در نيمه دوم روز رای گيری، تعدادی از فرماندهان سپاه در محلی واقع در خيابان آزادی تشكيل جلسه دادند. در اين جلسه آنها تصميم گرفتند تا در صورت موفق نشدن در انتخابات، يك برنامه تدارك ديده شده نظامی را به اجرا بگذارند. اين جلسه به گونه ای ترتيب داده شده بود كه دولت و وزارت كشور از آن با اطلاع شده و تن به قبول تقلب در انتخابات و اعلام نتايج دلخواه فرماندهان سپاه بدهند. اين نتيجه دلخواه جز درآمدن ليست كودتای پارلمانی از درون صندوق ها نبود كه رهبر در تهيه آن نقش مستقيم داشته است و بعنوان فرمانده كل قوا، نمی توانسته از چنين جلسه تهديد آميزی نيز بی اطلاع بوده باشد.

درتدارك همين طرح كه حمله موشكی اسرائيل به ايران در آن پيش بينی شده، آنها در آستانه انتخابات، جستجوگران سازمان جهانی انرژی اتمی را تا كشف دستگاه توليد اورانيوم هدايت غير مستقيم كردند. مطابق اين طرح، بمحض اعلام شرايط نظامی و جنگی در كشور، صدها نفر از افراد سرشناس درون و بيرون حكومت بايد قتل عام می شدند.

در همين جلسه گفته شده بود كه " حتی كافی است اسرائيل يك راكت به طرف ايران شليك كند، همين هم برای آغاز كار ما كافی است"، زيرا پس از آن می توان مستقيما دست به برخی انفجارها زد تا شرايط لازم برای اعلام حالت جنگی در كشور فراهم شود.

( به اين ترتيب، انفجار قطار حامل گوگرد و ديگر محتويات شيميائی و بنزين آن در نزديكی نيشابور می تواند بخشی از همين عمليات بوده باشد. قطاری كه كارشناسان نظامی در اروپا، نام آن را "كوكتل مولوتف" گذاشته اند.)