نشست انتخاباتی با مصطفی تاج زاده

تحریم، حمله و یا جنگ

درسیمای نتیجه انتخابات

سيدمصطفي تاج‌زاده طي سخناني در دومين نشست فعالان اصلاح‌طلب کاشان گفت:

ما معتقديم کشور ملک همه ايرانيان است و همه به اندازه ديگري حق اعمال حاکميت دارند؛ چراکه دوره جديد دوره ملت‌هاست. ما در همين چارچوب مي‌خواهيم در انتخابات شرکت کنيم و حق خود مي‌دانيم که شرکت کنيم و شبهاتي مبني بر اين كه جامعه نمي‌خواهد شرکت کند و فايده ندارد، مسووليتش را متوجه کساني مي‌دانيم که با رفتار خود از جمله در رسيدگي به صلاحيت‌ها، دائم جامعه را با اضطراب به اين سو سوق مي‌دهند.

تاج زاده خطاب به کسانی که همچنان بر سر شرکت درانتخابات تردید دارند گفت:

انتخابات مثل بازي فوتبال است. يا برد يا باخت. ما مي‌گوييم هر سه انتقاد درست است و راه مقابله با آن يکي اين است که در انتخابات شرکت نکنيم. نتيجه آن اين است که حکومت تشکيل مي‌شود چه حضور داشته باشيم چه نداشته باشيم. سياست مثل غذاست و انتخاب بين غذاهاي متفاوت است نه اين‌که غذا بخوريم يا نخوريم. در مملکت‌هاي دموکراتيک هرکس انتخاب شود بسته به اين‌که حکومت چقدر دخالت مي‌کند در زندگي ما موثر است. اين‌که انتخاب کنيم کدام هنرمند يا ورزشکار يا بازيگر محبوب‌تر است در زندگي ما تاثيري نمي گذارد، اما اگر بگوييم کدام سياست محبوب‌تر و معقول‌تر است، مي‌تواند در زندگي ما و جامعه‌ ما به شدت تاثيرگذار باشد. مي‌تواند کشور را به جنگ و نابودي بکشاند و مي‌تواند کشور را نجات دهد. اگر جنگي صورت بگيرد و براي حکومت متضرر يا بهره‌مند باشد، براي همه جامعه است. اگر مشکلي پيش بيايد در طول تاريخ، در اکثر قريب به اتفاق موارد توده‌ها بيشتر رنج کشيده‌اند تا دولتمردان و مرفهان. چون به راحتي مي توانند کشور را ترک کنند. پس براي توده‌ها مهم‌تر است که چه اتفاقي در کشور مي‌افتد.

اما اين شعار اشتباهي است که بدون هيچ قيد و شرطي در هر انتخابات حاضر شويم. اين کار باعث مي‌شود بدون هيچ قيد و شرطي تمامي کانديداهاي ما اعم از شاخص و غيرشاخص را رد صلاحيت کنند و شما هم هرکاري بدون قيد و شرط در حوزه انتخابات انجام دهيد زيرا ما بنا بر شرکت پرشور در انتخابات داريم؛ اما تحريم هم افراط است. زيرا به جاي اينکه راه حل مشکل را پيدا کنيم، صورت مساله را پاک مي‌کنند و مي‌گويند ما اصلا شرکت نمي‌کنيم. کساني که معمولا اين حرف‌ها را مي‌زنند، هم حرف‌شان غيرعلمي است و هم زمينه‌ساز بدترين استبداد در جامعه مي‌شوند.

بايد فشار بياوريم تا تاييد صلاحيت‌مان را بگيريم. ديديم که بعضي از اعضاي خبرگان را ردصلاحيت کردند و گفتند كه بعد 8سال برو امتحان بده ببينيم از لحاظ علمي صلاحيت داري يا نه؟ همين آقاي عباسي‌فر را که رد صلاحيت کردند، غير از اين‌که عضو خبرگان بود، تا مدتي پيش عضو شوراي نگهبان بود و تعيين مي‌کرد چه کسي صلاحيت دارد يا خير؟ يا زواره‌اي نمونه مکلاي اين‌ها. مثل تغيير ساعت؛ اول تغيير دادند، حالا گروه کارشناسي تشکيل شده كه ببينند کار صحيحي بوده يا خير؟

تلاش بعدي ما سعي در سالم برگزار شدن انتخابات است؛ اگر اين بخش از انتخابات زير سوال برود، خيلي‌ها ديگر انگيزه شرکت نخواهند داشت و شايد خود ما هم ديگر در انتخابات شرکت نکنيم. چون بازي که از پيش نتيجه آن تعيين شده است در ان شرکت نمي کنيم. در مرحله‌ سوم به اين فكر مي‌كنيم که اگر راي آورديم، چکار کنيم که با توجه به تجربيات گذشته خدمت کنيم.بنابراين با اين انتخابات شايد بتوانيم جلو تحريم و يا حمله نظامي را بگيريم. مگر در دوم خرداد اين اتفاق نيفتاد؟ شايد امکان اميد به آينده و چشم‌انداز روشني را تثبيت کنيم. بنابراين ما بر اين اساس مشارکت مشروط را انتخاب کرديم و از آن دفاع مي کنيم.

ما از اقتدارگرايان انتظار داريم؛ که به ما روزنامه بدهند. اصلا انتظار نداريم که آقايان هر روز خودشان را نقد کنند. چون معمولا هيچ حاکميتي اين کار را نمي‌کند. اگر مناسبات دموکراتيک باشد يک حزب نمي‌تواند بر خلاف نظر مردم درازمدت حاکميت کند. چون اگر حساب کند که مدتي بعد دوباره انتخابات است و راي مردم را مي‌خواهد، مجبور است با مردم همراهي کند. آفت يک نظام دموکراتيک عوامفريبي است.

مجموع اصلاح طلبان فهرست ائتلافي خوبي در تهران و استان‌ها خواهند داشت.

اگر کساني بخواهند به نوعي مناسبات زمان شاه را حاکم کنند، سرنوشتي بهتر از شاه نخواهند داشت، ولي خوشبختانه ما هنوز خيلي فاصله داريم تا به اين نقطه برسيم و نبايد تفريط کنيم.

اگر انفعال پيشه کنيد يقين داشته باشيد روز به روز فضا بسته‌تر خواهد شد و اگر در صحنه بمانيم و کار و تلاش داشته باشيم، يقينا وضع موجود از اين بهتر خواهد شد.