كاخ سفيد، اخيرا روی طرح"محورهای شيطانی” متمركز شده است. آمريكا پس از اينكه

از فشارها برسوريه نتيجه دلخواه را گرفت به كره شمالی پرداخت. ايران هدف بعدي

بود، هرچند فشار جديد بر ايران با آغاز عجيبی همراه شد. آنها اخيرا با هم مذاكراتي

داشتند و درحاليكه هيچكدام نمی گويند محورهای واقعی اين مذاكرات چه بوده، ناگهان از

توقف آن خبر داده اند! جالب اينكه هردو طرف تا چندی پيش اساسا اين مذاكرات را

منكر بودند.

  عدم دستيابی به توافق بر سر موارد زير احتمالا از دلائل متوقف شدن آن بوده است:

- واشنگتن و تهران هيچ تغييری در روش خود نسبت به برنامه های هسته ای ايران و مبارزه عليه تروريسم نداده اند.

بهرحال ايران مجددا هفته گذشته تحت فشار قرار گرفت.اول گفته شد كه رهبران القاعده در ايران پنهان شده اند. ايران اين موضوع را كاملا رد نكرد، ولی مقاله واشنگتن پست يك تاثير جدی گذاشت. اين روزنامه نوشت در جلسه ای در 27 ماه مه در كاخ سفيد رويارويی با ايران به بحث گذاشته می شود تا برای ميزان نهايی برخورد با ايران تصميم گرفته شود.

در حال حاضر شايد دستوری برای سرنگونی مستقيم رژيم ايران وجود نداشته باشد، اما موضوعاتی مانند چگونی ورود نيروهای نظامی امريكا به ايران، اپوزيسيون مورد حمايت امريكا و راكت های ايران در جلسه كاخ سفيد مطرح خواهد شد، همچنان كه بررسی كمك رسانی به يك قيام مردمی در جلسه مورد بررسی قرار خواهد گرفت. اين قيام و نحوه برخورد حكومت با آن می تواند مداخله نيروهای آمريكايی را در پی داشته باشد.

پراودا در عين حال می نويسد: امريكا در جستجوی شخصيتی برای ايران است كه دارای شهرت ملی بوده و از استقبال و حمايت مردم نيز بهره مند باشد. شرايط نشان می دهد كه برای امريكا دشوار بودن و دور بودن تحقق اين خواست وتصميمش مهم نيست.

اسكات مك كلان سخنگوی جديد كاخ سفيد می گويد امريكا تغييری در رفتار رژيم ايران مشاهده نمی كند.  تهران از حزب الله حمايت می كند، هر چند اين موضوع بمعنای اين نيست كه واشنگتن طرحی نظامی عليه ايران در دست اقدام دارد.

حسن نصرالله رهبر حزب الله از تحويل دادن سلاحهای حزب الله خودداری كرده و مقاومت گروهش را شرعی و قانونی دانسته است. اين نيز می تواند از دلائل متوقف شدن مذاكرات ايران و امريكا باشد.

پراودا در پايان می نويسد: به هر حال يك عمليات نظامی عليه ايران محتمل است و حداقل دو بهانه برای انجام اينكار وجود دارد: حمايت از تروريسم و گسترش سلاحهای كشتار جمعی.

دو بهانه ای كه برای اشغال عراق كافی بود و اصلا هم مهم نبود كه اين ادعا ها نادرست و جعلی است.

بنظر ميرسد هيچكدام از اعضای رهبری كاخ سفيد قصد ندارند راه درستی را انتخاب كنند. ما می توانيم بگوئيم كه اميدواريم فشارها بر ايران از مرز فشار روانی فراتر نرود. گرچه رويدادهای عراق نشان داد آمريكا ترجيح ميدهد شليك كند!