مردم ایران از خشونت نفرت پیدا کرده اند
قرقیزها به قیامی مجبور شدند
که ایرانی ها از آن گریزانند!

درود بر شما- من و خانواده ام در تمام راهپیمائی ها و تظاهرات پس از انتخابات 22 خرداد بوده ام. در زمان انقلاب بهمن هم یکسال تمام به همراه همسرم دو جفت کفش کتانی را در خیابان های تهران کهنه و پاره کردیم. قیام و شورش اخیر مردم قرقیزستان را از طریق تلویزیون های ماهواره ای دیدم و فکر می کنم خیلی از مردم ایران آن را با کنجکاوی دیدند، چون در این روزها در هر محل و محفلی در این باره صحبت می شود.

از مطلبی که در باره قرقیزستان نوشتید بسیار لذت بردم. نوشته وزین و محکمی بود.

شک نکنید که با دیدن صحنه های قیام مردم قرقیزستان نفس خیلی ها در حکومت بند آمد. یاد حرف سردار شارلاتان "قاسمی" افتادم- که موقع جنگ دائماً از جبهه فرار می کرده- که از دهنش بعد این حوادث پرید که این مردم (مردم ایران) قصد براندازی نداشتند و الا اگر یکی یک جارو دستشان می گرفتند همه چیز را جارو می زدند.

واقعیت همین است. این که مردم ما از خشونت نفرت پیدا کرده اند. 30 سال زندگی در گرداب خشونت حکومتی همه ما را به این درک رسانده است. شما اگر روز عاشورا در خیابان و زیر پل حافظ بودید می دیدید که مردم حتی وقتی افراد نیروی انتظامی را دستگیر می کردند با آنها با ملایمت و برادرانه رفتار می کردند. حتی زنان مانع می شدند که جوانان عصبانی آنها را نزنند. درحالیکه همان روز من به چشم خودم دیدم که مردم می توانستند تفنگ بگیرند و راه بیفتند. یا در همان روز و روزهای قبل به راحتی می توانستند با بطری کوکتل مولوتف درست کنند و با بسیج و چماقنداران مقابله را شروع کنند. اما از همه این کارها چشم پوشیدند، چون از خشونت نفرت پیدا کرده اند.  هنوز هم این حکومت است که خشونت می کند و می خواهد خشونت متقابل را به مردم تحمیل کند و مملکت را ببرد به سمت جنگ داخلی. یعنی همان چیزی که مردم ما از آن پرهیز دارند و جنبش سبزی که از شکم انتخابات 22 خرداد بیرون آمده تابلوی این پرهیز از خشونت است. حتی رنگ سبز به معنای رویش و شادابی را انتخاب کرده اند. این مردم فهیم و گریزان از خون و مرگ و خشونت را حکومت می خواهد به سمت تقلید از قرقیزستان ببرد، که هنوز معلوم نیست نتیجه قیام مردم آنجا چه چیز بیرون خواهد آمد. درحالیکه از هم اکنون بر مردم ما معلوم است جنبش سبز چیست و به کجا می خواهد برسد و اهدافش چیست. تفاوت جنبش سبز با قیام قرقیزستان همینهاست و دست شما بخاطر آن تفسیر کوتاهتان در باره قرقیزستان درد نکند. درود بر شما.