نامه مهدی کروبی به وزیر اطلاعات
با روز قدس و رمضان
عاشورا و 22 بهمن چه می کنید؟

شیخ مهدی کروبی رئیس مجلس ششم و کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری دو دوره نهم و دهم، نامه ای خطاب به محسنی اژه ای وزیر اطلاعات نوشته و بدرستی به وی یاد آور شده که هر سالگرد، هر راهپیمائی سنتی در جمهوری اسلامی و هر سنیه زنی و عزاداری و روزه داری، روز قدس، عاشورا، 22 بهمن و… از این پس در جمهوری اسلامی یک روز و یک هفته و حتی یک ماه آماده باش نظامی برای جلوگیری از تظاهرات مردم است. او در نامه خود تاکید می کند که امنیت کشور شکننده است و وزیر اطلاعات آگاهی لازم را در این باره دارد و لازم است "قدرت" را درجریان واقعیات و اطلاعات قرار دهد.

این روزها از آنچه که به ناحق بر مردم فهیم و با شعور ایران گذشت، بسیار سخن گفتیم، ولی هنگامی که در این ایام به گفت و گو با زجرکشیدگان روز‌‌های تلخ پس از انتخابات ریاست‌جمهوری دهم که روزهایی را به جرم اعتراض به نتیجه یک انتخابات در زندان گذاراندند نشستم، بسیار متاسف شدم از سرنوشتی که بر جمهوری اسلامی ایران می‌گذرد. چنین بود که تصمیم بر آن گرفتم تا با نگارش نامه‌ای از سر دلسوزی و دفاع از آرمان‌‌های بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران و خون پاک شهدا، نکاتی را یادآور شوم.

اما چرا شما را خطاب نامه دلسوزانه خود قرار دادم. شاید بگویید که بهتر بود به روسای سه قوه اعتراض و انتقاد خود را بیان می‌کردم اما برای این هم توضیحی دارم. اول انکه ریاست محترم قوه مجریه را فردی برآمده از رای ملت نمی‌دانم و از انجا که دولت او را مشروع و قانونی نمی‌خوانم نامه‌ای هم به او نخواهم نوشت. دوم انکه جناب آقای آیت الله سید محمود‌هاشمی شاهرودی ریاست محترم قوه قضائیه نیز در پایان دوران مسوولیت خود به سر می‌برد و این روزها سخت مشغول روند انتقال مدیریتی و چه بسا راحت شدن از هم و غم دنیاست و سوم آنکه جناب آقای دکتر علی لاریجانی ریاست محترم قوه مقننه نیز در مظان اتهام اصولگرایانی است که او را به جرم آزاد اندیشی به نقد می‌کشند. پس چار‌ه‌ای نبود جز انکه با شما به عنوان وزیر اطلاعات کشور سخن بگویم. از طرفی دیگر، این را فراموش نمی‌کنم شما یک روحانی هستید که سالها در قوه قضاییه حضور داشته و سوابقتان شما را فردی با تکلیف و پایبند به اصول اعتقادی، دینی و قانون جمهوری اسلامی ایران معرفی می‌کند.

حفظ ثبات و امنیت نظام ریشه در تدوین برنامه‌‌های اطلاعاتی و امنیتی دارد که مبتنی بر مصلحت عمومی جامعه و جلب رضایت احاد مردم برای حفظ منافع ملی باشد.اینک سیستم اطلاعاتی و امنیتی کشور به غیر‌شفاف ‌ترین و مخوف‌ ترین ابزار برای سرکوب مردم تبدیل شده است. آنچه که طی ماه‌های اخیر بر مردم ایران گذشت، آیا منطبق با قانون و بر مصلحت منافع ملی بود؟ آیا حوادث اخیر تکرار همان ماجرای حمله وحشیانه به کوی دانشگاه و قتل‌‌های زنجیر‌ه‌ای از جمله کشته شدن آقای فروهر و همسرش و قتل زهرا کاظمی نبود؟ از آن حیث که هیچ گاه عاملان آن ها شناسایی نشدند و حتی پیگیری آن توسط مسوولان به فراموشی سپرده شد؛ اینک به نظر می‌رسد که تاریخ در حال تکرار است.

