در قم، پس از ديدار نزديک به 300 روحانی اصلاح طلب با آيت الله منتظری و همچنين ديدار شورای صنوف جبهه مشارکت با وی، همايشی از طرفداران اصلاحات برپا شد. دراين همايش برخی روحانيون بلندپايه عضو مجمع مدرسين حوزه علميه قم نيز حضور داشتند. دراين جلسه نيز مانند جلسه ای که نمايندگان مجلس با روسای دولت و مجلس داشتند، عمده ترين موضوع مورد بحث انتخابات آينده مجلس و تدارکی که برای تشکيل يک مجلس فرمايشی چيده اند بود. دراين جلسه نيز عده ای موافق مشروط شرکت درانتخابات و جمعی موافق تحريم انتخابات و بسيج مردم برای مقابله با انتخابات فرمايشی بودند. آيت الله منتظری در هر دو ديدار ياد شده مسئله رفراندوم نوع حکومت را مطرح کرده و عمل به قانون اساسی را تا انجام اين رفراندوم و تعين تکليف حکومت جايز ندانست. او درعين حال گفت که مردم ايران مسلمان اند و قطعا در هر رفراندومی به اسلام رای می دهند، تنها بايد تکليف حاکميت را روشن ساخت. پس از اين دو سخنرانی آيت الله منتظری که انتخابات آينده مجلس و تکليف اين مرحله از اصلاحات را در نظرداشت و به نوعی فتوای مذهبی تلقی می تواند بشود، جلسه فعالان سياسی قم دارای اعتباری مذهبي- سياسی ويژه است.

«مجتبی لطفي» از مقلدان آيت‌الله منتظری كه خود مدتی زندانی بوده، در اين همايش گفت:

«من شركت در انتخابات را رد نمي‌كنم ولی به شرط‌هايی كه آنها بايد محقق شود. اگر شما مردم را به صحنه دعوت كنيد و جناح رقيب نامزدهای شما را رد صلاحيت كند، آنوقت طرف مقابل شركت مردم را مشروعيت خودش قلمداد مي‌كند و مي‌گويد به ما رأی دادند.»

لطفی با اشاره ای تلويحی به دوران حيات آيت الله خمينی و سپس نقش رهبر کنونی جمهوری اسلامی گفت:

« رهبران كاريزما برای خودشان يك حقی قائل‌اند و با محبوبيتشان در نزد مردم ممكن است كارهايی را هم انجام دهند، ولی مشكل بعد از رهبری كاريزماست. رهبر بعدی كه جايگزين مي‌شود فكر مي‌كند همين محبوبيت را دارد، درحاليکه رهبر دوم آن توانايي‌ها را ندارد. رهبران دوم خود بايد طبق قانون عمل كنند نه فراقانونی و در هر انقلابی که رهبر دوم خواسته به روش رهبر اول عمل كند باعث بروز مشكلاتی شده است. نكته دوم اين كه مقام رهبری در چند روز پيش گفتند كه: آمريكا برای اين با ما دشمنی مي‌كند كه ما به دنبال الگويی در اسلام به دنيا هستيم.

من به عنوان شهروند يك نظام سؤال مي‌كنم که شما كجا سراغ داريد در دوران حاكميت حكومت پيامبر و علي(ع) زندانيان سياسی وجود داشته باشد. چرا 135 نماينده از مقام رهبری انتقاد مي‌كنند و تمام ائمه جمعه بايد در يك هفته از آنها انتقاد كنند. من حتی در يكی از سايت‌ها ديدم كه آقای مؤمن (امام جمعه موقت قم و عضو سابق شورای نگهبان) گفته بود، ما تمام اين نماينده‌ها را حذف مي‌كنيم و به سپاه هم مي‌گوييم برعليه آنها كتاب چاپ كنند. حتی اگر در زمان انتخابات عده‌ای از زندانيان را آزاد كنند، اين به نظر من راضي‌كننده نيست و آزادی كه مثل استخوان در گلو باشد و تحت دادگاه ويژه و كميته انضباطی و... كافی نيست. حكومت‌ها يا پشتوانه درونی دارند و يا بيرونی. از شما سؤال مي‌كنم: شما به چه چيزی از بيرون دل خوش كرده‌ايد؟ آنها همه به دنبال منافع خودشان هستند. پس بايد به فكر پشتوانه داخلی بود و چقدر از نيروهای داخل به اين نظام دل بسته‌اند و چقدر حاضرند شما را تأييد كنند؟»

در هر کشوری يک مسئله ساختند

و حالا همه چوب آن ماجراجوئی ها را می خوريم

در همين جلسه حجت الاسلام «غلامحسين نادي» از اعضای مجمع محققين و مدرسين حوزه علميه قم نيز گفت:

« آقايان توجه دارند كه در مورد جمهوری اسلامی در تصميم شورای حكام اجماع پنهانی شكل گرفت كه در مورد عراق نيز اين اجماع به اين شكل به وجود نيآمد. بايد بررسی شود چه عواملی به وجود آمد كه در مورد صدام با آن ديكتاتوری و... به اجماع نمي‌رسند، اما در مورد ايران اجماع دارند. برای اين كه در هر كشوری يك حادثه ايجاد كرديم. در اين مسأله است که حالا همه چوب آن را مي‌خوريم.»