|
با ملاقات روز
دوشنبه خانواده «هدی صابر» با
وی در محل زندان اوين، عملاً هر
چهار فعال ملی-مذهبی پس از
گذشت 56 روز زندان انفرادی
توانستند با خانوادههای خود
ملاقات كنند. اين در حالی است كه
گفتههای خانوادهها نشان ميدهد
كه آنان در اين ملاقاتها، بازداشتشدگان
را به گونهای ديدهاند كه
نگرانيهای آنها نه تنها كاهش
نيافته، بلكه تا حدودی افزايش
يافته است.
به گزارش
خبرنگار «رويداد»، ملاقات خانوادههای
چهار زندانی ملی-مذهبی از
سهشنبه گذشته و با ديدار خانواده
«رضا عليجاني» سردبير نشريه توقيف
شده «ايران فردا» با وی آغاز شد.
آن طور كه «پروين بختيارينژاد»
همسر عليجانی تعريف ميكند،
وضعيت جسمانی وی به گونهای
بوده كه نه همسر و نه مادر
عليجانی نتوانستهاند او را
بشناسند. بختيارينژاد ميگويد: «وقتی
او را آوردند، تصور كرديم كه او
زندانی ديگری است كه با
خانوادههای ديگر وقت ملاقات
دارد.»
همسر عليجانی
از «لاغری شديد» وی خبر ميدهد
و ميافزايد: «هرچند او روحيهای
عالی داشت اما از نظر وضعيت جسمياش
به شدت نگرانكننده بود.»
يك روز پس از عليجانی، «بهروز
طيراني» روزنامهنگار و از فعالان
ملی-مذهبی، امكان ملاقات با
خانوادهاش را پيدا كرد. اين
ملاقات نيز نگرانيهای تازهای
درباره وضعيت جسمی و شكل
نگهداری اين زندانی را
برای نزديكانش به دنبال داشت.
سومين ملاقات، روز يكشنبه برای «تقی
رحماني» ممكن شد. «نرگس محمدي» همسر
رحمانی كه به همراه مادر وی در
اين ملاقات حضور داشته، با ابراز
نگرانی شديد نسبت به وضعيت وی
به «رويداد» ميگويد: «وضعيت
جسمانی همسرم به گونهای بود
كه تا به حال، او را چنين نديده بودم.»
وی با اشاره
به سابقه زندان 13 ساله رحمانی از
جمله در دهه 60 و نيز گذراندن 7 ماه
انفرادی در جريان بازداشت دستهجمعی
ملی-مذهبيها در بازداشتگاه 59 «عشرتآباد»
تأكيد دارد: «وضعيت جسمانی همسرم
چنان نامساعد بود كه نشان ميداد
در اين 56 روز، فشارهای به مراتب
بيشتر از 7 ماه انفرادی را تحمل
كرده و به گفته خود رحمانی،
شرايط زندان اخير «بسيار نامناسبتتر»
از عشرتآباد بوده است.»
محمدی يادآور
ميشود كه زندان عشرتآباد چنين
وضعيتی داشت كه زندانكشيدههايی
چون مهندس «عزتالله سحابي» و دكتر
«محمد ملكي» را دچار مشكلات
جسمانی شديد و روانه بيمارستان
كرد و «علی افشاري» را ناچار به
اعتراف ساخت.
همسر تقی رحمانی، وی را «بسيار
معترض و تحت فشار» توصيف ميكند و
ميگويد: «او در سلول انفرادی
علاوه بر محدوديتهای شديد
زندان، ظاهراً در مورد تغذيه،
دستشويی رفتن، درمان بيماريها
و هواخوری هم با مشكل روبهروست
كه همه اينها منجر به تكدر ادرار و
سردردهای شديد وی شده است.»
وی بار ديگر
ميپرسد: «واقعاً در اين 56 روز چه
بر رحمانی و ديگر ملی-مذهبيها
گذشت كه فرزندانشان به هنگام
ملاقات از ديدن چهرههای آنها
وحشت ميكنند و مادرانشان آنها را
نميشناسند؟»
آخرين صدايی
كه خانواده رحمانی از وی
شنيدهاند، فريادهای اعتراضآميز
او بوده كه از «عدم تفهيم اتهام»
وی حكايت داشت.
ملاقات آخر،
نصيب «هدی صابر» شد. «فريده
جمشيدي» همسر صابر كه به همراه
خانوادهاش پيش از ظهر دوشنبه با
وی ملاقات كرده، گفت كه اين
ملاقات به مدت 25 دقيقه و با حضور
چهار مأمور صورت گرفته است.
جمشيدی با
بيان اين كه حدود 3 ماه از
دستگيری همسرش ميگذرد، به نقل
از صابر عنوان كرد كه وی هنوز
تفهيم اتهام نشده و عناوين اتهامياش
مشخص نيست.
وی با اظهار نگرانی نسبت به
وضعيت جسمی هدی صابر همچون
خانواده ديگر ملی-مذهبيها خبر
ميدهد كه همسرش به صورت
انفرادی نگهداری شده و از
هواخوری مناسب برخوردار نيست.
گفتنی است كه
طبق اطلاعات موجود، اين چهار ملی-مذهبی
در بند 325 اوين كه متعلق به سپاه ميباشد،
نگهداری ميشوند.
|
