|
دو تاکتيک مشابه در
افغانستان و عراق، جهت اشغال اين دو
کشور و استقرار نظامی در آنها:
رپرتاژ بی بی سی
در 18 سپتامبر 2001:
"يكی از
وزرای خارجه سابق پاكستان بنام
"ناييك" عنوان نمود كه از طرف
نماينده آمريكا، در جلسه مربوط به
مسايل بينالمللی افغانستان كه
در ژوييه 2001 (دو ماه قبل از حوادث
يازدهم سپتامبر) برگزار شد، مطلع
شده است كه احتمالا يك حمله
نظامی به افغانستان با هدف
سرنگونی طالبان در اواسط اكتبر
2001 صورت ميگيرد.
براساس اطلاعات
ناييك، اين حمله احتمالا از پايگاه
های نظامی واقع در تاجيكستان
انجام ميشود.(جايی كه مستشاران
نظامی آمريكا در آن موضع مشغول
انجام وظيفه بودند. ) بنلادن
دستگير و يا معدوم ميشود.
ازبكستان هم در اين عمليات شركت
خواهد نمود.
به ناييك گفته شده بود كه
اين حمله احتمالی قبل از بارش
اولين برف در افغانستان آغاز خواهد
شد. ناييك اظهار ميكند كه شكی
نيست كه اين نقشه آمريكا كه از قبل
طراحی شده تا دو يا سه ماه ديگر
به اجرا در خواهد آمد. او شك دارد
حتی اگر طالبان، بنلادن را
تحويل دهند آمريكا از اين نقشه
صرفنظر كند.
( نقل از كتاب "جنگ و
جهانی شدن" که بصورت پاروقی
در پيک ترجمه و منتشر می شود. اين
نقل قول در ترجمه بخش های آينده
اين کتاب بصورت مشروح خواهد آمد.
ترجمه اين کتاب را در ستون سخن روز و
در بخش "اختصاصی پيک" اين
ستون می توانيد دنبال کنيد.)
اظهارات
طارق عزيز
طارق عزيز وزير خارجه
اسبق صدام و معاون اول رياست
جمهوری وی، که در نقش نخست
وزير عمل می کرد، پس از تسليم خود
به نيروهای امريکائی در بغداد
گفت: ما همه شرايط امريکا را
پذيرفته بوديم، اما اين خود امريکا
بود که می خواست صدام حسين تا
لحظه حمله به کشور ما در قدرت بماند.
( تا بهانه حمله
شود!)
|
