|
قم شهری است كه مقدس می
خوانندش؛ شهری كه هيچ ايرانی
نيست كه نامش را نشنيده باشد چرا كه
ديروز كانون انقلاب بود و امروز
پايتخت معنوی جمهوری
اسلامی.
آنچه بر اهميت قم افزوده
وجود بارگاه حضرت معصومه (س) در اين
شهر است كه بی شك مكانی مقدس
به شمار می رود, اما, آنچه مهم به
نظر می رسد صفتی است كه نام
شهر قم همواره در طی اين ربع قرن
اخير يدك می كشد؛ مقدس.
ره آورد اين صفت اما, تنها
حاصلی كه داشته محصور كردن قم و
ايزوله كردن اين شهر از ساير نقاط
كشور است،
چرا كه تصويری كه در طی بيش از
دو دهه از قم نشان داده شده
دورنمای شهری مدينه
است؛
شهری كه ام القرای جهان اسلام
است, شهری كه به خاطر تقدس آن,
مدينه فاضله ای است كه هيچ
نابهنجاری در آن قابل تصور نيست.
اغراق در مقدس دانستن و مقدس
ناميدن
قم امروز تا بدانجا رفته كه همه چيز
آن ظاهرا دچار تقدس شده؛ خاك آن,
گورهای آن, آب آن, نان آن و... و
همين تقدس همواره يك كلمه را قرين
اخبار و رويدادهای اين شهر كرده
است: «صلاح نيست منتشر شود».
در پس اين وجه تسميه, به علت
عدم آگاهي, ظاهر سازی و
خوشبينی دور از تدبير,
ناهنجاری های اجتماعی روز
به روز در عمق اين شهر گسترش يافته و
ريشه دوانده تا بدانجا كه شايد
برخی از آنها از نرم كشوری آن
نيز گذشته اند.
در طی اين ربع قرن اخير
مسئولين قم كه اكثر آنان نيز غير
بومی بوده اند هر گاه بر مصادر
امور خود تكيه زدند شعارهای جذاب
دادند اما تنها دستاورد مشترك آنان
خوردن مهر «محرمانه» بر پای هر
آنچه شهر قم را نمودی ديگر می
داد, بود و شعار مشترك اكثريت آنان «اينجا
قم است» و «در قم نمی توان كار
كرد».
در اين ميان و در بين رشد
ناهنجاری های اجتماعی در
اين شهرمطبوعات محلی قم
نتوانستند نقش چندان مثبتی در
آگاه سازی مردم و انجام رسالت
مطبوعاتی خود داشته باشند،
چرا كه اينجا همه خطوط قرمزند. مردم
قم به ياد می آورند روزی را كه
نشريه قم امروز پرتيراژترين نشريه
محلی اش كه به معضلات اجتماعی
می پرداخت با بيش از 20 شكايت به
عنوان اولين پرونده مطبوعاتی به
دادگاه رفت و مديرمسئولش به 6 ماه
حبس و 2 سال محروميت از فعاليت
های مطبوعاتی محكوم شد در
حالی كه از ميان هيئت منصفه ای
كه اتفاقا معاون مطبوعاتی اداره
كل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم نيز
عضوش بود تنها 2 نفر بودند كه بر
مجرميت مديرمسئول اين نشريه تأكيد
نداشتند. اين نشريه سرانجام به گفته
برخی از اعضای تحريريه اش بر
اثر فشارهای وارده تعطيل شد و
طبق شنيده ها صاحب امتيازش از قم
رفت.
مردم قم به خاطر می آورند
روزی را كه مديرمسئول نشريه پيام
قم به خاطر درج گزارشی درباره نزول
خواری در
اين شهر و نيز خودفروشی زنان به دادگاه رفت. او نيز
محروميت از فعاليت های
مطبوعاتی گرفت اما رأيش
تعليقی شد.
مردم قم به خاطر می آورند
روزی را كه چاپ نام خوك در نشريه ايمان چه جنجالی در اين
شهر برانگيخت و آن را اهانت
به ارزش ها چسباندند.
