اقدامات نابخردانه جمعی از هموطنان ما تحت تأثير خواست دشمنان يا با تحريكات عوامل داخلی با اهداف سياسی و باندی مورد توجه همه دنياست كه از يكطرف باعث تأسف برای ما و از طرف ديگر باعث خوشحالی است.

اين اقدامات از طرفی مايه استحكام نظام است و آرامش خاطر جامعه را با تجربه‌‏ای كه اتفاق افتاد مي‌‏تواند فراهم كند و اين جای خوشحالی دارد زيرا آمريكايي‌‏ها هزينه‌‏های زيادی برای تحريك مردم مصرف كردند و از نقطه حساسی كه مربوط به قشر دانشجو بود شروع كردند. آنها مي‌‏دانستند كه قشر زيادی از مردم به اسم خصوصی سازی دانشگاه‌‏ها حساسيت دارند و اين اسم تحريك كننده است.

در اين جريانات تنها بخشی از نيروی انتظامی آنهم نه با سلاح گرم كه با باتوم و گاز اشك آور و در محدوده وظايف ذاتی خودش و نه وظايف بحرانی به خيابان‌‏ها آمدند. عده‌‏ای هم افرادی بودند كه داوطلبانه برای دفاع از نظام در صحنه حاضر شدند و اين وظيفه هر انسانی است.

رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام گفت: نظام از هيچ يك از امكانات دوران بحرانش مانند بسيج، سپاه و ارتش استفاده نكرد، حتی مسؤولان بلند پايه كشور مانند رهبری اصلاً وارد اين بحث نشدند.

هاشمی رفسنجانی بی آنكه بگويد پس در اين ماجرا آن 4 هزار نفری را كه دادستان كل كشور در مجلس گفت چه كسی دستگير كرده و يا دستگير شدگان را چه كسی تحويل اوين داده و يا در زندان سپاه پاسداران نگهداری كرده است ادامه داد:

آنها برای شب 18 تير خيال‌‏ها داشتند، تعداد زيادی خبرنگار به اطراف دانشگاه‌‏ها فرستادند اما نتيجه اينهمه لشكر كشی اين شد كه يك خبرنگار خارجی مي‌‏گويد آمريكا ابلهانه به اينها اميد بسته است.

بر مبنای ادعای هاشمی رفسنجانی كه دروغ آشكار است و هيچكس آن را باور ندارد؛ مردم می توانند همديگر را دستگير كنند و به زندان های تيمی و يا زندان های رسمی كشور ببرند!

اگر بسيج و نيروهای لباس شخصی مسلمان متعبد باشند؛ نسبت به اين دروغ آشكار امام جمعه تهران بايد واكنش نشان دهند و يا لااقل پشت سر او ديگر نماز نخوانند، گرچه احكام وی  را بعنوان حكم مجمع تشخيص مصلحت اجرا كنند.