مجلس هفتم طبق گفته‌‏های سخنگويان واقعي‌‏اش كه حرف دل خود را مي‌‏زنند به معنای پايان اصلاحات است و همانطور كه برخی تندروهای جريان محافظه‌‏كار مطرح كردند، اصلاحات پرانتزش بسته شد.
مجلس هفتم به دو جنبش اساسی كشور يعنی جنبش جوانان و جنبش زنان بی توجهی كامل خواهد كرد و حتی در تضاد با آن برخواهد آمد.

مجلس هفتم در بحث‌‏های توسعه فرهنگی و اقتصادی به بن‌‏بست خواهد رسيد و به ويژه در بحث فرهنگی مجبور مي‌‏شوند به شرايط پيش از دوم خرداد برگردند. حتی آقای هاشمی رفسنجانی هم در انتخابات رياست جمهوری آينده رای نخواهد آورد.

تنها كار باقيمانده آقای خاتمی اين است كه مانع اقدام‌‏های افراطی ديگران شوند. به گفته خود آقاي‌‏خاتمي؛ ايشان در اين سالهای اخيرپرچمدار اصلاحات نبودند. معتقدم؛ رئيس جمهوری بودند كه اختيار لازم را نداشتند و حتی نتوانستند طبق سوگندی كه ياد كردند، از قانون اساسی دفاع و يك انتخابات آزاد و رقابتی را در كشور برگزار كنند.

اختيارات آقای خاتمی در مجلس هفتم، محدود خواهد شد. الان بدنه اجتماعی و جريان پيش‌‏رو و پيگير اصلاح طلب از رئيس جمهور فاصله گرفته و آقای خاتمی فقط مي‌‏تواند تا حدی از قانون و اجرای آن پاسداری كند، ولی آن هم در حدی نيست كه با قرائت خود از قانون اساسی دفاع كند، بلكه مجبور است با قرائتی كه محافظه‌‏كاران از قانون اساسی دارند، راضی شود و آن را حفظ كند.
 با تحولات صورت گرفته اخير در كشور جنبش اصلاحات به اين نتيجه رسيده كه نمي‌‏توان از درون ساختار سياسی، كاری را انجام داد و بايد به درون بدنه اجتماعی رفت و اصلاحات را از بيرون حاكميت سازمان داد.