تحصن نمايندگان در مجلس ادامه دارد. صدا و سيما آن را تحريم مطلق كرده است. روزنامه های راست آن را به مسخره گرفته اند. ولی نمايندگان آنرا به عنوان يك كار اعتراض آميز مدنی و قانونی ادامه می دهند.

از متحصنين پرسيدم تا كجا و با چه هدفی تحصن را ادامه می دهيد. صادقانه می گفتند: تضمين انتخابات آزاد برای سراسر كشور. آنها نوعاً تحليل آقای كروبی را كه در جلسه علنی مجلس گفته بود، در شهرستانها مهره چينی شده كه حتماً، اكثريت و اقليت جای خود را به هر قيمت عوض كنند را قبول دارند. و اين را با روح انقلاب و اسلام مغاير می بينند. حق هم دارند.

بر عكسِ آنچه تبليغ می شود، نگاه متحصنان به خارج نيست. كاری كه متحصنان كرده اند اين است كه نگاه همه دنيا را به خانه ملت جلب كرده اند. مگر نه آنكه مجلس خانه ملت است؟ در اين خانه نمايندگان ملت به يك رفتار غير قانونی اعتراض می كنند. رفتاری كه اگر عملی شود جمهوريت را از نظام اسلامی جدا خواهدكرد. و اسلامی هم كه در آن جمهوريت نباشد، اسلامی نيست كه مردم ما به آن پای بند باشند. انتخابات آزاد، تنها راهی است كه همه نگاهها به داخل باشد. نگاه مردم به انتخابات خودشان. اصلی ترين محور بحث ديشب جلسه روحانيون مبارز هم همين بود كه اين روش، روش امام و اسلامی كه ما می شناسيم نيست.

اين روزها بزرگترين مرجع شيعه يعنی آيت الله سيستانی بدنبال انتخابات آزاد و فراگير برای عراق است. آمريكايی ها شرط و شروط دارند. حالا واقعاً كسانی كه انتخابات قانونی و آزاد را در ايران دنبال می كنند آمريكايی ترند يا كسانی كه برای قانون، شرط و شروط می گذارند؟

راستی توجه كرده ايد، كيهان و تيم همفكرانش در ايران، از تحصن نمايندگان مجلس با عنوان نمايش تحصن ياد می كنند و آنرا به مسخره و استهزا گرفته اند. حتماً مطالب سايت های بعضی از خارج نشينان بی توجه به ايران را خوانده ايد و يا تلويزيونهای لس آنجلسی را در اين روزها مشاهده كرده ايد. آنها هم اين تحصن را جنگ زرگری می دانند و خيمه شب بازی. عجيب در اين دور گردون آنها كه بظاهر با هم بايد بيشترين مخالفت را داشته باشند، چه راحت به يكديگر می رسند!(نقل از وبلاگ ابطحی)