افكار عمومي در اتخاذ تصميم‌هاي بجا و مؤثر
بهره اصولي گرفت. آنچه براي ما مهم است فقط جمهوري اسلامي
ايران، تماميت ارضي كشور و سعادت و بهروزي و رفاه ملت است. ما
در اين راه از هيچ كوشش و فداكاري فروگذار نخواهيم كرد.
6- در فضاي پر هياهو و مه آلود جهاني كه از هر سو صداي دشمني و
تقابل و درگيري به گوش مي‌رسد، ما بايد نداي صلح و زندگي سر
دهيم و اين را با سياست‌ها و اقدامات خود در عرصه داخلي و
خارجي به اثبات رسانيم. ما بايد با افشاي سياست‌هاي جنگ‌طلبانه
و تروريستي در جهان و بر شمردن خسارات مادي و انساني چهره‌هاي
جنگ طلب را رسوا و نداي صلح طلبي را در سراسر جهان بلند سازيم.
ما نبايد اجازه دهيم در پناه شعارهاي صلح‌طلبانه، جنگ‌افروزي
توجيه و بر جهان سايه افكن شود.
از خداوند رحمان و رحيم مي‌خواهيم ملت ما را در پناه خود از شر
خودخواهي‌ها، جهالت‌ها و زورگويي‌ها مصون دارد. به آنها كه
تصميم گيرنده سرنوشت ملت هاي خود هستند انصاف و تدبير و دور
انديشي عنايت كند .
|
