دكتر الهه كولايی، عضو كميسيون امنيت ملی مجلس در كارگاه سياست، برای جمعی از علاقمندان به سياست خارجی ايران و اوضاع كنونی جهان سخنرانی كرد. اين عضو رهبری جبهه مشاركت ايران دراين سخنرانی، از جمله گفت:

" برای بررسی سياست خارجی بايد توجه داشت كه اين سياست، در ادامه سياست داخلی كشور و متاثر از آن است. بخش عمده‌ای از جامعه خواستار توسعه روابط اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... با جهان است."
كولائی در بخش ديگری از سخنان خود با اشاره به اين‌كه اجماع بين‌المللی در مورد ايران به نفع دولتهايی نظير آمريكاست گفت: بايد قانون اساسی را اساس تعريف رابطه ايران با ديگر كشورها بدانيم. در آستانه انقلاب، ما با جهان دو قطبی روبرو بوديم و تقابل مطلق اين دو، فرصتی برای انقلاب بود. اين شرايط تغيير كرده و كسانی كه اكنون شعار تقابل با آمريكا  ميدهند متوجه تغيير شرايط نيستند. مثلا امروز شوروی وجود ندارد و محيط بين‌المللی به شكل بنيادين تغيير كرده و نظامی تك ‌قطبی ايجاد شده است. امروزه حقوق بشر به عنوان يك ارزش تعريف شده است و اگر اروپاييان بخواهند روابط اقتصادی خود را با كشوری كه ناقض حقوق بشر خوانده مي‌شوند ادامه بدهند، مورد عتاب و اعتراض جهانی قرار مي‌گيرند. بنابراين، روابط اقتصادی ما با اروپا با مسائل سياسي‌مان ارتباط مستقيم دارد.عدم توجه و درك درست از تحولات منجر به اتخاذ روشهای نادرست می شود. حتی در برنامه‌های صدا و سيمای ايران در مورد جنگ عراق، منافع مردم ايران در نظر گرفته نشده بود.هيچ دولتی در هيچ كشوری از جهان به دنبال منافع ديگران نيست و تمام دولتها اولويت تلاششان را تأمين منافع مردم خود مي‌دانند. متأسفانه به دليل فقدان توجه به اين شاخص، در روابط بين‌المللی نه تنها توان استفاده از فرصت‌ها را نداريم بلكه اين فرصت‌ها را به ديگران واگذار مي‌كنيم."
كولائی اشاره به حادثه 11 سپتامبر كرده و گفت: "خدمتی كه القاعده، بن‌لادن و حاميان اين تفكر به آمريكا كردند؛ "جنگ تمدنها" را پيش كشيدند. درحاليكه اگر طرح گفتگوی تمدن ها كه خاتمی طرح كرده بود در داخل كشور مورد حمايت همه جانبه قرار گرفته بود ضربه ای بود به اين طرح جنگ تمدن ها.

 كولايی افزود: «كسانی كه اجازه تحقق چنين زمينه‌ای را در داخل ندادند، به نوعی آب به آسياب آمريكا ريختند. عضو شورای مركزی جبهه مشاركت، سياست خارجی ايران را تحت تأثير جغرافيای سياسی و اقتصادی ايران دانست و ادامه داد: «ما علاوه بر مشكلات جامعه در حال گذار، به علت موقعيت جغرافيای خاص‌ كشورمان بايد هزينه تحولات مرزهايمان در افغانستان، عراق و روسيه را نيز بدهيم. بايد با درك اين موقعيت، سياست خارجي‌مان را تدوين كنيم.
كولايی، مواجهه با آمريكا را نه از طريق سخت‌افزاری بلكه با روشی مشابه ژاپن و تقويت نخبه‌پروری، جلب رضايت و حضور مردم و تقويت دموكراسی در ايران، ممكن دانست.