عنوان اول پیک نت

حکومت جرات نمی کند

علیه‌تحریم‌ها به مردم متکی‌شود!

هیچ ایرانی میهن دوست و طرفدار مردم ایران با تحریم هائی که امریکا علیه ایران اعمال کرده موافق نیست و میداند که هم دود این تحریم ها به چشم اکثریت مردم ایران خواهد رفت و هم فرصتی برای بستن باز هم بیشتر فضای سیاسی به حاکمیت خواهد داد، مگر کسانی که تصور می کنند این تحریم ها باعث سقوط رژیم شده و سکان بدست آنها خواهد افتاد. امروز همه مردمی که از گرانی ها و فساد حکومتی در خشم هستند میدانند که تحریم ها و فساد حکومتی دست در دست هم گلوی آنها را گرفته اند. با آگاهی از همین مسئله است که حکومت جرات نمی کند مردم را آزاد بگذارد تا علیه تحریم ها در شهرهای ایران و بویژه در تهران راهپیمائی اعتراضی کنند. حتی خودشان هم جرات نمی کنند یک راهپیمائی حکومتی در این زمینه ترتیب بدهند. کاری که در ونزوئلا انجام شده و جریان دارد. یعنی تظاهرات خیابانی مردم علیه امریکا و علیه تحریم ها و حمایت دولت از این راهپیمائی ها. درایران حکومت میداند و وحشت دارد که چنین راهپیمائی از کنترل خارج شده و شعارها علیه فساد و غارت حکومتی نیز درکنار شعار علیه امریکا و تحریم ها سر داده شود و سرانجام، کار به همانجائی کشیده شود که در دیماه 96 در حدود یکصد شهر کشور کشید و حکومت به بهانه شعارهای ساختار شکن، به مردم حمله کرد و عده زیاد از آن تظاهرات هنوز در زندان ها هستند. به همین دلیل است که در تمام دوران گذشته مبارزه با تحریم ها تبدیل شده به فعالیت دیپلماتیک ظریف در خارج از کشور و تهدیدهای نظامی توسط فرماندهان سپاه در داخل کشور و این درحالی است که امریکا با تاکتیک فشردن گلوی مردم ایران در انتظار یک انفجار اجتماعی در ایران است تا فرصت کشاندن ایران به همان دره ای که سوریه و لیبی کشیده شدند بدست آید که اگر چنین شود خونین ترین جنگ داخلی درایران روی خواهد داد و ایران را مانند یوگسلاوی به چند کشور تقسیم خواهند کرد. کلید حل این مشکل و این بحران بازسازی اعتماد مردم است و این اعتماد به حکومتی که مردم آن را فاسد و سرکوبگر میدانند ممکن نمی شود. کلید بحران یک خانه تکانی اساسی در عالی ترین ارگان ها و نهادها و ساختارهای حکومتی است. خالی کردن زندانها از زندانیان مدنی و سیاسی است، تبدیل سیما به تلویزیونی در خدمت مردم و دگرگونی بنیادین، باز شدن فضای سیاسی کشور و گرفتن گریبان سران مافیائی که فعلا کارگزاران و پادوهای آنها را محاکمه می کنند. نظام و حاکمیت کنونی توان برداشتن چنین گام مهم و اساسی و دشواری را دارد؟ پاسخ به این سئوال سرانجام بحران کنونی را تعیین می کند.

مرور مطبوعات

شباهت های کودتای 88

با کودتای 28 مرداد 32

سورنا را روزنامه سپاه از آخر آن فوت می کند

آقای خامنه ای می گوید میداند

اگر میداند چرا تن به اصلاحات نمیدهد؟

کنترل این دیدارها و این اعتراض ها و گفته ها، تاکنون چند بار در دیدارهای به ندرت تکرار شده رهبر جمهوری اسلامی از دست مسئولین بیت رهبری در رفته است. در فیلم این دیداری که می بینید بخش کوچکی از مشکلات جوانان کشور مطرح می شود و آقای خامنه ای که چهره اش نشان میدهد از طرح این مسائل جا خورده، می گوید میدانم و بخشی از این حرف ها را هم قبول دارم. بنابراین نمیتوان گفت "رهبر" نمی داند، میداند و سئوال اینست که پس چرا با اختیارات وسیعی که دارد جسارت اقدام ندارد؟ دو دلیل می تواند وجود داشته باشد: یا میداند و توان و جرات قبول اصلاحات اساسی در نظام را ندارد و یا برای آرام کردن آنها که در جلسه حاضرند مشکلات را می پذیرد اما به آنها اهمیت نمیدهد و بقول خودش، متوجه دشمن اصلی و خارجی است. این در حالی است که دشمن اصلی همان است که این جوان می گوید. این دشمن صد برابر از کاخ سفید و ترامپ و ناوگانهای امریکائی حاضردر خلیج فارس خطرناک تر است.

