یکی از اتفاقات مهم سیاسی این دوره انتخابات ریاست‌جمهوری فروکش کردن تب تحریم انتخابات است. جمعی از دانشجویان تحریمی‌ فعال گذشته را دیدم که دفعه قبل با اسم و رسم حدود ۵۰۰ امضاء برای تحریم انتخابات بیانیه داده بودند. اکثر آنان الان در دعوت مردم به انتخابات فعال هستند. حتی یک نفر از فعالان آنها که تازه از زندان آمده قضایای دردآوری از زندان تعریف ‌کرد. برای آقایان مسعود دهقان، مهدی مشایخی و عباس حکیم که هنوز در زندانند خیلی نگران بود. تلاش فعالان سیاسی و مدنی برای آزادی آنان از جدی‌ترین کارهایی است که همه باید در این جهت اقدام کنند. متاسفانه فشارهای جسمی و روحی بر دانشجویان دربند در گیرودار انتخابات فراموش شده است. بسیاری از زنان فعال سیاسی هم که اکثر آنان در کمپین یک‌میلیون امضا هستند از فعالان دعوت مردم به شرکت در انتخابات شده‌اند.

کم‌ کم به خوبی می توان در سراسر ایران موج جدی شدن انتخابات برای تغییر را دید. حتی به خوبی می‌توان نگرانی و وحشت طرفداران آقای احمدی‌نژاد را هم دید. حملات فیزیکی و رسانه‌ای شدید هواداران دولت به مجالس تبلیغات اصلاح‌طلبان، که تنها راهی است که محافظه‌کاران همیشه وقتی در انزوا قرار گرفته‌اند بلد بوده‌اند نشانه‌ همین وحشت است. دیگر تقریباً همه‌ی مردم می‌توانند امیدوار باشند که چهار سال دیگر را با رئیس‌جمهور جدیدی تجربه کنیم.