دستگيری صدام حسين بر خلاف آنچه كه در آمريكا گفته می شود چندان هم غير مترقبه و خلاف انتظار نبود. در حقيقت منابع اطلاعاتی آمريكا در عراق مدتی پيش محل اختفای صدام حسين را كشف كرده بودند و فقط زمان مناسب لازم بود تا وی را دستگير كنند.

دستگيری صدام حسين بيش از آنكه بازتاب بين المللی داشته باشد ، مصرف داخلی دارد كه به انتخابات سال آينده رياست جمهوری در آمريكا مربوط می شود. واقعيت امر اين است كه كشته شدن هرروزه سربازان آمريكايی در عراق و ناكامی اين كشور درتاسيس يك دولت انتقالی ، انتقادات گسترده ای را متوجه جورج بوش و دولت وی كرده بود. آمار نشان می داد كه محبوبيت جورج بوش در مقايسه با زمان حمله آمريكا به عراق بشدت كاهش يافته بود و همين امر شك و ترديد هائی را در پيروزی وی در انتخابات سال آينده نشان می داد.

از طرف ديگر افزايش محبوبيت " هاوارد دين " نامزد پيشروی حزب دمكرات كه از ابتدا مخالف جنگ در عراق بود نه تنها جمهوريخواهان، بلكه برخی از نامزدهای دمكرات مانند " جو ليبرمن" و " باب كری " را به وحشت انداخته بود. به همين دليل بود كه اين دو پس از دستگيری صدام حسين بلافاصله به بوش تبريك گفتند.

دستگيری صدام حسين موجب گرديد تا محبوبيت بوش به سرعت بالا رود،اما اينكه اين محبوبيت تا كی ادامه خواهد داشت سئوالی است كه بايد منتظر جواب آن در آينده بود، چرا كه به عقيده كارشناسان مسائل عراق حملات مداوم بر عليه نيروهای اشغالگر در عراق ربطی به حضور يا عدم حضور صدام حسين نداشته و ندارد و اين حملات پس از دستگيری وی همچنان ادامه خواهد داشت كه در اينصورت آمريكا بايد تمهيد ديگری بيانديشد كه لابد دستگيری بن لادن خواهد بود