باتهام اخلال در بازار خودرو

بازداشت دو نماینده مجلس

که ظاهرا عضو فراکسیون سپاه هستند!

ترکیه بار دیگر می خواهد

بخت خود علیه کردها امتحان کند

یونگه ولت ترجمه رضا نافعی

دوران طلائی قذافی در لیبی

درباره دیکتاتور بودن قذافی بسیار می گویند، بویژه تلویزیون فارسی زبان خارج از کشور که مخاطبان آنها در ایران کم نیست. اما درباره واقعیات لیبی دروان قذافی چیزی نمی گویند چرا که به "تف" سربالا می ماند. این فیلم بخش کوچکی از واقعیات مربوط به دوران حکومت قذافی در لیبی است که حالا نه تنها مردم لیبی  که مردم بسیاری از کشورهای افریقائی حسرت آن را می خورند.

راه توده 704 منتشر شد

هفته نامه راه توده – شماره 704 (پنجشنبه 31 مرداد 1398)- منتشر شد و مطالب آن علاوه بر سایت این نشریه، روی فیسبوک و کانال تلگرام آن نیز قرار گرفت. سرمقاله این شماره به از عمق به سطح آمدن اختلافات درونی چهار نهاد انتصابی تحت امر رهبر جمهوری اسلامی اختصاص دارد. یعنی شورای نگهبان، مجمع مصلحت نظام، قوه قضائیه و حوزه حکومتی قم. در این شماره علاوه بر بخش دیگری از یادداشت های مترجم استالین در کنفرانس تهران، مقالاتی می خوانید درباره: به کتاب نماینده خمینی در وزارت ارشاد را چرا اجازه انتشار نمی دهند، اصلاح طلبان در صحنه می مانند اگر از تغییر ساختار اقتصادی نظام حمایت کنند، دیدار با نیک آئین و زرشناس در اوین، تظاهرات مردم ونزوئلا علیه تحریم های امریکا، کردهای سوریه بر سر دو راهی شکست یا پیوستن به ارتش سوریه، تلفات ایرانی ها در جنگ داخلی عراق، چین جای خالی توتال فرانسه را درایران پر می کند، بخش دیگری از سفرنامه احمد شاملو در لس آنجلس، ریشه های تاریخی چپ در ایران و بالاخره از پشت پرده بیرون آمدن "جواد مادرشاهی" رهبرحجتیه و شرکت وی در یک جلسه پرسش و پاسخ و افشای نقش خود در ربوده شدن دیپلمات شوروی وقت در تهران، انتقال او به انگلستان و سپس سفر خودش به پاکستان و دیدار با او، یعنی گوزچکین و یا رابطین انگلیسی که با اطلاعات گوزچیکن به پاکستان آمده بودند!

خبرتازه ای که عبدالله شهبازی اعلام کرد

مسئول پرونده متهمان ترور

دانشمندان‌اتمی به‌اسرائیل‌گریخت!

بخشی از خاطرات هاشمی رفسنجانی

لاستیک دنا و جنگلهای شمال

رفت در جیب شیخ محمد یزدی

عنوان اول پیک نت 30 مرداد

چهار ارگان مهم حکومتی

علیه هم سنگر بسته اند!

همانگونه که پیش بینی می شد، رهبر جمهوری اسلامی بدون نام بردن از دو فقیه عضو شورای نگهبان که هر دو دو دوره 8 ساله ریاست قوه قضائیه را هم برعهده داشته اند و اکنون علاوه بر عضویت در شورای نگهبان، یکی رئیس مجمع مصلحت است و دیگری رئیس حکومتی حوزه علمیه قم ومترصد بازگشت به مجلس خبرگان و نشستن بر صندلی ریاست آن، تلویحا گفت که فیتیله افشاگری علیه یکدیگر را پائین بکشید. او آنها و روحانیون و غیر روحانیونی که به حمایت از این و یا آن یکی وارد میدان شده اند از خطر دشمن خارجی ترساند. این همان لولوئی است که طی 30 سال گذشته زمینه ساز سرکوب داخلی، سانسور، نفوذ عمیق تا عمق مهم ترین و حساس ترین نهادهای حکومتی و فساد برخاسته از شعار "خودی و غیر خودی" و دهها مسئله دیگر شده که مجموعا بحران همه جانبه در نظام و در کشور را فراهم کرد. آیا با سکوت و پائین کشیدن فیتیله آن لجنی که از عمق حوض و حوزه به سطح آمده خاتمه می یابد؟ همه میدانند که پاسخ منفی است و قاطعانه هم منفی است. افشاگری های روزهای اخیر دو شیخ حکومتی: آملی لاریجانی و محمد یزدی از یکدیگر و از عمق سقوط همه معیارهای مذهبی و غیر مذهبی در چهار نهاد مهم انتصابی حکومت نشان داد که چه کسانی با چه سطح از برداشت اجتماعی و دانش سیاسی و حتی دانش مذهبی برای مجلسین شورا و خبرگان رهبری تصمیم می گیرند. اگر "دمَکنی" دیگ انتصابات کمی بیشتر بالا زده شود بخار بقیه هم بیرون می زند. بویژه در شورای نگهبانی که دبیرش احمد جنتی است و قوه قضائیه که رئیسش از متهمین به قتل عام زندانیان سیاسی 67.

