توضيحات احمد قابل درباره بازداشت خود احمد قابل با حضور در غرفه خبرگزاري دانشجويان ايران در نهمين نمايشگاه مطبوعات توضيحاتي درباره شرايط خود در زندان به خبرنگار ايسنا ارايه كرد وی گفت: در مدتی كه در زندان بودم، در بي‌خبری مطلق نگه‌داری مي‌شدم و روزنامه، راديو و تلويزيون در اختيار نداشتم و حتی در ملاقات‌ها، اجازه اين كه چند كلمه بيشتر از حال و احوال صحبت شود، نبود و در هنگام تلفن‌ها، هميشه يك نفر كنار بنده حضور داشت و مستقيما مي‌گفت كه جز احوال‌پرسی چيز ديگری نباشد وی ادامه داد: از مواردی هم كه در بيرون از زندان اتفاق افتاده بود، هيچ خبری نداشتم و اتفاقاتی بود كه اگر مي‌فهميدم، شايد نسبت به ادامه روند پرونده هم جور ديگري برخورد مي‌كردم اهانتی به خانواده‌ ما شده بود در تمام مدتي كه در زندان بودم، ‌٥٠ روز از اين مدت خارج از بند عمومی نگه‌داري مي‌شدم و از روز پنجاهم‌ به بعد به اتاقی ‌٥×4 نگهداری مي‌شدم كه باز هم تا ساعتی كه آزاد شدم، تنها بودم وی با اشاره به اينكه در طول اين مدت دو بار با همسر و دو بار نيز با خواهرانش ملاقات داشته توضيح داد: نخستين نوبتی كه به من اجازه تلفن دادند، ‌١٨ روز بعد از بازداشتم بود، آن هم با اصرار و با مراجعات مكرری كه خانواده‌ام كرده بودند و بدون اينكه بنده انگيزه‌ای داشته باشم، به من گفتند، به خانواده بگويم هر سه، چهار روز يك بار زنگ مي‌زنم و بعد از تكرار اين سخن از سوی آنان فكر كردم كه شايد اين تأكيد تعهد‌آور باشد و من به خانواده گفتم كه وضعيت اين چنين است قابل اضافه كرد: در مراحل بازجويي، در مراحل اول، به من اهانت مي‌شد و الفاظ نامناسب به‌كار گرفته مي‌شد كه بعد‌ها عذرخواهی كردند پرونده من از سخنراني‌ها و مصاحبه‌هاي من تشكيل شده بود و بعضی جلسات خصوصی كه داشتيم و احتمالا شنود شده بود و حرف آنها اين بود كه در جلسات خصوصی خود به برخی مقامات عالی كشور اهانت كرده‌ايد او در ادامه يادآور شد: من مسائل مربوط به سخنانم را به بازجو مي‌گفتم چون در اينجا علم دارم و با خداي خودم هم عهد كردم كه جايی كه حواسم جمع است، به كسی توهين نكنم و شما هم حق توهين نداريد در مورد افترا و تهمت هم مي‌گفتند شما گفته‌ايد قوه‌ قضاييه برخلاف قانون و شرع عمل مي‌كند و من گفتم الان هم مي‌گويم حالا كه بيرون آمدم، مي‌بينم خود آقای شاهرودی در صحبت‌های خود حرف‌هايي زده كه بنده هم آنها را نگفته‌ام او همچنين درباره دادگاهی شدن خود خاطرنشان كرد: به من مي‌گفتند كه به نفع نظام جمهوری اسلامی نيست كه شما را محاكمه‌ كند يا زندانی كند و در آخر به اين نتيجه رسيدند كه قرار را تبديل كنند، ولی بعد از ‌١٢٥ روز كه به صورت انفرادی مرا نگه‌داشتند، اتفاق جالبی افتاد بدين ترتيب كه خانواده ما اوايل كه من زنگ نزده بودم، به دادسرای ويژه‌ مراجعه كرده بودند، يكی از متوليان دادسرای ويژه گفته بودند كه احمد قابل در اوين است و آنها به اوين مراجعه كرده، سؤال كرده بودند و مسئولان گفته بودند كه ما هم‌چنين شخصی نداريم باز خانواده من به دادسرای ويژه مراجعه كرده بودند و گفتند كه هم‌چنين شخصی در زندان اوين نگه‌داری نمي‌شود و ما نگران وی هستيم آنها درجواب گفتند كه تقصير ما نيست، اوين وی را ثبت نكرده و روزی كه من آمدم، آزاد شوم، مدارك را مأموران دادسراي ويژه آورد و مأمور زندان پرسيد شما كی بازداشت شديد؟ گفتم ‌١٠/١٠/٨٠  وی جواب داد اينجا چنين چيزي نوشته نشده است و اينجا نوشته شده تاريخ بازداشت ‌١٥/٢/٨١است و آزادي‌ت ان هم در اين روز است و از نظر ما شما ‌١٢٥ روز بازداشت نشديد