در بازداشتگاه‌های نيروی انتظامی گزارش مي‌دهند. در اين بازداشتگاه‌ها، برخی متهمان را يا از دست و يا وارونه ساعت‌ها آويزان مي‌كنند و بعضی بازداشت‌شدگان را در مكان‌های بسيار كوچك كه فرد فقط مي‌تواند چمباتمه بزند ساعت‌ها نگه مي‌دارند.

به گفته يكی از افراد آزاد شده، برخی دستگيرشدگان را در ابتدای ورود به بازداشتگاه از تونل وحشت عبور می دهند. يعنی دو رديف از مأموران فرد دستگير شده را مورد زير مشت و لگد و باتوم می گيرند. توهين، تحقير و فحاشی روش معمول و متداول در زندان است.

برخی از دستگيرشدگان وقتی برای بازجويی احضار مي‌شوند، ابتدا مدت‌ها زير مشت و لگد قرار مي‌گيرند و سپس پرسش ها آغاز می شود.

مجموع اين روش ها، همان است كه طی دهه 60 در زندان ها اعمال شد و سرانجام نيز به اعدام هزاران زندانی سياسی ختم شد. تما زندانيان دهه 60 كه جان بدر برده اند، تاكنون بارها و بارها هرگاه از فجايع دهه 60 در زندان ها ياد كرده اند، بخشی از يادماندهايشان همين مسائل بوده است. محمد ملكی نخستين رئيس دانشگاه تهران از جمع ملي- مذهبی ها، اميرانتظام از جمع دولت موقت و مليون ايران و محمد علی عموئی از جمع توده ايها از فجايعی كه در اين دهه در زندان ها روی داده تاكنون و در هر فرصتی سخن گفته اند. دهه ای كه اسدالله لاجوردی بعنوان دادستان و رئيس زندان اوين بر جان زندانيان حكومت كرد و اكنون قاضی مرتضوی می كوشد پا جای پای او بگذارد و در جهت تحقق خواست هاشمی رفسنجانی برای تكرار دهه 60 عمل كند.

از جمع 70 نفره حمله كننده به خوابگاه دانشجويان در طرشت فقط پنج نفر در زندان اند كه يكی از آنها سعيد عسگر ضارب سعيد حجاريان است. آنها در محل ويژه نگهداری می شودند و گفته می شود به آنها توصيه شده است هنگام بازجوئی نامی از نقش سپاه و قرارگاه ثارالله در حمله به خوابگاهها چيزی نگويند تا بزودی به كارشان رسيدگی شده و به بازداشتشان خاتمه داده شود.