|
فريبا داوودی مهاجر، دبيركل حزب
زنان ايران از جمله سازماندهندگان
اجتماع زنان بمناسبت روز جهانی
زن در پارك لاله تهران بود. اين
مراسم كه درابتدا برای
برگزاری آن مجوز صادر شده بود،
چند ساعت پيش از برپائی آن از
سوی وزارت كشور(با پيغام شفاهي)
لغو مجوز شد. در حاليكه اجتماع
كنندگان درحال پراكنده شدن بودند،
دوباره پيام رسيد كه ميتوانيد
مراسم را برگزار كنيد، اما ديگر نظم
و ترتيبی دركار نبود كه بتوان
مراسمی برگزار كرد. بيرون پارك
لاله لباس شخصی ها دنبال حادثه
می گشتند و اگر نبود خود می
ساختند و نيروی انتظامی نيز
نمی دانست بالاخره چه كند؟
بدنبال
اين مراسم بشود و مراسم نشود دبيركل
حزب تازه تاسيس زنان با خبرگزاری
ايلنا مصاحبه كرد. او در اين مصاحبه
نقطه نظرات خود را در باره اين
ماجرا تشريح كرد كه می خوانيد:
كاركرد
و تاثير تجمعی كه بهم می خورد
و به دلائل نامشخصی لغو می شود
بسيار بيشتر از تجمعی است كه طبق
روال طبيعی خود با چند
سخنرانی برگزار می شود.
لغو
تجمع پارك لاله آن هم بدون دليل اين
سوال را در اذهان ايجاد می كند كه
چرا بايد تجمعی برای تحقق
مطالبات زنان لغو شود؟ آيا تحقق
مطالبات زنان با دغدغه های حكومت
منافات دارد؟
دولتی كه مدعی تحقق مطالبات
زنان و جوانان است و با همين شعارها
نيز سركار آمده است بايد تا
انتهای حكومت خود به شعارهايش
وفادار باشد.
وزارت
كشور هنوز دلايل مخالفت خود را
اعلام نكرده و ما نمی دانيم به چه
دليلی تجمع آرام ما را لغو كردند.
ماموران
انتظامی مردان حاضر در تجمع را
متفرق می كردند با اين بهانه كه
مراسم روز جهانی زن مخصوص زنان
است و مردان نبايد حضور داشته باشند.
وزارت
كشوری كه بايد مجوز برگزاری
تجمعات يا نشست های نهادها را
صادر كند و NGO
را
حلقه واسط حكومت و مردم بداند بدون
دليل از تجمع آرام زنان جلوگيری
می كند.
همچنين،
فريبا داوودی مهاجر در همايش نقش
جنبش زنان در تحولات آينده ايران،
كه به همت انجمن اسلامی
دانشجويان دانشگاه اميركبير
برگزار شد، گفت:
زنان
بايد در زير پرچم مردمسالاری
فعاليت كنند تا نيروهای خود را
هدر ندهند. مسائل مربوط به زنان، فرع بر
دموكراسی و پارلمان است و در
صورت حل مشكلات دموكراسی در
ايران ميتوان مسائل زنان را نيز
حل كرد.
جنبش
اصلاحات بدون توجه به «خرده جنبشها»
تداوم نخواهد يافت و خطای بزرگ
اصلاح طلبان در 6 سال گذشته نيز عدم
توجه به «خرده جنبش هاي» اجتماعی
برای تشكيل «جنبش مادر» بوده است.
چنانچه نتوانيم بين خرده جنبشهای
اجتماعی ارتباط برقرار كنيم،
نبايد انتظار ادامه حركت جنبشی
مادر را داشته باشيم و اين همان
چيزی است كه محافظهكاران
برای عدم تحقق آن تلاش ميكنند.
|