ايران

www.peiknet.com

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک  

infos@peiknet.com

 
 
 

جميله کديور:
برای جلوگيری از فاجعه جنگ شيعه- سنی
علمای ايران
بجای سياستمداران وارد صحنه شوند

کار را از دست افراد کم مايه و تحريک کننده بايد گرفت، والا همه چيز را باخته ايم. آن مقام (ذوالقدر) که می گويد و آن روزنامه که تيتر می زند "امريکا در جنگ هسته ای با ايران بازنده است"، همه کوشش ايران برای تثبيت صلح آميز بودن فعاليت اتمی ايران را نفی می کند!
پيش بينی نويسنده ی تايمز را چرا جدی نمی گيريم:

- اسرائيل مجددا به لبنان حمله می کند تا پرونده ی لبنان را ببندد.
- ارتش سعودی با هماهنگی امريکا و اسرائيل در عراق به نفع اهل سنت وارد عمل می شود.
- امريکا و اسرائيل مراکز هسته ای ايران را بمباران می کنند.

 
 
 
 
 

 

دشمن نتوان حقير و بيچاره شمرد

جميله کديورـ مکتوب:

1- تدبيرحکمت و مصلحت اقتضا می کند که در شرايط حساس کنونی محاسبه شده و با عقلانيت بيشتری گام برداشته شود. نه توانايی خودمان را بيش از آنچه هست ارزيابی کنيم و نه توانايی دشمنان را کمتر از آنچه هست بپنداريم. به قول معروف "دشمن نتوان حقير و بيچاره شمرد".

2- خط سير حوادث چند ماهه اخير قابل تامل است: وقتی البرادعی اعلام کرد که قراراست گزارش ايران به شورای امنيت برود مقامات رسمی با تکيه بر مواضع کشورهای دوست مثل غير متعهدها و شوروی و چين گفتند چنين گزارشی ارسال نمی شود. در عمل ديديم ارسال شد. در مرحله ی بعد گفتند موضوع در دستور کار شورای امنيت قرار نمی گيرد . ولی قرار گرفت. در مرحله ی سوم گفتند شورای امنيت نمی تواند قطعنامه صادر کند. تيتر زدند 5+1=0. اين بار هم قطعنامه صادر شد. به جای آنکه مدبرانه در صدد رفع و رجوع مخاطرات براييم، از دامنه دشمنی ها بکاهيم و شعاع اندک دوستان را قدری گسترش دهيم راه آسان شعار دادن و آزمودن آزموده های سابق را پيشه کرديم. گفتند: ورق پاره است.

3- روزنامه ی تايمز چاپ لندن اخيرا در مقاله ای به قلم آناتولی کالتسکی تحت عنوان "اتحاد نامقدس" به نقد استراتيژی امريکا، انگليس، اسرائيل و سعودی پرداخته است. به اعتقاد نويسنده ی مقاله ی تايمز اتحاد نامقدسی بين کشورهای مزبور شکل گرفته است. پيش بينی نويسنده مقاله قابل تامل و نگران کننده است. هر چند با ادبيات و گفتمان حاکم بر عرصه ی سياسی کشور به نظر می آيد که چندان نيازی به نگرانی و تامل نيست. به سياق گذشته می توان گفت هيچ کاری از پيش نمی برند و امريکا در جنگ هسته ای با ايران شکست خواهد خورد. جالب اينکه تا به حال همه ی تلاشها برای جا انداختن صلح آميز بودن فعاليت های هسته ای ايران بوده است. در اين ميان يک مقام امنيتی -نظامی بحث جنگ هسته ای و پيروزی ايران را به پيش می کشد.

4- می توان همچنان دن کيشوت وار خوش بين بود . نگران نبود. و به مردم با همين روال و رويه اخبار و اطلاعات تزريق کرد و قرص روحيه خوراند. ولی به نظر می آيد که اگر صحنه شطرنج را به دقت نبينيم و تحليل روشنی از فضای موجود نداشته باشيم و دچار خوش بينی های بحران ساز وسوء تفسيرهای هميشگی شويم بازی را باخته ايم.

5- پيش بينی نويسنده ی تايمز قابل تامل است. او می نويسد:

- اسرائيل مجددا به لبنان حمله می کند تا پرونده ی لبنان را ببندد.

- ارتش سعودی با هماهنگی امريکا و اسرائيل در عراق به نفع اهل سنت وارد عمل می شود.

- امريکا و اسرائيل مراکز هسته ای ايران را بمباران می کنند.

6- در حساس بودن شرايط و ضرورت داشتن تدبير در گفتار و کردار هيچ ترديدی نيست. اگر همچون گذشته با تحليل های تقدير گرايانه پيروزی حق بر باطل پيش برويم انگار نه شناختی نسبت به تحولات داخلی و تغيير نگرش ها نسبت به گذشته داريم و نه شناختی نسبت به تحولات پيرامونی در عرصه ی منطقه ای و بين المللی. نمونه جديد آن اظهار نظر اخير بوش و وزير خارجه اش در مورد استراتزی جديد امريکا در عراق و ضرورت برخورد با مداخله های ايران.

7- در اين فضای پر تنش که تلاش می شود مسئله ی شيعه و سنی و اختلافات مذهبی را هم بر مشکلات عديده ی کشور بيفزايند و آن را به يک فاجعه تبديل کنند و در شرايطی که برای ما فقط افکار عمومی جهان اسلام به عنوان يک نقطه ی مثبت باقی مانده، به نظر می آيد با کم فهمی و بی تدبيری همين فضا را نيز در حال از دست دادنيم. در شرايطی که علمای بزرگ اهل سنت مثل قرضاوی هم نسبت به ما مسئله دار شده اند، ضروريست به جای وهن و تهمت از سوی افراد کم مايه، تحرکی از سوی مراجع و علمای شيعه برای رفع سوء تفاهمات ايجاد شود. تحرک و عمل حوزه های علميه و مراجع بزرگ در شرايطی که به نظر تدبير از حوزه ی سياست در حال خروج است  ضروری و اجتناب ناپذيرست.