بدنبال صدور احكام زندان و تعزير برای نويسنده، ناشر و معرف كتاب "زنان موسيقی ايران" و "مردان ژنده پوش" كه با اعتراض وسيع اهل فرهنگ و هنر كشور روبرو شد. روابط عمومی دادگستری استان تهران يك اطلاعيه صادر كرد. اين اطلاعيه در توجيه احكام صادره و پاسخی است به اعتراض نامه محمد خاتمی در اين باره.

 روابط عمومی دادگستری تهران در اطلاعيه خود نوشت: "محتويات كتاب‌‏های توقيف شده، مشحون از توهين و اهانت به مقدسات اسلامی، انتساب موارد كاملاً كذب و بي‌‏اساس است. "

دادگستری تهران كه نقش پيشتاز را در دستگيری و زندان و شكنجه مذهبيون زندانی و انقلابی زمان شاه را برعهده دارد در اطلاعيه خود نعل وارونه زده و نوشت:

"جوانان مسلمان و مبارزی كه در زير سخت‌‏ترين شكنجه‌‏های دژخيمان، حاضر به تحمل كمترين توهينی به رهبر و مقتدايشان نشدند و توهين به ديگر ائمه معظم را بر نمي‌‏تابند. نشر كتاب در صورتيكه در مسير نيكو قرار گيرد مظهر و نمودی از آزادي‌‏های اجتماعی و انسانی بوده و منشأ هدايت قرار مي‌‏گيرد و در صورتيكه مورد سوء استفاده و اشاعه لاابالي‌‏گری فكری و اخلال در حقوق عمومی قرار گيرد منشأ ذلالت و گمراهی جامعه خواهد شد"

دادگستری تهران و دادستان عمومی تهران كه علاوه بر زندانی كردن و شكنجه دادن زندانيان مذهبی و غير مذهبی دوران پيش از انقلاب در حال حاضر بشدت زير فشار افكار عمومی داخل و خارج از كشور بدليل قتل و حتی تجاوز جنسی به يك خبرنگار زن 54 ساله در زندان است، در جملات ادعائی بالا از اخلاق و گمراهی جامعه سخن گفته است. اين گمراهی كه اطلاعيه دادگستری تهران آن را مستمسك قرار داده تا حوزه كتاب و نشر و ترجمه وتحقيق را هم مانند روزنامه ها و نشريات تحت كنترل و سانسور قرار دهد چيزی نيست جز يك جمله در كتاب زنان موسيقی ايران. بموجب اين جمله "حضرت محمد يكبار آواز يك زن را شنيده است" و قطعا به حكم قاضی مرتضوی و هاشمی شاهرودی و عليزاده حضرت محمد مجاز نبوده موسيقی گوش بدهد!

دادگستری تهران در اطلاعيه خود، در خطاب مستقيم به دولت خاتمی و شخص خاتمی می نويسد" "اگر راست مي‌‏گويند آنچه را كه در اين كتاب‌‏ها به نبی گرامی اسلام نسبت داده شده به اطلاع مردم برسانند. بدون شك ما مطيع مردم خواهيم بود. ولی اين آقايان بياد داشته باشند غيرت دينی در رگ‌‏های جوانان اين كشور مي‌‏جوشد. شك نداشته باشيد جوانانی كه در روز عاشورا و تاسوعا برای امام حسين بر سر و سينه مي‌‏زنند اجازه گستاخی و توهين به امام حسين (ع) را به هيچ كس نمي‌‏دهند و هر كس در هر مقام و منصبی هم كه باشد."

دادگستری تهران مشخص نمی كند كه چرا بجای تشويق دولت برای مطلع ساختن مردم از محتوای كتاب و ديدن نتيجه آن در ميان جوانان غيرتمند ( كه حتما امثال سعيد عسگر خواهند بود) خود اقدام به رفع توقيف كتاب نكرده و اجازه فروش آن را نمی دهد و دست از سر ناشر و مولف و معرف آن برنمی دارد. ضمنا برای نمايش غيرت جوانان غيور- اگر اين جوانان غيور خود از مرتكبين آن در زندان ها نيستند- شرح تجاوز به يك 54 ساله را در زندان نمی دهد تا مردم مذهبی و جوانان غيور بجای زدن بر سرو كله خود در روز عاشورای امام حسين بروند و توی سر آنهائی بزنند كه چنين فجايعی را در زندان ها می آفرينند. چرا ماجرای خانه فحشاء در كرج و نقش دادستان انقلاب كرج در آن ماجرا را به اطلاع جوانان غيور و مردم مسلمان نمی رساند تا غيرت مردم را امتحان كند؟