سيدمحمد علی ابطحي

نزديكيهای ظهر امروز در مراسم عزاداری صدای sms تلفنم را شنيدم. نگاه كردم، ديدم يكی از خبر نگاران ايسنا پيام فرستاده: انفجار در كربلا و كاظمين. ناخواسته فرياد زدم يا حسين. خبر را كه پيگيری كردم خيلی وحشتناكتر از آن بود كه گمان ميبردم  .

******

چندی پيش شنيدم جماعت وامانده ومتحجرالقاعده وتفكر طالبانی در يك جمع بندی داخلی به اين نتيجه رسيده اند كه اسلامی كه آ نها می شناسند دو دشمن اصلی دارد. يكی دشمن سياسی آمريكا وديگری دشمن اعتقادی:  شيعه، و دشمنان اعتقادی خطر ناكترند.

انفجار های امروز كربلا وكاظمين كه منجر به كشته شدن دهها انسان مظلوم ايرانی وغير ايرانی شد وانتقام از عزاداران حسينی وبه خاك وخون كشاندن زايران مظلوم از درد ناكترين حوادث تاريخ باقی خواهد ماند كه نتيجه مستقيم اين انديشه متحجرانه دينی است .

آنان كه امروز در كربلا وكاظمين به شهادت رسيدند درهمان مسلخی وبه همان دليلی جان باختند كه مولايشان حسين عليه السلام شهيد شد.  در ميدان درگيری با چيزی كه يزيد می خواست آن را اسلام بنامد.

*******

ظهر عاشورا در تهران غوغايی ا ست. همه در خيابانها هستند وهمه خود را عزادار وهمه خود را صاحب عزا می دانند. مردم همه بنوعی به عزاداری مشغولند، به سر وسينه می زنند وحسين، حسين می كنند. واقعاً امام حسين حلقه وصل همه ايرانيان است. از مناظر ديدنی وتكان دهنده صف هايی است كه متمول ترين آدمها برای گرفتن غذای نذری می بندند. تا به بركت لقمه ای از غذای حسين آرام وشفا بگيرند.