مسئله تنها شیخ محمد یزدی و جوادی آملی نیست. چهار ارگان شورای نگهبان، مجمع مصلحت نظام، قوه قضائیه و جامعه مدرسین و یا حوزه علمیه حکومتی است که راس همه آنها با حکم رهبر جمهوری اسلامی منصوب شده اند و زیر مجموعه های آنها نیز با اطلاع و تائید وی. بنابراین توصیه رهبر به پائین کشیدن فیتیله ها، در واقع از بیم دامنه گرفتن حریق و رسیدن آن به عبای رهبر است!

مصاحبه با محمد جواد حجتی کرمانی

یگانه رمز عبور از بحران کنونی

بازگشت به اتحاد دوران انقلاب است

محمد جواد حجتی‌کرمانی از بنیانگذاران حزب ملل اسلامی که سالها در زندان شاهنشاهی بود و بعد از انقلاب عضو مجلس شد و دوستی دیرینه هم با علی خامنه ای داشت، در 87 سالگی، نگران از آینده ای که در کمین جمهوری اسلامی اسلام با روزنامه اعتماد مصاحبه کرده و بخش اندکی از خاطرات پیش و پس از انقلاب را بازگو کرده است. او در ا ین مصاحبه از جمله می گوید:

من معتقد به بازگشت به 22 بهمن هستم. در 22 بهمن توده‌ای‌ها، مارکسیست‌ها، ملی مذهبی‌ها، ملی‌ها و انقلابی‌ها همه با هم بودند. اگر ما بخواهیم این انقلاب حفظ شود، باید به 22 بهمن برگردیم و اتحادی واقعی در مقابل امریکا و کل غرب و کل دشمن ایجاد کنیم. این مصاحبه مفصل است اما خواندنش را توصیه می کنیم:

مرورمطبوعات  30 مرداد

از خاک عراق قرار است اقدامی

علیه ایران یا سوریه صورت گیرد؟

روسیه نیروی نظامی به مرز عراق فرستاده

شعری که تیرخلاص

بر پیشانی روزنامه "قانون" شد!

سئوال بی پاسخ

صدا و سیما را چه کس

و یا کدام نهاد اداره می کند؟

عنوان اول پیک نت 28 مرداد

یزدی و لاریجانی

"دَمکنی" از روی دیگ پلویی که
آقای خامنه ای بار گذاشته برداشتند

نخستین برنامه تلویزیون

پس از سقوط رژیم شاه

این نخستین برنامه تلویزیون ملی ایران پس از اعتصاب 99 روزه آن درجریان انقلاب 57 و پس از سقوط رژیم شاه است. درآن 99 روز تلویزیون ملی ایران را ارتش اشغال کرده بود و کارکنان اعتصابی و طرفدار انقلاب حاضر به اجرا و پخش برنامه ها نبودند. پس از سقوط ارتش و خارج شدن واحدهای نظامی از ساختمان و محوطه رادیو تلویزیون اعتصاب پایان یافت و اجرا و پخش برنامه ها – گرچه با کیفیتی پائین- آغاز شد. اندک زمانی پس از آن "صادق قطب زاده"  به فرمان آیت الله خمینی رئیس رادیو تلویزیون شد و تصفیه ها و اخراج ها و بدنبال آن، تحمیل روسری به گویندگان و جلوگیری از پخش موسیقی از رادیو و تلویزیون آغاز شد. این آغاز آن مسیری بود که به فاجعه کنونی صدا و سیما ختم شده است.

عنوان اول پیک نت 28 مرداد

شیخ محمد یزدی

سرهاشمی را خورد وشفا نیافت!