علي اشرف درويشيان داستان نویس معاصر ایران و عضو کانون نویسندگان در باره محکوم شدن نویسنده و ناشر کتاب های "زنان موسیقی ایران" و " ... مردان جوش پوش..." گفت:

وقتي خبر برخورد با كتابها منتشر مي‌شود، مردم مشتاق مي‌شوند كه آنها را بخوانند. در نتيجه اين كتابها زيراكس مي‌شود و گرانتر به فروش مي‌رسد كه اين به ضرر مردم تمام مي‌شود. اين برخوردها همچنين باعث سقوط شمارگان كتاب مي‌شود و سرمايه‌ ناشران دلسوز فرهنگ و هنر را هم بر باد مي‌دهد. در صورت ادامه‌ اين جريانات، ‌جوانان ديگر اشتياقي به مطالعه و نوشتن و تحقيق نخواهند داشت، زيرا سرنوشت ديگران را مي‌بينند.

درويشيان گفت: اينكه مي‌گويند بحران كتاب جهاني است، دروغ است؛ فقط چهار هزار نفر نوجوان جمع مي‌شوند در سالني كه خانم رولينگ - نويسنده هري پاتر - كتاب مي‌خواند، اما امثال اين نوجوانها اينجا در خيابانها ول مي‌گردند و من همه‌ اينها را نتيجه سانسور افكار، انديشه و روزنامه‌ها مي‌دانم.

پيشنهاد مي‌كنم وجود وزارتخانه‌اي به نام ارشاد را به همه پرسي بگذارند تا مشخص شود نظر مردم چيست. براي پنهان كردن واژه‌ي سانسور، مميزي را به كار مي‌برند. ما با هزار بدبختي مي‌نويسیم، آن وقت با چه صلاحيتي مي‌ گويند اين قسمت را بردار. اين در حالي است كه چند كتاب من از وزارت ارشاد مجوز نگرفته است. درويشيان درباره كتابهاي كه دچار اشتباه و تخلفي مي‌شوند، گفت: بعد از چاپ ديگر بايد با انتقاد به كتاب جواب داد و اگر توهين شده باشد مساله جداگانه‌اي است آن هم نه اينكه شاكي بتراشند.