جميله كديور طی سخنانی در همايش زنان كه از سوی انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی شريف برگزار شد فاش ساخت:

فشارهای بيرونی خاتمی را ناگزير كرد در كابينه‌ی دوم خود از زنان استفاده نكند.
 در جريان انتخاب اعضای كابينه دور دوم خاتمی اين نگرش كه استفاده از زنان يك ريسك است، سبب شد تا از حضور زنان استفاده نشود.
كديور با اشاره به حضور دو زن در كابينه‌ اول خاتمی دليل آن را وجود اراده‌ای مبنی بر حضور يك زن به عنوان معاون رييس‌جمهور دانست و گفت: در كابينه‌ دوم اين اراده وجود نداشت.
كديور با انتقاد از ضعف نهادهای متولی امور زنان در كشور گفت:

يك نهاد رسمی و چندين نهاد موازی در كشور داريم كه اسم زنان را با خود يدك مي‌كشند اما نقشی در تحقق حقوق زنان ندارند و تنها به امور صوری و نمادين مشغولند. اكنون شكافی فزاينده بين تحولات حوزه‌ زنان و نوع نگاه تصميم‌سازان سياسی با نگرش‌های مذهبی بوجود آمده است. اين شكاف كه روز به روز افزايش مي‌يابد ناشی از افزايش آگاهی و توسعه‌يافتگی زنان و عدم تناسب نگاه مسوولان با تحولات جامعه زنان است.
 
هم‌چنين حميدرضا جلايي‌پور در اين مراسم با اشاره به اين كه در طول چند سال گذشته به خاطر فضای بازتری كه از 2 خرداد در جامعه فراهم شد، توجه به زنان مساله‌ی جدی در عرصه‌ی عمومی شد، افزود:  فمينيسم حركت نظری و عملی است كه برای رفع تبعيض از زنان، در غرب 200 سال سابقه دارد و در ايران حدود 100 سال است كه رگه‌های از آن ديده مي‌شود و اشخاصی در مورد آن تحقيق كردند.
وی با بيان اين‌كه نبايد فمنيسم را با جنبش زنان يكی بدانيم ادامه داد:  فمنيسم جنبش اجتماعی نيست، اما مي‌تواند به آن تبديل شود.  جنبش اجتماعی را نبايد با روند اجتماعی يكی دانست.  فمينيسم، جنبش زنان نيست و تا به حال در ايران جنبش زنان نداشته‌ايم اما فمنيسم داشتيم.
جلايي‌پور با بيان اين‌كه جنبش بدون هويت نداريم، گفت:  جنبش‌ها وقتی آغاز مي‌شوند كه افكار در جامعه تعريف شود.  كسانی كه هويت‌يابی مي‌كنند بايد آماده‌ی مبارزه باشند تا همه آن را بفهمند. مثل جنبش اصلاحی كه صدايش به همه‌ دنيا رسيد.
وضعيت جنبش اجتماعی زنان در كشور  اكنون در سطحی بالاتر از فمنيسم است.