ديروز، در شرايطی كه افكار عمومی تحت تأثير حوادث اخير دانشگاه‌ها قرار داشت، جمله كوتاهی از رئيس محترم مجمع تشخيص مصلحت نظام در خطبه‌های نماز جمعه تهران به چاپ رسيد كه شايسته نيست در لابه‌لای اخبار روز گم شود.

ايشان، پس از تأكيداتی در باره لزوم «قاطعيت» در برخورد با ناآرامي‌های اخير، گريزی هم به روابط ايران و آمريكا زده و فرمودند:«اگر آمريكايي‌ها عقل دارند بايد با كسانی كه مي‌توانند با آنها كار كنند و فتنه منطقه را خاموش كرده و منطقه را آرام نمايند مذاكره كنند.» نياز به توضيح نيست كه باز، حكايت ارسال «پيامي» ديگر است؛ و باز يادآوری يادداشت «پيام دريافت شد» (8/2/82) خالی از لطف نيست.

ياداشتی كه پس از انتشار اظهارات دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام در مورد لزوم ميدان داری افراد "قوی” در عرصه ديپلماسی كه توان ايجاد «وحدت در كل نظام» را حول برنامه‌های خود داشته باشند و تأكيد ايشان بر لزوم مذاكره با آمريكا «به طور مستقيم» به چاپ رسيد؛ و با اين پيش بينی پايان مي‌يافت؛«يك حس پنهانی مي‌گويد كه از اين پس در شرايط جديد منطقه از اين جنس اظهارات زياد خواهيم شنيد.»

ما كاری نداريم كه چرا سال گذشته همين وقت‌ها، اطلاعيه «رسمي» صادر مي‌شد كه حتی «سخن گفتن» از مذاكره با آمريكا جرم است، و امسال از تريبون نماز جمعه به آمريكايي‌ها گله مي‌شود كه چرا حاضر نيستند با "كسانی كه مي‌توانند با آنها كار كنند" به مذاكره بپردازند. اما تنها مايليم به عنوان روزنامه‌نگار، خوانندگان فهيم روزنامه را نسبت به آنچه در حال اتفاق است حساس سازيم. قطعاً در آينده، راجع به كسانی كه در تريبون‌های عمومی آشكارا اعلام مي‌كنند "كه مي‌توانند با آمريكا كار كنند" خبرهای بيشتری خواهيم شنيد.