چرا هیچ گاه اقداماتی که از سوی نیرو‌های تحت عنوان لباس شخصی‌ها و بسیج انجام می‌شود، مورد بررسی قرار نمی‌گیرد؟ چنین است که پس از روی دادن حادثه تلخ شهادت دختر بی‌گناه، ندا آقا سلطان، محمود احمدی نژاد در مقام رئیس دولت نهم به ریاست قوه قضائیه نامه می‌نویسد و خواستار شناسایی عاملان قتل وی می‌شود و یا آنکه سرلشکر فیروز آبادی فرمانده کل نیرو‌های مسلح طی نگارش نامه‌ای به امام زمان از کشتار نیرو‌های تحت لوای خودش گلایه می‌کند.

امروز دستگاه‌های موازی اطلاعات به بهانه عمل به رسالت دفاع از امنیت و ثبات نظام اقداماتی را انجام می‌دهند که دل هر انسانی را به درد می‌آورد و جای تعجب است که مسوولان اطلاعاتی کشور از آن بی‌خبر هستند و یا حساسیتی بدان نشان نمی‌دهند! امروز جوانان این مرز و بوم را تحت عنوان نیروی امنیتی و اطلاعاتی کتک می‌زنند و در بازداشت گاه‌های غیرقانونی نگهداری می‌کنند و بدترین شکنجه‌ها روحی و روانی و رفتار‌های خشن را با آنها انجام می‌دهند، بی‌آنکه پاسخگوی آنچه تحت لوای نظام جمهوری اسلامی می‌کنند، باشند. اینک کار به جایی رسیده است که کسانی که در زندان اوین به سر می‌برند، این شانس حضور خود در اوین و گرفتار نشدن در بازداشتگاه‌های غیر‌قانونی را رحمت خداوند می‌نامند.

آیا این است رسالت امنیتی شما، که جوانان بی‌گناه ایرانی را تنها به جرم اعتراض به انتخاباتی که نتیجه‌اش را قانونی و مشروع نمی‌دانند، تحت عنوان نیروی امنیتی و اطلاعاتی در خیابان‌ها کتک زده و آغشته به خون به زندان‌ها منتقل کنند و ماهها بلاتکلیفی را به آنان تحمیل کرده و خانواده‌هایی را نگران سازند؟ آیا این است رافت اسلامی که دختران و پسران ما را در زندان‌ها به قتل برسانند و آن‌گاه از ارتکاب چنین جرمی سلب مسئولیت کنند و آن‌گاه به مظلوم‌نمایی در دفاع از نیرو‌های خودسر و غیر مسئول تحت لوای خود بپردازنند؟

