مراسم بزرگداشت روز جهانی زن، با حضور فعالان حقوق‌ زنان و دانشجويان دانشگاه تهران، عصر روز گذشته، در دانشكده مديريت اين دانشگاه برگزار شد.
فاطمه حقيقت‌جو، در اين مراسم گفت: در هر جامعه‌ای، اگر زنان، خود طالب حقوقشان نباشند، اين حقوق هم قابل استيفا نخواهد بود. در زمينه‌هايی نظير آموزش عالی، به دليل امكان رقابت آزاد، زنان پيشی گرفته‌اند. علاوه بر آموزش زنان كه ابزار لازمی برای استيفای حقوق آنان است، ما نيازمند ابزار ديگری نظير تشكيل NGOهای زنان و جنبش زنان هستيم.

فاطمه حقيقت جو درباره عملكرد مجلس ششم در امور مربوط به زنان گفت: تمام مصوبات اين مجلس، دو برابر مصوبات كل پنج‌دوره قبل بوده است. تصويب اين قوانين به دليل وجود 13 نماينده‌ زن در مجلس نبود، بلكه به دليل اصلاح‌طلبانه بودن فضای آن بود.

نگرش جامعه به زنان، دليل اصلی مقاومت قانونگذاران برای تصويب قوانين مورد نياز اين قشر است. حتی اگر ما در مجلس نباشيم، با تغيير فرهنگ جامعه، افزايش مطالبات خود و تاكيد بر آنها مي‌توانيم برای اصلاح قوانين و مقررات فشار وارد آوريم، هر چند ابتدا بايد با نگرش موجود در جامعه مبارزه كنيم.

حقيقت‌جو با تاكيد بر اين كه بخشی از قوانين اصلاحی در مجلس ششم، كاملا مطلوب و مورد نظر فراكسيون زنان نبوده است، تصريح كرد: علاوه بر اصلاح‌ قوانين از آقای خاتمی هم خواستار استفاده از زنان در پست وزارت بوديم، اما وی از اين خواسته سرباز زد، هر چند به عقيده من، نيمی از كابينه موجود با وجود مردبودن، چندان كارآمد نيستند؛ به راستی آقای خاتمی بايد پاسخگوی اين گله‌ بزرگ ما باشد كه چرا يك مرد به صرف مردبودن ولو اين‌كه نالايق هم باشد، مي‌تواند وزير باشد، ولی يك زن نه.‌

تا زمانی كه زنان برای رفع تبعيض، جنبشی متشكل ايجاد نكنند كه حتی به شكل مقطعی به تبعيضات اعتراض كند، مشكلات آنها حل نخواهد شد. من چشم‌انداز قوانين تصويبی در مجلس هفتم را در اين زمينه چندان مناسب پيش‌بينی نمی كنم.

 گيتی پورفاضل، حقوقدان نيز در اين جلسه گفت: حقوق زنان در جامعه سير قهقرايی را سير مي‌كند. زنان در هزاران سال پيش در ايران از حقوق برابری با مردان برخوردار بوده‌اند، نظير حق ارث، حق ولايت و استقلال مالی اما اكنون اين حقوق برای زنان وجود ندارد.
 پرستور دوكوهكی درباره سهميه‌بندی دانشگاهی، رويا كريمی مجد روزنامه‌نگار و پرستو سرمد درباره حضور دختران در جنبش دانشجويی سخن گفتند.