محسن آرمين، در همايش «انتخابات مجلس هفتم، آری يا نه» كه در دانشكده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبايی برپا شده شركت كرد و طی سخنانی پيرامون مجلس ششم وانتخابات مجلس هفتم گفت:
انتخابات پيش رو سرنوشتساز است و بايد احزاب و گروههای مختلف رويكردشان را نسبت به انتخابات آينده با توجه به شرايط سياسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه مشخص كنند. انتخابات مجلس هفتم با انتخابات شوراها متفاوت است؛ اين انتخابات ميتواند باعث تغيير يك رويه شود.
حق تعيين سرنوشت و شركت در انتخابات از بديهيترين حقوق افراد يك ملت است و ملت نبايد رضايت دهد كه از اين حق صرفنظر كند. من به عنوان يك نماينده مجلس قبول دارم كه فاصله بين خواستههای مردم و عملكرد مجلس ششم زياد است، ولی اين به معنای بياهميت و بيارزش بودن مجلس ششم نيست. اكنون بعضی از افراد ميگويند كه مجلس فقط اجازه نداد برخی از قوانين را تصويب كنند كه حقوق ملت ضايع شود، اما اگر كاركرد مجلس ششم در همين نكته نهفته باشد، اين نيز دارای اهميت است. 
بسياری از مشكلات مجلس به خاطر مصوبات مجالس قبلی است. مجلس ششم به عنوان پايگاه منحصر به فرد اصلاحات عمل كرده است و اين مساله را حتی مخالفان نيز قبول دارند. در طول تاريخ قانونگذاری در اين كشور مجلسی مانند مجلس ششم از حقوق ملت دفاع نكرده است.
اكنون تمام حملهها و تهاجمات متوجه مجلس ششم است، در بسياری از برنامهها از جمله برخی از مراسم هفته اخير تمام صحبتها عليه مجلس بود و به نمايندگان انگ بيدينی، دزدی، كافربودن و خائن بودن زدند. من در تريبون مجلس جواب تمام اين انگها را خواهم داد.
در يك زمان در اين كشور قتلهايی رخ ميداد و هيچكس اطلاع و جرأت حرف زدن پيدا نميكرد، در مجلس در مورد تمام وزرا صحبت ميكردند ولی جرأت نداشتند در مورد وزير اطلاعات حرفی بزنند. امروز وزير اطلاعات را مجلس ميخواهد، وزير در كميسيون حاضر ميشود و در مورد عملكرد وزارت توضيح ميدهد. اكنون دانشجويان وقتی در جامعه به آنها ظلم ميشود و دستگير ميشوند به مجلس پناه ميبرند. ما بايد كمی واقعبينانه فكر كنيم و فرصت موجود را از دست ندهيم. از دست دادن اين فرصت همان چيزی است كه طرف مقابل ميخواهد.
اگر انتخابات آزاد باشد، ما فعالانه شركت ميكنيم. اگر اين شرايط ايجاد نشد بايد در جهت ايجاد اين فضا تلاش داشته باشيم. بايد از ظرفيتها استفاده كنيم. مجلس بايد از تمام راهكارها از جمله استيضاح و سوال استفاده كند. اكنون وزارت كشور در مقابل فشارها ايستادگی ميكند و اگر كوتاه آمد و از فشارها تمكين كرد، در مجلس ششم وی را استيضاح ميكنيم، اگر رييسجمهور از حقوق ملت در مقابل فشارها دفاع نكرد بايد به مجلس بيايد و در صحن علنی پاسخگو باشد.
آرمين در پرسشی در مورد رفراندوم گفت: اصل رفراندوم در فراكسيون حزب مشاركت در مجلس پذيرفته شد، اما مشكلی كه با آن رو به رو بوديم اين بود كه دو سوم نمايندگان بايد با آن موافقت ميكردند و بعضی از نمايندگان حمايت از رفراندوم را منوط به حمايت رييس مجلس و رييسجمهور از اين طرح ميدانستند، چون اين شرايط تامين نشد، بحث رفراندوم از دستور كار خارج شد.
بحث خروج از حاكميت نيز، نظر شخصی دوستان بود. اما تصميم دستهجمعی در مورد آن اتخاذ نشده بود.
ما از سال گذشته دائم هشدار ميداديم كه قضيه انرژی هستهای را مشخص كنيد ولی آنها هيچ اعتنايی نميكردند. اكنون اين قضيه در مورد حقوق بشر نيز صدق ميكند. دائم به آنها تذكر ميدهيم كه اين مساله بعدا برای ما شر ميشود ولی آنها گوش نميدهند، آيا بايد اعلاميهای بر ضد ما صادر شود؟