|
يكی از همكاران پيك هفته كه مقيم امريكاست و چند هفته‌ای برای
گشت و گذار به هندوستان رفته، از آنجا‌ای ميل كوتاهی فرستاده و
پرسيده: نمی دانم چرا دراين مدت نه من و نه شماها به سينمای
هندوستان توجه نكرديم؟
البته، اضافه هم كرده كه منظورش نقد و بررسی فيلم‌های جايره
اي( آنها كه در فستيوال‌ها به نمايش در می‌آيد) نيست، بلكه
همان فيلم هائی است كه بازار ايران و پاكستان، افغانستان و
بسياری از كشورهای آسيای دور و ميانه را در اختيار دارد و
معروف به "فيلمهندی” است.
ايشان عكس‌های يكی از هنرپيشه‌های جديد فيلمهندی‌ها را هم
ضميمه‌ای ميلش كرده و وعده داده وقتی بازگشت به امريكا خودش
آستين‌ها را بالا زده و درباره اين فيلم‌ها بيشتر خواهد نوشت.
چندتا از عكس‌های ارسالی ايشان را انتخاب كرده ايم كه در همين
شماره و همراه اين متن كوتاه می‌خوانيد. پيش از آنكه نوشته
ايشان را بيآوريم، بنويسيم كه ايشان با اين سليقه انتخابی كه
مشاهده می‌كنيد مرد نيست، بلكه همان گزارشگر ثابت پيك هفته
"نسيم بهاری” است كه مدتی پيش هم ايران بود و چند گزارش برای
پيك هفته فرستاد كه ما هم نقد گرفته و منتشر كرديم.
خانم بهاری، ماشاء الله هم خوش سليقه است و هم بفهمی نفهمی
كنجكاو. يعنی به هركجا كه بتواند سرك می‌كشد. هفته پيش هم
ماجرای عشقی خانم بارباراسترايسن و رابرت ردفورد را كشف كرده و
برای پيك هفته نوشته بود. يعنی همان "عشق يكطرفه" كه ظاهرا
باربارا 50 است و رابرت شايد به زور 20- 25!
آنچه را می‌خوانيد كشف تازه ايشان در هندوستان است. گشت و گردش
هندوستان و پيدا كردن سوژه و خرمائی كه بر نخيل است از ايشان و
زحمت پيدا كردن عنوان و آرايش صفحه نيز از مسئولين فنی و سياسی
پيك هفته كه در اينسوی دنيا، دستشان كوتاه!
ايشان می‌نويسد:
بهتر است به سينمای كشورهای ديگر، بوِيژه كشورهای مناطق نزديك
به ايران هم بپردازيم. منظورم سينمای هند است. يادداشتی را
درباره فيلم " لاگان" و ستاره زيبای هندی "اش" انتخاب كرده ام،
كه می‌فرستم. فيلمش فستيوالی نيست، اما خودش هم ديدنی است و هم
شانس سر درآوردن از سينمای امريكا و هاليود را دارد.
"آيورشوری” در سال 1973 در يكی از ايالت‌های جنوبی هندوستان
بدنيا آمده است. در ابتدا رفت دنبال حرفه نان و آب دار اما پر
زحمت مدل. خيلی زود يخش گرفت و شركت پپسی كولا روی هوا قاپيدش.
مدت‌ها پپسی را در هندوستان همراه با جمال و اندام ديدنی او
نوشيدند. اين كار نيمه وقت او بود، چون نيمه ديگر وقتش صرف
تحصيل در دانشگاه می‌شد. می‌خواست آرشيتكت شود و برای آن كه
تحصيلش را بتواند تمام كند پيشنهادهای مختلف برای بازی در
فيلم‌های تبليغاتی را رد كرد. درسال 1994 در طور ديگری افتاد.
مسابقه دختر شايسته جهان و سرانجام، در سال 1997 وارد سينمای
هند شد و در فيلم
Aur Pyar Ho Gaya
ظاهر شد و بدنبال آن در فيلم‌های ديگر. در يكی از اين فيلم ها،
نقش دختری را ايفاء كرد كه به او
تجاوز می‌شود و او درگير جدالی آشنا در سرزمينی كهن با فرهنگی
سنتی می‌شود. يعنی همان سوژه‌ای كه در همه كشورهای آسيائی و
جهان سومی نظير ايران بيننده بسيار دارد. فيلم در سال 2 هزار
ساخته شد و "اش" با بازی در آن به مطرح ترين، زيباترين و خوش
اندام ترين هنرپيشه زن هندوستان تبديل شد. اين فيلم، با
آنكه سوژه اش تكراری بود، با بازی حرفه‌ای و خوب "اش" به يكی
از فيلم‌های مطرح هندوستان تبديل شد و بدنبال آن بود كه "اش"
در سال 2002 به عضويت هيات داوران جشنواره "كن" انتخاب شد و پس
از آن بود كه مجله تايم صفحه اول خود را به او اختصاص داد و
اين آغاز شهرت جهانی "اش" بود.
فيلم هائی كه "اش" از آن پس در آنها بازی كرده، بتدريج از
"فيلمهندی” فاصله گرفته و به همين دليل در كشورهای اروپائی نيز
بتدريج اكران می‌شود، از جمله قرار است سال آينده فيلم
Mistress of Spices
او در امريكا به نمايش در بيآيد. اين فيلم را " گوريندرچبا"
كارگردانی كرده كه كارگردانی هندی- امريكائی است.
|
