از آغاز موج دستگيری های متعاقب اعتراضات دانشجوئی اخير، همچنان تعدادی ازاعضا دفتر تحكيم وحدت در آن سوی ديوارهای زندان به سر مي‌برند بی آنكه توضيحی پيرامون وضعيت آزادی و يا دلايل ادامه بازداشت آنان از سوی منابع قضايی ارائه گردد.

روند دستگيری و برخوردهای اخير برآمده از ذهن‌های محدود و تاريك انديش اقتدارگرايان تنها به فعالين دانشجويی محدود نشد و در ادامه همگان شاهد بودند كه خشونت طلبان حاكم با استفاده از فضای مبهم برآمده از نا آرامي‌های اخير همانگونه كه دفتر تحكيم پيش از اين نيز در بيانيه‌های خود هشدار داده بود، به بازداشت و پرونده سازی عليه فعالين حاضر در عرصه‌های مختلف مطبوعاتی و فرهنگی و نيز فعالين ملی – مذهبی پرداختند.

برای اين دستگيری ‌ها كه با تهديد با اسلحه و باتوم و ضرب و شتم و در مواردی استفاده از گاز بيهوش كننده همراه بوده و مشتمل بر تمامی اعضای شورای مركزی و نيز نزديك به 50 تن از اعضاء شورای عمومی آن در سراسر كشور مي‌شد، هيچ دليل و برهانی جز جريان سازی های دروغين و از بين بردن هرگونه امكان نقادی و پرسشگری نمی توان يافت.
 
اعتراضات و نا آرامي‌های اخير، به جای آنكه اربابان قدرت و حاضران در عرصه كلان تصميم گيری جمهوری اسلامی را به باز‌انديشی و توجه به خواست مردم در جهت اصلاح وضع نابسامان امروز ايران وادارد تنها به بهانه‌ای در دست اقتدار گرايان حاكم جهت ادامه روند سركوب و حذف نهادهای مدنی و پافشاری بر برخوردهای كينه توزانه و غير انسانی با تمامی كسانی كه دل به اصلاح وضع موجود از درون و با تكيه بر اراده ملت دارند، بدل شد.

گويی قدرتمداران امروز ايران، عزم خود را در پيمودن هر چه سريعتر مسير سقوط و اضمحلال آنچنان جزم كرده اند كه از تاريخ و سرنوشت حكومت‌های مستبد و خودكامه دور و نزديك نمی آموزند

شاهد بوديم، كه عاليجنابان پرده نشين قدرت با ترتيب دادن مصاحبه‌های مطبوعاتی در شرايطی كه دانشجويان بازداشتی ، سعی بر اين داشتند تا ضمن لوث كردن مواضع فعالين دانشجويی ، پروژه بی اعتبار كردن جنبش دانشجويی در ميان نخبگان و نيز عامه مردم ايران را از اين راه به انجام رسانند.

پخش مصاحبه‌های مطبوعاتی از اين نوع كه از فرط تكرار در طول ساليان اخير مايه استهزاء و تمسخر آگاهان سياسی و مردم ايران گشته و ميزان صحت و واقعی بودن مواضع اعلام شده در آن كه در تمامی موارد پس از زندان‌های انفرادی طولانی مدت و باز داشت در شرايط نا معلوم كه به قولی مايدرك و لايصف است، ابراز مي‌شود نيز بر همگان آشكار و مشخص است، تنها بر اطمينان مردم و نخبگان از عدم صحت عقل مسند نشينان و خشم آنان از خوی غير انسانی طراحان چنين پروژه هايی مي‌افزايد و بس .
 آنچه امروز تقريباً تمامی دلسوزان اين ملك متفق القول بر آن تأكيد مي‌كنند در فضای آزاد نقد و گفت و گو استفاده نمي‌شود و چرا اين احتجاج و بحث منطقی كارشناسانه تنها در پشت ديوارهای زندان است كه اينچنين مؤثر مي‌افتد و همگان را وادار به پذيرش آنچه كه در تضاد با نظراتشان به هنگام آزادی است مي‌نمايد.

.
انجمن های اسلامی دانشجويان:

شريف، اميركبير، علامه طباطبايی، الزهرا، علم و صنعت، شهيد عباسپور، شهيد رجايی ، امور اقتصادی و دارايی، تربيت معلم تهران، شهيد بهشتي