مردم قم به خاطر می آورند
روزی را كه به دروغ نشريات قم را
متهم به توهين به ائمه كردند و در
اين ميان ارشادی كه لااقل بايد
در ظاهر هم كه شده در مقابل ظلم مسلم
به مطبوعات مدافع آنان باشد, سكوت
كرد.
مردمی كه در خارج از قم به
سر می برند شايد ندانند كه وضعيت
اطلاع رسانی تا چه شكننده است.
بسياری از آمار های معضلات و
ناهنجاری های اجتماعی
محرمانه است؛
مثلا آمار ايدز.
دراينجا نمی
دانيد
تقدس تا كجا پيشرفته است و هر چيز كه
اين صفت روی قم گذاشته شده
را
زير سوال ببرد, خود زير سوال است و
به خاطر همين همه خطوط قرمزند.
قم زمانی پارك مجهزی
داشت به نام پارك
سالاريه كه
امروز ساختمان های اداره اطلاعات و جامعه الزهرا در
آن بالا رفته و خودنمايی می
كند. قم روزی فرهنگسرا داشت كه آستانه
مقدسه حضرت معصومه (س) حكم تخليه آن
را گرفت. قم روزی پاركی
در مركز شهر
داشت كه همه از آن استفاده می
كردند اما زمانی كه آستانه مقدسه
حضرت معصومه (س) آن را از شهرداری
گرفت پارك دو طرفه شد, خانوادگی شد. قم
زمانی سينماهايش شلوغ بود, آن هم
زمانی مديركل ارشادش قول داده
بود كه فيلم ها در قم سانسور نمی
شود اما چند بار پرده سينما را آتش
زدند و فيلم را از اكران پايين
كشيدند خودتان برويد شمارش كنيد,
آيا مردم و بخصوص جوان های اين
شهر از ترس آتش گرفتن جرأت
می كنند به سينما بروند؟ قم امروز ورزشگاهی دارد كه
بزرگترين مجموعه
ورزشی قم است
اما فردا ممكن است نباشد چرا كه
آستانه مقدسه حضرت معصومه (س) قم حكم
تخليه اش
را گرفته است و مسئولين تربيت
بدنی قم می گويند كه حاضر به
مذاكره هم نيستند و...
با تعطيلی ورزشگاه
حيدريان كه بزرگترين و مجهزترين
مجموعه ورزشی اين شهر است كه 90
درصد فعاليت های ورزشی بانوان
در آن انجام می شود بايد انتظار داشت كه دختران
پاك در كنار خيابان ها بايستند...
هيچ اشاره ای نمی
شود كه
در اين شهر كه صفت تقدس يكدك می كشد چند
مدرسه علميه دارد. نگفته كه 300 مؤسسه پژوهشی در
قم مشغول فعاليتند كه اكثرشان
فعاليتشان دينی است, 25 درصد جمعيت قم را طلاب علوم
دينی و خانواده هايشان تشكيل
می دهند. تعدادی مؤسسه
فرهنگی در قم وجود دارد كه برای خارج از قم فعاليت می
كنند،
نمی گويند چه تعداد آيات عظام در قم زندگی می
كنند و چقدر تذكر داده اند...
دراين مدينه
مقدسه كيلو
كيلو مواد
مخدر شايد
از پيدا كردن قرص استامينوفن راحت
تر باشد. درباره خريد
و فروش و مصرف مواد مخدر و آمار
دستگيرشدگان مواد مخدر
كسی نبايد چيزی بگويد.
محرمانه است. آمار فساد و فحشا در قم محرمانه
است...
روزگاری
قرار بود مردم اين شهر برای دنيا
و حداقل بيش از يك ميليارد مسلمان
نمونه باشند. به آمار محرمانه
استناد نمی كنم، كه مدت هاست آمار
دقيقی راجع به ناهنجاری
های قم منتشر نشده است. به آماری كه يكی
از مسئولان مبارزه با مفاسد
اجتماعی در سه سال پيش بيان كرده
استناد می كنم, به نشريه قم امروز
در 12
بهمن 1379:
جرايم نسبت به سال گذشته (78).
