انتخابات مجلس هفتم نه به آسانی برگزار خواهد شد و نه مردم به آسانی در آن شركت خواهند كرد. نشانه های آشكار و پنهان دو راه حلی كه محافل مافيائی و ضد اصلاحات از يكسو و طرفداران اصلاحات از سوی ديگر بدان می انديشند، گرچه يكی پنهان تر و ديگری آشكارتر، هر روز بيش از روز پيش خود را نشان می دهد.

آنچه كه به ضرورت شتاب بخشيدن به رفرم و اصلاحات و جلب مشاركت مردم برای شركت درانتخابات مربوط می شود آشكارتر از آنست كه نيازی به ارائه دليل و نمونه باشد. آنچه كه دراين عرصه كفه ترازو را نسبت به گذشته سنگين تر می كند اقدامات راديكالی است كه جز با انجام آن مردم به حاكميت اعتماد نخواهند كرد. اين كفه روز به روز سنگين تر می شود و تمام شواهد و قرائن نشان می دهد كه مردم جز با تصفيه قاطع و وسيع نهادهای انتصابی از چهره های منفور و طرد شده ملت اعتماد خويش را پشتوانه حاكميت نخواهند كرد. اين نكته پيش از آنكه در اظهارنظرهای موافقان اصلاحات نمايان باشد، در عكس العمل های مخالفان اصلاحات نمايان است.

آنها كه بيش از پيش با اين خواست عمومی و ضرورت اجتناب ناپذير جلب حمايت مردم آشنا می شوند، وحشتزده تر وخشن تر چنگ و دندان به ملت نشان ميدهند. اين آنها هستند كه در جستجوی راه حلی برای به ميدان كشيدن مردم در انتخابات آينده از راه هيجان سازی، بهانه های مذهبی و حادثه سازی تا بدانجا می خواهند پيش بروند كه كشور را در حالت جنگی فرو ببرند.

در عرصه ای ديگر، انتخابات آينده و نياز مبرم به شركت مردم در آن همزمان شده است با فشار سنگين امريكا و اروپا به ايران برای گشودن درهای بسته اتمی در داخل كشور و گشودن پرونده حقوق بشر آن در سازمان ملل متحد. ترديد نيست كه گشودن درهای بسته تاسيسات اتمی ايران هرگز در اين مرحله متوقف نخواهد ماند و پيوند آنچه كه در پشت اين درها پيدا خواهد شد با پرونده عمليات تروريستی گذشته در خارج از كشور و پرونده حقوق بشر در داخل كشور مرحله بالاتر را برای فشارهای سنگين تر به حاكميت شكل خواهد بخشيد.

آنها كه در جستجوی هيجان سازی و حاكميت جنگی در كشورند، تجربه آخرين انتخابات مجلس خبرگان رهبری را می خواهند يكبار ديگر به ميدان آورند. در آن زمان به بهانه حمله طالبان به ايران و آغاز مانورهای جنگی در خراسان توانستند چهل و چند درصد از واجدين شرايط رای را به پای صندوق های رای آورده و مجلس خبرگان كنونی را از درون صندوق های رای بيرون آورند. سفر رهبر به خراسان و حضور در مانورهای جنگی با همين هدف صورت گرفت.

اين بار نيز می كوشند با تحريكاتی عليه سفارتخانه و برخی موضع گيری ها و طرح مسائل تحريك آميز عليه كشورهای اروپائی و امريكا چنان شرايطی را تا آستانه انتخابات مجلس هفتم فراهم سازند. اما اين طرح، اين بار و در شرايطی كه امريكا در اطراف ايران مستقر است بازی خطرناكی است كه معلوم نيست در پايان آن پيروزی از درون صندوق های رای بيرون بيآيد. شواهد نشان می دهد كه بخشی از جناح راست نيز از اين امر هراس دارد و با آن همراه نيست و يا در حال حاضر نيست. به همين دليل است كه در روزهای اخير شاهد ماجراجوئی همان محافلی در تهران هستيم كه شجره آنها به قتل های زنجيره ای و از آن عقب تر، به قتل عام زندانيان سياسی و بركناری آيت الله منتظری از قائم مقامی رهبری و بازهم عقب تر، به طراحان واقعی انفجار حزب جمهوری اسلامی و دفتر نخست وزيری و ترورروحانيون برجسته و صاحب اعتبار ايران بر می گردد. همان محفلی كه قوه قضائيه، نمايندگی های رهبری در سپاه، بخش عمده فرماندهی سپاه و فرماندهی بسيج را دراختيار دارد، همان ها كه شورای نگهبان را زير نگين گرفته اند و برای روحانيون حوزه ها نيز تعيين تكليف می كنند و نجف را از درون قوه قضائيه ايران می خواهند رهبری كنند. اتفاقا همين محفل كه جز با حذف آنها از صحنه سياسی كشور تحول در جمهوری اسلامی حتی اگر ممكن شود پايدار نمی تواند باشد دراين روزها طرح حمله به سفارت و محل زندگی كارمندان سفارت انگليس را به اجرا گذاشته و با تهديد دولت، خواهان اخراج سفرای اروپا، كانادا و ژاپن از كشوراست. بهانه آنها تهيه طرح اولتيماتوم سازمان انرژی هسته ای توسط اين كشورهاست.

