دیدار با محمد خاتمی
بحران کشور مزمن شده
و یافتن راه حل آن دشوارتر

بعد از انتخابات جامعه، یا لااقل بخش مهمی از آن چه گفت و چه می‌خواست؟ اگر اعتراضی داشت به چه بود؟ به اصل نظام که اعتراض نداشت. اعتراضش را هم با شیوه‌های مدنی و پرهیز از خشونت مطرح كرد.  راه کار منطقی  مساله چه بود؟

این مردم صاحب كشور و انقلابند. هزینه‌ها را هم آنها پرداخته‌اند. اگر مطلبی دارند و درست است باید به آن تمكین كرد و اگر هم درست نیست باید آنان را محترمانه قانع كرد.  اینكه گفته می‌شود هر كس حرفی و اعتراضی دارد اغتشاشگر وخس و خاشاك است، فتنه گر است؛ وابسته به اجانب است، بی‌دین است و ده‌ها اتهام دیگر و برخوردهای خشن هم صورت گیرد مساله را حل نمی‌كند. بلكه مشكل را مزمن می‌كند كه کرده وحل آن دشوارتر شده.

محمد خاتمی در دیدار با جمعی از جوانان و دانشجویان و فرزندان قربانیان جنگ ایران و عراق، که نوعی گفتگو و پرسش و پاسخ بود، گفت:

یكی از آفات‌های بزرگی كه جامعه ما گرفتار آن است، دروغ و ناسزاگویی به خصوص از زبان افراد دستگاه‌های رسمی است. دشمن واقعی همین دروغ‌گویی‌ها و ناسزاگویی‌هاست که اگر در درونمان بود دشمن خارجی موفق می‌شود و اگر نبود توطئه بیگانه هم کارگر نیست.
 من نمونه ای را بیاورم نه برای دفاع از خود بلكه برای دفاع از حقیقت و اظهار نگرانی نسبت به اصل انقلاب و سرنوشت جامعه.

شما هم شنیده‌اید كه چه بی‌پروا و با آسودگی خاطر كسانی از دریافت صدها میلیون دلار از خارجی‌ها توسط اشخاص خاص برای ضربه زدن به انقلاب سخن گفتند . من فعلا كاری ندارم كه این ادعای مضحك كه ظاهرش هم حكایتگر بطلان آن است از كجا و چرا مطرح شده است ولی می‌گویم باید نسبت به سرنوشت جامعه نگران بود . چرا باید كارهای نادرستی صورت گیرد و بعد برای توجیه آنها به چنین دروغ‌های بزرگی متوسل شوند؟

چرا مدعی العموم به خاطر اهانتی كه به انقلاب، اهانتی كه به ده‌ها میلیون نفری كه رای داده‌اند و به خاطر تشویش افكار عمومی و بدبین كردن جامعه به نظام برخورد نمی‌كند؟

آیا چرخ یك جامعه براساس یك دروغ و ناسزا می‌چرخد؟ به هر حال این نمونه ای بود که سقوط اخلاقی را در بخش هائی از جامعه نشان می‌داد.

آزادی، استقلال ،پیشرفت و عدالت و... خواست‌های مهم تاریخی ملت ماست.  اكثریت قاطع جامعه هم تامین اینها را هم همراه با احكام و ارزش‌های الهی می‌خواستند و حتی كسانی كه در این كشورند و آیین و یا گرایش دیگری دارند با تصویری كه حضرت امام از جمهوری اسلامی دادند و براساس آنچه در انقلاب مطرح شد آنها هم به جمهوری اسلامی رای دادند و اسلامی هم که در انقلاب بود نه تنها با خواست‌های تاریخی مردم تعارضی نداشت بلكه كاملاً موید آن بود.

 قانون اساسی نظم ‌پذیرفته شده معیار و رفتار و حكومت مردم است. البته قانون اساسی هم امری بشری است و وحی منزل نیست نقد آن هم عیبی ندارد ولی مبنای نظم همین قانون اساسی است. همه باید در چارچوب آن حركت كنند ؛ به خصوص حكومت که قدرت و امكانات دارد.

كسانی بر علیه انقلاب و نظام خواسته یا ناخواسته عمل می‌كنند كه اعتنایی به نظر و رضایت مردم ندارند و خیال می‌كنند به هر وسیله‌ای و به هر طریقی می‌شود جامعه را اداره كرد.
بعد از انتخابات جامعه، یا لااقل بخش مهمی از آن چه گفت و چه می‌خواست؟ اگر اعتراضی داشت به چه بود؟ به اصل نظام که اعتراض نداشت. اعتراضش را هم با شیوه‌های مدنی و پرهیز از خشونت مطرح كرد.  راه کار منطقی  مساله چه بود؟

این مردم صاحب كشور و انقلابند. هزینه‌ها را هم آنها پرداخته‌اند. اگر مطلبی دارند و درست است باید به آن تمكین كرد و اگر هم درست نیست باید آنان را محترمانه قانع كرد.
اینكه گفته می‌شود هر كس حرفی و اعتراضی دارد اغتشاشگر وخس و خاشاك است، فتنه گر است؛ وابسته به اجانب است، بی‌دین است و ده‌ها اتهام دیگر و برخوردهای خشن هم صورت گیرد مساله را حل نمی‌كند. بلكه مشكل را مزمن می‌كند كه کرده است وحل آن دشوارتر است. چه اهانت ها كه رسمی و غیر رسمی به شخصیت‌ها و گروه‌ها و افراد نشد و چه نسبت هایی كه برای توجیه رفتارهای نادرست ندادند و چه چهره ناپسندی كه از امام و انقلاب نشان داده نشد. اینها است كه به انقلاب و امام و رهبری لطمه می‌زند؛ ما این را نمی‌خواستیم و نمی‌خواهیم.

الان هم می‌گوییم در آستانه عید سعید فطر همگی بنا را بر این بگذاریم راه درست را بپیماییم.  چرا باید وقتی سخن از وحدت و جذب حداكثری است، كه می‌تواند باعث امید شود شاهد رفتار‌هایی هستیم كه وضع را بدتر می كند؟ چرا باید با بخشنامه های كذایی باز هم محدودیت بیشتربرای مطبوعات و رسانه‌ها ایجاد شود؟ چرا باید بعضی آزادی‌های نیم بند كه نسبت به پاره‌ای از عزیزان در بند اعمال شده است به همه تعمیم نیابد بلكه بالعكس دوباره آزاد شدگان به بند برگردند؟ چرا باید محافل و رسانه ها و نهادهای خاص بر تهمت زنی و ناسزاگویی بیفزایند و چرا باید شاهد برخورد‌های تخریبی، خشن و هتاكانه علیه شخصیت و كسانی باشیم كه به هر حال نظری مخالف با نظر رسمی رایج دارند؟ چنانكه نمونه هایش را این روزها در تهران و شیراز دیدیم. ( حمله به خانه کروبی و یورش به مسجد قبا و آیت الله دستغیب)

با آزادی كسانی كه گرفتار شده‌اند، با ایجاد فضای امن و آزاد برای همه افراد و تشكل‌ها وگروه‌ها و "خردمندان خیرخواه" به جای "متوهمان خشونت گرا " بسوی وضعیتی می‌رویم كه در آن انتخابات سالم و بی‌حرف و حدیث و آزاد برگزار خواهد شد و خواهیم دید كه چگونه جامعه به سوی آرامش ثبات و امید پیش خواهد رفت. این است راه تقویت نظام و عمل به میزانهای درست انقلاب و تامین مصالح ملی و پاسداشت حرمت مردم.