به طور مثال مراكز فساد و
فحشا و همچنين عمل قبيح زنا 100 درصد افزايش داشته است, عمل شنيع
لواط 5
درصدافزايش
نشان می دهد, شرب خمر 200 درصد افزايش داشته است, عمل
منافی با عفت عمومی 118
درصد
افزايش داشته است (علنا رابطه
نامشروع مرد و زن بوده است), تظاهر
به فعل حرام 31
درصد افزايش داشته است, جريحه دار
كردن عفت عمومی 200
درصد افزايش داشته است (نوارهای
مبتذلی كه داخل خودروها پخش
می كنند), فرار از منزل 200
درصد افزايش را نشان می دهد (اكثرا
دختران) و همچنين اجرای حكم شلاق
نيز 50
درصد افزايش داشته است... در مورد
كشفياتی كه انجام شده اشياء
مبتذل 300 درصد افزايش داشته, آنتن
ماهواره 200 درصد افزايش داشته, نوار
كاست 300 درصد افزايش و مشروبات الكلی
100
درصد افزايش را نشان می دهد...
آمار سه ماهه 79 در رابطه با دستگير
شدگان تمام مسائل را بازگو می
كند كه اكثر دستگيرشدگان خانم,
جرمشان رابطه نامشروع بوده است كه 52
درصد اين افراد مجرد, 40 درصد متأهل, 6
درصد مطلقه و يك درصد متعلقه بوده
اند... و
71 درصد اين افراد زير 33 سال يعنی
در سنين جوانی.
نمی دانم بايد اين موارد
را نوشت يا نه اما می دانم كه
تمام اين موارد سياه نمايی قم
است و شايد مكافات (!) نيز داشته باشد
اما روی سخنم با رسانه های
گروهی است كه خارج از قم فعاليت
می كنند. اينجا مطبوعات و
بسياری از خبرنگاران و روزنامه
نگاران جرأت پرداختن به خيلی از
مسائل را ندارند, مسائل سياسی را
نمی گويم, منظورم ناهنجاری
های اجتماعی است. اينجاست كه
وظيفه رسانه های گروهی و
بالاخص نشريات بيش از پيش سنگين
می شود چرا كه بايد جور
همكارانشان را هم بكشند آن هم فقط
به خاطر مردم.
جرأت چندانی برای
مطبوعات محلی و خبرنگاران آنها نمانده است. روزی را به ياد می آورم كه در
حين تهيه گزارش به جرم گفتگو با يك
زن كه بد حجاب می ناميدندش 4
گزارشگر كه دو نفر از آنان دختر
بودند بازداشت شدند و اما بايد اثبات می كردند
هدفشان از تهيه گزارش رابطه
نامشروع با همكارانشان و زير پا
گذاشتن ارزش ها و شكستن تقدس قم
نبوده است (؟!!)
ارزش ها را زير پا گذاشته
بودند و تقدس قم را شكسته بودند، چون سوژه گزارششان نقش
محدوديت ها در گسترش ناهنجاری
های اجتماعی و جرم و بزه بود و
از آن چهار نفر, سه نفرشان حرفه
ای كه به آن عشق می ورزيدند
كنار گذاشتند, خود را محدود كردند و
رفتند بدنبال كاری ديگر....
روزی را به ياد می آورم
كه سزای انتشار خبر دستگيری
اعضای باند بزرگ فساد و
فحشايی كه زنان و دختران اين شهر
را به دام می انداخت, بازداشت بود,
چرا كه زير پا گذاشتن ارزش ها و
شكستن تقدس قم بود.
روزی را به ياد می آورم
كه خبرنگار يك خبرگزاری در حين
تهيه خبر بازداشت شد چرا كه...
روزی را به ياد می آورم كه...
روزی را به ياد می آورم كه...
آمارها محرمانه است؟
ناهنجاری ها و جرايم و همه چيز
اين شهر را مقدس جلوه می دهند!!!
آری
اينجا قم است و قم شهری است كه به
قول اسماعيلی مقدم, نماينده
مردمش در مجلس شورای اسلامي, فقط
برای مردن به اين شهر می آيند.
|