بسيار محتمل است كه اتفاقا در ميان همين طيف ماموران جاسازی شده امريكا و انگليس سرگرم جا انداختن طرح حالت نظامی در كشور باشند تا تمام بهانه های لازم برای دخالت مستقيم در امور داخلی ايران زير نام سازمان ملل متحد فراهم شود. يعنی تشكيل جبهه ای متحد و يكپارجه از امريكا و اروپا و ژاپن و همخوانی اجتناب ناپدير روسيه و چين با آنها برای تعيين تكليف با ايران!

آنها كه می دانند جز با حذف آنها از صحنه سياسی و اقتصادی كشور مردم اعتماد خود را پشتوانه حاكميت نخواهند كرد و بدان مشروعيت نخواهند بخشيد، وحشتزده تر از گذشته و ماجراجوتر از هر زمان ديگری از منافع و مناصب خود در جمهوری اسلامی به دفاع برخاسته و اين دفاع از خود را می خواهند تا مرز بازی با سرنوشت كشور پيش ببرند.

آيا راه حل ميانه ای باقی مانده است؟

اين اساسی ترين پرسش است و پاسخ آن نيز نيازمند درنگ بسيار نيست. اين راه حل ميانه در شرايط كنوني(با گذشت مرحله ای مردم ايران) تنها می تواند آن باشد كه نهادهای انتصابی فعلا باقی بمانند، اما تركيب افراد منصوب در آنها بكلی تغيير داده شده و از صحنه سياسی حذف شوند، در غير اينصورت سرنوشت همين نهادها و در راس آن ها نهاد رهبری و رهبر نيز سرنوشتی جدا از سرنوشت جناح ضد اصلاحات ومنفور مردم نخواهد بود. اين تصميمی است كه به اراده ای قوی و برخاسته از يقين به جلب حمايت مردم برای نجات كشور از تنگناهای داخلی و خارجی نيازمند است. چنين اراده ای را بايد ساخت و حتی تحميل كرد.

تهران-خبرگزاری كار ايران
رئيس جبهه مشاركت استان قم گفت: آنچه در حال حاضر از سوی برخی درباره نحوه مقابله با سفارتخانه های كشورهای تهيه كننده پيش نويس شورای حكام مطرح می شود، نتيجه بحث‌‏هايی است كه در پس پرده انجام داده ‌شده و در جرايد جناح محافظه كار انعكاس می يابد.
هادی قابل در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری كار ايران، ايلنا، با اشاره به گذشت شش سال از آغاز اصلاحات افزود: در پايان عمر مجلس و دولت اصلاحات طيف محافظه‌‏كار تلاش مي‌‏كند با توجه به توفيق نسبی در عرصه بين الملل كه يكی از موفقيت‌‏های رئيس جمهور، خاتمی، بوده است، دولت و اصلاح طلبان را ناكام نشان دهند.
وی گفت:برخی با اين نوع پيشنهادات تلاش مي‌‏كنند دولت را رودرروی كشورهای ديگر و جامعه بين الملل قرار دهند و شرايط را به گونه‌‏ای فراهم كنند كه مانند قبل از خرداد 76 بيشتر سفرای كشورهای اروپايی از ايران رفته باشند.
قابل اظهار داشت: چنين پيشنهادهايی حاصل خيرخواهی و مصلحت انديشی برای كشور و ملت نيست وبرخی مي‌‏كوشند دولت را مجموعه‌‏ای بدون قدرت و توان تصميم‌‏گيری معرفی كنند.
وی گفت: عليرغم ادعای جناح محافظه كار مبنی بر متابعت از مقام رهبری، در حالی كه رهبری از دولت و موفقيت‌‏های آن در عرصه داخل و خارج قدردانی كرده‌‏اند، اين جناح بر ناكارآمد و ناتوان نشان دادن دولت اصرار مي‌‏ورزند.
رئيس جبهه مشاركت استان قم گفت: صدور مجوز حمله به سفارت انگليس به افرادی كه فاقد شناسنامه و هويت شخصی و معين هستند از جمله اقداماتی است كه از سوی برخی از افراد جناح محافظه كار صورت گرفته است.
گفتنی است روز گذشته برخی از روزنامه ها، اخراج سفرای كشورهای استراليا، ژاپن و كانادا را خواستار شده و آورده بود كه در صورت عدم اخراج اين سفرا از سوی دولت، مردم انقلابی خود اقدام به اخراج سفرای اين كشورها خواهند كرد.