شما به عنوان وزیر اطلاعات از سرنوشت کسانی که مفقود شده‌اند و یا در زندان‌‌های غیر رسمی کهریزک، شورآباد و سوله‌‌های اطراف شهر تهران نگهداری می‌شوند، خبر دارید؟ (به نقل از منابع موثق) آیا تاکنون بر رفتار‌های غیر متعارف نیرو‌های نظامی و شبه‌نظامی با بازداشت شدگان قبل از انکه به زندان‌ها تحویل داده شوند، نظارتی شده است؟ شما به عنوان وزیر اطلاعات وجدان بیدار خود را به داوری دعوت کنید و بگویید که آیا گلوله گشودن به مردمی که اعتراضاتی ارام را برگزار کردند و بازداشت‌‌های گسترده انان، امری منطقی است. آیا شما از این رفتارها بی‌خبرید و یا اینکه شما هم به مانند دیگران مصلحت را بر پاسخگویی نمی‌دانید؟ این روزها اخبار ناگواری از تعداد کشته شدگان حوادث اخیر به گوش می‌رسد، ‌کسانی که هنوز خانواده‌هایشان از سرنوشتشان بی خبر هستند، هرچند که هیچ گاه از سوی مسوولان مربوطه آمار واقعی کشته‌شدگان حوادث اخیر منتشر نشده است، ولی آیا شما نیز به عنوان وزیر اطلاعات آمار دقیقی از کسانی که مفقود شده و کشته شده‌اند در اختیار ندارید؟ به نظر می‌رسد که مسئولان می‌خواهند همواره به کتمان آمار واقعی کشته‌شدگان حوادث اخیر بپردازنند، ولی در هر صورت حداقل اجساد آنها را به خانواده‌هایشان تحویل دهید. من متاسفم باز بگویم از آنچه طی ماه‌های اخیر بر مردم آگاه و فهیم ایران گذشت. اینک آنچه بر مردم ایران به ویژه زنان می‌گذرد بسیار تاسف بار است، چنانچه همه شاهد آن بودند که چگونه با باتوم به زنان حمله کرده و آنها را کتک زده و یا به داخل جوی‌ها پرت می‌کنند، و وا اسفا که این غم‌‌انگیزتر از آنچه است که جنایتکاران صهیونیست با مردم مظلوم فلسطین انجام می‌دهند، چرا که بنابر انچه که در رسانه‌ها مشاهده می‌کنیم حداقل صهیونیست‌‌های غاصب در برخورد با زنان ملاحظاتی دارند و این هم به علت انعکاس بیرونی رفتاشان است، ولی متاسفانه ماموران جمهوری اسلامی ایران زنان را در مقابل چشم دیگران کتک می‌زنند و گویی خود را نائبان بر حق خدا می‌دانند که گناهکاری را مجازات می‌کنند و از انعکاس رفتارشان در دنیا و تاثیرش بر افکار عمومی جهانی ابایی ندارند.

آیا آنچه امروز در برخورد با اعتراض‌‌های آرام مردم و شهروندان انجام می‌شود از برخورد‌های خیابانی تا بازداشت‌‌های غیر قانونی و یا بازجویی‌‌های قرون وسطایی و اعترافاتی که گرفته می‌شود، منطبق با قوانین اسلامی و جاری کشور و قواعد دموکراسی و فرهنگ حاکم بر دنیای امروز است؟ من از شما می‌پرسم که آیا زندان در جمهوری اسلامی ایران تعریف مشخصی دارد و یا اینکه می‌توان مردم را در مسجد، مدرسه و زیر زمین ادارات و وزارت خانه‌ها بدون آنکه خانواده‌هایشان و وکلای مدافع و حتی دستگاه قضایی در جریان باشند، روزها نگه داشت و شکنجه روحی کرد؟ آیا به نظر جنابعالی با این‌گونه برخورد‌های خشن و سرکوب مردم می‌توانیم جوابگوی حق و مطالبات مردم خودمان و چامعه جهانی باشیم؟ ایا شما به عنوان وزیر محترم اطلاعات به واقع از پشت پرده نیرو‌های لباس شخصی که آزادانه از هیچ کوششی جهت سرکوب مردم دریغ ندارند و روز به روز گستاخانه‌تر با مردم برخورد می‌کنند، خبر ندارید؟

هیچ گاه فراموش نکنید که ایران امروز با ایران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی تفاوت‌‌های بسیاری دارد. شما که باید بهتر بدانید؛ ما در عصر ارتباطات قرار داریم و کوچکترین رفتار درونی ما انعکاس بیرونی دارد. بنابراین بدانید که دیگر سر در زیر برف کردن نتیجه‌ای را تغییر نمی‌دهد، زیرا امروز مردم آگاه و هوشیار هستند و دنیا نیز چشم به ایران دوخته است.

مسئولان و قدرت‌‌های بالاتر را از شرایطی که امروز بر کشور حاکم شده است، آگاه کنید. با توجه به آنکه به مسائل پشت پرده دسترسی دارید و از شرایط شکننده‌ی کشور مطلع هستید و امکان کالبدشکافی امور کشور در داخل و خارج برایتان مهیا است، مردم را نیز در جریان واقعیت‌ها قرار دهید و البته دنبال راه چار‌ه‌ای برای خروج از بحران کنونی باشید، و الا مدیریت روز‌های سخت رمضان، قدس، محرم و عاشورا و 22 بهمن برایتان دشوار خواهد بود.

مهدی کروبی

۲ مرداد ۸۸