بيم از كاهش شركت مردم در انتخابات آينده رياست جمهوری درايران، بتدريج به مهم ترين معضل روز حاكميت تبديل شده است. تمام گزارش ها، نظرسنجی ها و ارزيابی هائی كه در هفته های اخير تهيه شده و در اختيارات رهبر و چند تن ديگر از روحانيون راس هرم قدرت قرار گرفته حكايت از بی‌اعتنائی مردم نسبت به انتخابات دارد. حتی در يك گردش روزانه در مترو، اتوبوس و تاكسی های تهران نيز كافی است تا زمينه انتخابات ارزيابی شود.

اين در شرايطی است كه روز به روز بر اهميت شركت مردم در انتخابات چنان افزوده می‌شود كه ظاهرا به بزرگترين معضل حاكميت تبديل شده است. هشت سال فلج سازی رئيس جمهور منتخب مردم و 4 سال زمين گير كردن مجلس ششم، همراه با انواع توطئه، قتل، ترور، زندان، شكنجه، اعتراف گيری و ادامه دروغگوئی به مردم و خود را سخنگوی مردم اعلام داشتن، نتيجه منطقی خود را اكنون نشان داده است.

وقتی در عراق اشغال شده نزديك به 65 در صد واجدين حق رای، حتی زير فشار تهديد به ترور و قتل در انتخابات شركت می‌كنند، حالا بسيار طبيعی است كه جهان چشم دوخته باشد به اين كه ببيند در كشوری كه همين چند سال پيش، رئيس جمهور آن با 24 ميليون رای انتخاب شد، چه تعداد مردم در انتخابات رياست جمهوری آن شركت می‌كنند. به اين ترتيب، شركت درانتخابات با مشروعيت حاكميت پيوند خورده است و گره كار نيز درهمينجاست. يعنی انديشه منفعل ساختن و از صحنه خارج كردن مردم برای پيروز شدن در ميدان خالی، حالا درتضاد قرار گرفته است با نياز مبرم و روز افزون به شركت مردم درانتخابات و خنثی شدن توطئه های خارجی!

از دل همين تضاد، حالا استراتژی مشاركت حداكثری از بيت رهبری بيرون آمده و وزارت كشور مامور اجرا آن شده است.

كمتر فعال سياسی است كه نداند يگانه راه حل مشاركت واقعی مردم در انتخابات آينده، قبول كانديداهای خارج از حاكميت با شعارهای راديكال اصلاحات است. اما آنها كه فرمان استراتژيك مشاركت حداكثری را صادر كرده اند، نه تنها در انديشه پذيرش چنين واقعيتی نيستند، بلكه هنوز به هيجان و جنجالی می‌گردند كه بموجب آن مردم را به پای صندوق كشانده و يكی از كانديداهای خواب نما شده آيت الله مشگينی را رئيس جمهور كنند!

روابط عمومی وزارت كشور، كه معلوم نيست با چه پشتوانه و حمايتی مامور تحقق استراتژی رهبر برای مشاركت حداكثری درانتخابات رياست جمهوری شده، از زبان علی‌اصغر احمدی، معاون امنيتی - انتظامی وزير كشور و رييس هيات مركزی بازرسی انتخابات نهمين دوره‌ی رياست جمهوری، بدرستی اعلام داشت :

مشاركت حداكثری نيازمند بازنگری در عوامل بازدارنده آن است. نگرش ابزاری به رای مردم و اخذ نظر آنها، صرفا در پای صندوق‌های رای، باعث گريز مردم از مشاركت شده و و می‌شود. ذهنيت‌ بخش‌هايی از مردم مبنی بر اينكه رای آنان تاثير چندانی در سرنوشت انتخابات ندارد مانع حضور مردم در انتخابات است.