فخرالدين حيدريان عضو اتحاديه انجمن‌های اسلامی دانشجويان "دفتر تحكيم وحدت" و دبير انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علوم پزشكی و بوعلی، در آستانه اردوی نوبتی دفتر تحكيم وحدت به خبرگزاری "ايسنا" تحولات دفتر تحكيم وحدت را به چهار مرحله تقسيم كرد و گفت:

تحكيم وحدت از زمان شكل‌گيری تا سال 68 وجهه مدافع حاكميت و دولت و نمايندگی حكومت در دانشگاه‌ها را داشت، اما پس از تحولات سال 68 و روی كارآمدن دولت هاشمی، خود را مدافع حكومت و منتقد دولت نشان داد.
وی با اشاره به تحولات بعد از سال 76 گفت: بعد از اين سال و تحولاتی كه در كشور به‌وجود آمد، تحكيم عمدتا مدافع دولت و منتقد بخش‌هايی ديگر از حكومت بود و در اين اواخر، نسبت به حكومت و دولت نگاه منتقدانه‌تری دارد.
حيدريان در ادامه انشقاق اصلی دفتر تحكيم به دو طيف شيراز و علامه را ناشی از بحث بر سر موضوع عبور از خاتمی دانست و اظهار داشت: انشقاق اصلی تحكيم وحدت بعد از سال 78 بوده، قبل از آن دفتر تحكيم و انجمن‌های اسلامی، در حمايت از دولت خاتمی و تبيين شعارها، وحدت رويه داشتند اما بعد از سال 78 كه بحث عبور از خاتمی مطرح شد، اختلافات ميان مخالفان و موافقان اين بحث، باعث انشقاق اصلی و علنی تحكيم شد.
وی هم‌چنين برخی از تشكل‌های ديگر و جريان‌های تحريك‌كننده مثل تحركات طيف طبرزدی در دهه 70 و تلاش برای انشقاق را از عوامل ديگر بحران در تحكيم برشمرد.
حيدريان در ادامه با اعتقاد به اين‌كه اين اتفاقات به طور حساب‌شده از سوی برخی از تفكرات خارج از دانشگاه هدايت مي‌شد، گفت: در آغاز، تحكيم را در يك فرسايش تدريجی گرفتار كردند تا از كاركرد اجتماعي‌اش دور شود.
دبير انجمن اسلامی دانشگاه علوم پزشكی و بوعلی همدان در پايان، فرسايش تدريجی را سبب بيگانگی و عدم شناخت ميان اعضا دانست.