ياس‌نو(24/3) در سرمقاله خود ضمن تشريح چگونگی حركت‌های اعتراض‌آميز چند شب گذشته تهران و بررسی علل و انگيزه‌های شكل‌گيری آن، نوشت:

«اكنون با اين واقعيت تلخ مواجه هستيم كه سوء تدبير اقتدارگرايان و لجاجت كودكانه آنان در برابر هر نوع تغييری كه مي‌توانست و مي‌تواند در چارچوب قانون و با حفظ نظم و آرامش جامعه، مردم را نسبت به وجود يك روند مستمر و سالم اصلاحات در كشور اميدوار كند، كار را به جايی رسانده كه كسانی از آن سوی كره زمين به طمع بيفتند جوان‌های ايرانی را با ابزار شبكه‌های ماهواره‌ای در خيابان‌ها هدايت كنند. هيچ‌كدام از ما كمترين قرابتی با اعتراضاتی كه توسط اپوزيسيون خارج از كشور به كمك تلويزيون‌های ماهواره‌ای (كه تنها به دليل بي‌سياستی و انحصارگرايی مسئولان رسانه ملی ما امكان نفوذ يافته‌اند) دامن زده مي‌شود، احساس نمي‌كنيم و فكر مي‌كنيم كه از اين راه هيچ تغيير جدی در كشور رخ نخواهد داد و مثل روز برايمان روشن است كه با ضرب و شتم‌های انتقام‌جويانه و حركت‌های كنترل نشده نيروهای غيرمسئول يا حتی مسئول، حكومت به دست خود درس خشونت و تخريب را به معترضان خواهد داد.»