ميثم سعيدي نماینده تهران در مجلس در همايش "جنبش دانشجويي، نقد گذشته و نگاه به آينده" در دانشكده علوم اجتماعي علامه ‏گفت:

در زمان جنگ فقط انجمن‌‏هاي اسلامي بودند كه درمحيط دانشگاه‌‏ فعاليت مي‌‏كردند و اين يكي از دلايل ضعف جنبش دانشجويي در اين دوره تك صدايی بود.

بعد از جنگ و رحلت امام (ره) و تشكيل كابينه سازندگي، مقوله سياست در دانشگاه‌‏ها به

حاشيه رانده شد و سياست زدايي در دانشگاه‌‏ها در رأس قرار گرفت.

در دهه 70 سر و كله تشكل‌‏هاي موازي به دورن جنبش دانشجويي پيدا شد و تكثر از بيرون به اين جنبش تحميل شد.

در انتخابات دوم خرداد، جريان دانشجويي احساس كرد كه اگر وارد انتخابات نشود، فاتحه خيلي ازآزادي‌‏ها را بايد خواند. واقعه 18 تير نتيجه اقدام كساني بود كه این حضور و تاثیر متضرر شده بودند و بعد هم هر 9 روز يك بار بحران درست شد.

میثم که درعین حال عضو كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس نیز هست در ادامه گفت: جنبش دانشجويي به دليل داشتن سازمان، ايدئولوژي و رهبري، هميشه موثر بوده و باعث عمده حركت‌‏ها نيز اين مسئله بوده است.

عدالت خواهي، دفاع از حقوق بشر و شهروندي از عناصر برجسته جنبش دانشجويي در حال حاضر مي‌‏باشد.

وی با اشاره به انشعاب هائی که به جنبش دانشجوئی تحمیل شده گفت: جنبش دانشجويي از اين انشعابات مي‌‏تواند در همه زمينه‌‏هاي براي بازسازي خودش استفاده كند.
درباره بحران های درون جنبش دانشجوئی نیز باید گفت، از جمله بحران‌‏هاي داخلي اين بود كه دانشجويان چون جايي براي اظهار نظر نداشتند با هر گرايشي و فكري وارد انجمن مي‌‏شدند كه اين باعث بوجود آمدن فراكسيون‌‏هاي مختلف از جمله از كساني شد كه اساسا انقلاب اسلامي را قبول نداشتند.

از سوی دیگر بعد از دوم خرداد يك عده براي رسيدن به منزلت‌‏ها وارد انجمن شدند و اين باعث مستولي شدن گرايشات برتری جویانه و آرمان خواهانه انجمن شد كه اين مسئله زلال بودن حركت دانشجويي را بر هم مي‌‏زند.

بايد بر اساس فضاي امروز، مرامنامه جديد نوشته شود كه نقطه اشتراك همه اعضاء در آن گنجانده شده باشد.

ويژگي جنبش دانشجويي، منتقد بودن آن است و اين جريان بايد فضايي را بسازد كه ديگران نيز بتوانند به اين جنبش انتقاد كنند.