يازدهمين اردوی ساليانه دفتر تحكيم وحدت ـ طيف شيراز ـ كه در دانشگاه بهشتی كار خود را شروع كرده است، عمدتا از تقسيم بندی سخنگوی مجمع روحانيون مبارز از طيف بنديهای سياسی جديد در جمهوری اسلامی كه وی در سخنرانی خود ارائه داد تاثير پذيرفت و كار خود را شروع كرد.

منتجب نيا برای نخستين بار از شكل گيری يك گروهبندی سياسی كه در آن بخشی از فرماندهان سپاه پاسداران فعال هستند و رهبری آن را در حال حاضر محسن رضائی برعهده دارد نام برد. او همچنين طيف كارگزاران سازندگی با رهبری پشت پرده هاشمی رفسنجانی را گروهی ارزيابی كرد كه با حوادث اينسو و آنسو می شود و اگر با اصلاحات نتواند همسو شود، حذف خواهد شد. وی تشكل های بازار مانند موتلفه اسلامی، جامعه اسلامی مهندسان به رهبری محمد رضا باهنر و بنياد رسالت به رهبری مرتضی نبوي(هر دو عضو مجمع تشخيص مصلحت) و انجمن اسلامی بازار و چند تشكيل مشابه را در كنار جامعه روحانيت مبارز طيف راست كشور اعلام داشت و طيف چپ را به شمول مجمع روحانيون مبارز و مجاهدين انقلاب اسلامی را پايدارترين و منطقی ترين گروه طرفداراصلاحات. وی بدون نام بردن از جبهه مشاركت و يا حزب همبستگی كه درجبهه دوم خرداد قراردارند، آنها را دارای تمايلات ليبرالی اعلام داشت و برای نخستين بار ملی مذهبی ها را نيز بخشی از اصلاح طلبانی كه خواستار تغييرات بنيادی در جمهوری اسلامی و نظام كشورند.

اين ارزيابی وتقسيم بندی، باحتمال بسيار هسته مركزی انتخابات آينده مجلس را تشكيل خواهد داد و به همين دليل ما سخنرانی منتجب نيا را بدقت تقسيم بندی و مشخص كرده ايم و اين مقدمه را بر آن افزوديم. آنچه می خوانيد از سخنرانی منتجب نيا برگرفته شده است:

رسول منتجب نيا ،عضو شورای مركزی مجمع روحانيون مبارز، در مراسم افتتاحيه اردوی سالانه اتحاديه انجمن‌‏های اسلامی دانشجويان دانشگاه‌‏های كشور با تشريح نحوه آرايش نيروهای سياسی كشور از ابتدای انقلاب گفت:

" از همان زمان تشكيل حزب جمهوری اسلامی ايران دو تشكل چپ و راست تقريباً خودنمايی مي‌‏كرد و حتی بعد از تأسيس سازمان مجاهدين انقلاب نيز، اين سازمان دارای دو شاخه چپ و راست بود تا اينكه پس از مدتی، بين اين دو سازمان انشقاق ايجاد شد.

وی ضمن بازخوانی علل اختلاف دو جريان روحانی كشور، مجمع روحانيون مبارز و جامعه روحانيت مبارز، در سال 66 گفت: تا قبل از دوم خرداد جامعه روحانيت با گروه‌‏های مطبوع خود كه با عنوان« ائتلاف پيروان خط امام و رهبری» و مجمع روحانيون مبارز نيز با همفكران خود كه تحت عنوان« جبهه پيرو خط امام» به فعاليت مي‏پرداختند ليكن دوم خرداد بستری برای تكثر و تولد احزاب جديد شد.

منتجب نيا با اشاره به احزاب بوجود آمده پس از دوم خرداد و مشكلات ايجاد شده توسط جناح راست در برابر اين احزاب جديد، نيروهای سياسی داخل كشور را به 3 گروه با دسته بنديهای مختلف تقسيم كرد و درباره گروه اول گفت:

دسته اول- جناح راست است كه در قالب سه شاخه فعاليت مي‌‏كند. شاخه اول جريان راست سنتی و جريان بازار با محوريت جامعه روحانيت مبارز در تهران و جامعه مدرسين در قم مي‌‏باشد.

دسته دوم- راست دارای گرايش چپ سنتی يا راست مدرن اما با ماهيت راست مي‌‏باشند و به اصول گرايان معروف هستند و هدايت آنان از مراكزی نظير روزنامه كيهان صورت مي‌‏گيرد.

دسته سوم- شاخه راست اصول‌‏گرا يا ارزشی با گرايش نزديك به راست سنتی كه در قالب دوستان ما در سپاه با محوريت آقای محسن رضايی فعال هستند.

همچنين تكنوكرات‌‏های سنتی مثل حزب آبادگران كه در انتخابات شورای شهر تهران خودنمايی كردند. وی از حزب كارگزاران سازندگی نيز به عنوان دسته دوم نيروهای فعال سياسی ايران نام برد و گفت:

گروه دوم با محوريت پشت صحنه هاشمی رفسنجانی فعاليت سياسی می كنند و دارای موضعی ثابت در جريانات سياسی كشور نيستند و تابع شرايط حاكم هستند .
 كارگزاران منتظر فرصت مناسب مانند مجلس پنجم برای راه ‌‏يابی به عرصه قدرت هستند و در صورت فراهم نبودن چنين فرصتی يا به جبهه اصلاحات می پيوندند و يا كناره‌‏گيری خواهند كرد.

جبهه اصلاحات يا جناح چپ سومين گروه سوم فعال سياسی كشور است كه متأسفانه فاقد محوريت جهت انجام فعاليت‌‏های سياسی خود مي‌‏باشد.
دسته اول- چپ اصول‌‏گرا به عنوان شاخه نخست اين گروه، اصلاح طلبانی هستند كه در چارچوب نظام و حفظ قانون اساسی در مورد اصلاحات حركت مي‌‏كنند.

دسته دوم در جبهه اصلاحات، چپ متمايل به ليبرال است كه در حقيقت، ماهيتی چپ داشته اما آن اصول گرايی و تقيد به نظام در اين شاخه وجود ندارد و اصلاحات را در تغييرات و تحولات بنيادين در ساختار اصلی نظام مي‌‏بينند.

دسته سوم شاخه تجديد نظر خواهان يا اپوزيسيون در گروه سوم با محوريت ملی مذهبي‌‏ها و جمعی از دانشجويان است.

 منتجب نيا ضمن اشاره به سياست مجمع روحانيون مبارز درانتخابات هفتمين دوره مجلس شورای اسلامی و با بيان اين مطلب كه مي‌‏بايست تمام تلاش‌‏های گروه‌‏های اصلاح طلب در دو جهت خلاصه شود، گفت:

در وهله اول، ايجاد وحدت ملی و امنيت فراگير در سراسر كشور، مسئله‌‏ای است كه بايد به عنوان فرهنگ درست مدنظر قرار گيرد.

مي‌‏بايست فرهنگ تخاصم و دشمنی در عرصه رقابت سياسی به فرهنگ دوستی و رقابت مسالمت آميز تبديل شود.

منتجب نيا با بيان اين مطلب كه« ترديدی نيست كه موفقيت آينده جبهه اصلاحات مرهون تلاش كنونی گروه‌‏های جبهه اصلاحات است»، گفت: به هيچ وجه نسبت به مجلس هفتم مأيوس نيستم.