|
شهر "چاكلاوا" در چهل
كيلومتری شمال اربيل قرار دارد.
اين شهر از سال 1984 مقر حزب كمونيست
عراق است و مصاحبه با حميد موسی و
مفيد الجزايری از رهبران حزب
كمونيست عراق در اين شهر انجام شد.
- حدود دو هفته پيش رژيم صدام
سرنگون شد. در مورد رويدادهای
اين دو هفته چه نظری داريد؟
- ما از سقوط صدام بسيار
خوشحال هستيم و با توجه به امكان
بوجود آمده در هرجا كه ممكن بود
دفاتر خود را بازگشايی كرديم و
در اين مدت توانستيم روزنامه طريق
الشعب ارگان حزب را در تيراژ سی
هزار نسخه انتشار دهيم. در واقع روز
سی و يكم مارس حزب كمونيست عراق
شصت و نهمين سال تاسيس خود را جشن
گرفت. در اين شصت و نه
سال، حزب فقط چهار سال فعاليت
علنی داشت. يكبار در
سالهای 1958 در دوران حكومت
قاسم و بار ديگر در سالهای
هفتاد. پس از آن در دوران حكومت
بعثی ها حزب كمونيست عراق مجددا
ناگزير از فعاليت مخفی شد و
هزاران كشته و تبعيدی پيامد آن
بود. بااينكه ما از سقوط ديكتاتور
خوشحال هستيم، زير سايه سنگين اين
واقعيت نيز قرار داريم كه
سرنگونی صدام نه از داخل بلكه با
دخالت نيروهای خارجی ميسر شد،
نيروهايی كه اكنون بايد به
اشغالگری آنان خاتمه داد.
- بنظر شما آيا
غارت های انجام شده نشان نداد كه
خلا قدرت خود بالقوه خطرناك است؟
- اين غارتها در
واقع نتيجه تركيب چند عامل مختلف
است. عواملی كه بنوبه خود
مشكلاتی را نشان ميدهد كه بر سر
راه تثبيت شرايط و سازماندهی
حكومتی نوين وجود دارد. اخبار
موثقی كه ما در اختيار داريم
نشان ميدهد كه حكومت
صدام دو روز قبل از سقوط دستور اين
غارتها را صادر كرده بود. در
فهرست آمريكا از 55 تن از عوامل
حكومت بعثی نام برده شده اما
تعداد عوامل پليس مخفی و حزب بعث
بسيار بيش از اينهاست. عامل دوم خود
امريكاييها بودند كه به اين بهانه
كه آنها پليس نيستند و وظيفه ای
در حفظ نظم ندارند هيچ اقدامی
برای جلوگيری از غارتها بعمل
نياوردند و بدينسان دست گروههای
سازمان يافته را برای چپاول
باز گذاشتند. اگر اين غارتها سازمان
يافته نبود اينكه به فاصله چند روز
بيش از 500 قطعه
اشياء قيمتی و غارتی از موزه
بغداد از فرانسه سردرآورد را چگونه
ميتوان توضيح داد؟
- بنظر شما چرا در اين شرايط بسيار حساس
اپوزيسيون عراق همچنان متفرق عمل
ميكند؟
- اپوزيسيون دو كنفرانس در شهرهای لون و
صلاح الدين برگزار كرد. اما حزب
كمونيست و بسياری از گروههای
ديگر در اين دو كنفرانس حضور
نداشتند. به همين دليل ما خواهان آن
هستيم كه اين تلاشهای زير نظر
سازمان ملل و نه امريكاييها از سر
گفته شود. واقعيت اين است كه امريكاييها
مانع اتحاد نيروهای اپوزيسيون
عراق ميشوند تا بتوانند به حضور
خود در عراق ادامه دهند. درصورتيكه
اپوزيسيون به تفاهم دست نيابد و يك
حكومت ملی تشكيل نشود، درشرايط
تداوم حضور آمريكا در عراق، خطر
سربرآوردن حركتهای قومی و
مذهبی وجود خواهد داشت.
|
