بهزاد نبوی، نايب رئيس مجلس شورای اسلامی، در همايش سراسری مشاورين و فرمانداران گفت: اينكه امروز در رابطه با عملكرد مجلس ششم می گويند نتوانسته است خواست مردم را تحقق دهد، قبول دارم ؛اما تنها اختلاف اساسی من با مخالفان اصلاحات اين است كه خواست‌‏ها و انتظارات مردم را از دولت و مجلس اصلاحات چيز ديگری مي‌‏دانم. مردم انتظار داشتند كه نمايندگانشان حقوق و آزادي‌‏های آنها را استيفا كنند و جلوی بازداشت‌‏ها و توقيف فله‌‏ای مطبوعات را بگيرند، مردم انتظار داشتند مجلس بتواند جلوی برخورد لباس شخصي‌‏ها با فرزندانشان را بگيرد، مردم مي‌‏خواستند مجلس مانع از قتل‌‏های زنجيره‌‏ای، شنودهای تلفنی و ورود نيروهای مسلح به دانشگاه شود.
مخالفان اصلاحات سعی مي‌‏كنند با طرح ناكامی های دولت و مجلس مردم را از مشاركت گسترده در انتخابات بعدی مأيوس كنند. بايد پرسيد مجلس و دولت اصلاحات چرا نتوانسته‌‏اند اين كارها را انجام دهند؟ مجلس كه تا حد بازداشت نمايندگان و پرونده سازی برای بسياری از نمايندگان پيش رفت، لوايح دوگانه‌‏اش دائماً بين شورای نگهبان و پارلمان رفت و برگشت مي‌‏كند.
وی در ادامه گفت: ما لايحه جرم سياسی را تصويب مي‌‏كنيم ولی آنها مي‌‏گويند اصلاً جرم سياسی در جمهوری اسلامی وجود ندارد. در اين كشور همه يا موافق (آنها) هستند و يا ضد انقلاب و محارب‌‏.
ما در كميسيون امنيت ملی و سياست خارجی سفارش يك نظر سنجی راجع به مهمترين مسئله كشور يعنی روابط ايران با آمريكا را داديم، و ديديد كه آن مؤسسات به چه سرنوشتی دچار شدند. اراده‌‏ای مي‌‏خواهد به مردم بگويد اگر رأی هم بدهيد كاری از پيش نخواهيد برد، آنچه نبايد اتفاق بيفتد، اتفاق نخواهد افتاد. نهادهايی كه بايد بي‌‏طرف باشند در مقابل رأی مردم ايستادگی كردند و به اكثريت اجازه فعاليت داده نشد.
نبوی با اشاره به توفيق محافظه كاران در كاهش مشاركت مردم در انتخابات گفت: محافظه كاران درون حاكميت با مخالفان بيرون حاكميت هم موضع مي‌‏شوند با اميد به اينكه مشاركت مردم در انتخابات را كاهش دهند.
 دسته بيرونی مي‌‏خواهند در اثر مشاركت مردم پايه‌‏های مشروعيت نظام سست شود و اصولاً نظام نباشد وگروه دوم فكر مي‌‏كنند اگر مشاركت محدود شود حكومت در خدمت محافظه كاران خواهد بود.
 مردم به دو دليل در انتخابات شركت نمي‌‏كنند. اول اينكه فكر مي‌‏كنند هر اتفاقی مي‌‏خواهد بيفتد ربطی به آنها ندارد و دوم اينكه حوادث ماه‌‏های اخير ثابت كرده است كه هيچ نيرويی نمي‌‏تواند سرنوشت آنها را تغيير دهد و خواسته‌‏های اصلاح طلبانه آنها را پوشش دهد.
 حركت اصلاحی مانند يك دوی استقامت و ماراتن است. مردم بايد در صحنه بمانند و اين را بدانند كه عليرغم اينكه محافظه كاران سعی مي‌‏كنند يأس حاكم شود ولی تا ابد با نهادهای اجماعی نمي‌‏توان در مقابل مردم ايستاد. مردم بايد در صحنه بمانند تا ضد اصلاحات سركوب شود.