از مشخصه های قابل توجه جشنواره فيلم فجر امسال، نمايش تعداد قابل توجهی فيلم مستند و تجربی در اين فستيوال بود، كه بيش از فيلم های بلند جلب توجه كرد. نمايش و حضور اين فيلم ها توانست سرمائی را كه بر فستيوال امسال حاكم بود بشكند. سرمائی كه سانسور و فشار يكسال اخير به سينماگران كشور و فيلمسازان تحميل كرده و بازتاب آن در فستيوال خود را نشان داد.

امسال نجمن سينمای جوان و مركز گسترش سينمای مستند و تجربی، ‌15 فيلم بلند كوتاه و مستند به فستيوال برد. فيلم هائی نظير:

تنهايی باد( وحيد موسائيان)، شكوفه‌های سنگی ( عزيز‌الله حميدنژاد) خواب تلخ ( محسن اميريوسفی) ، كوچه‌های باريك ( علی زمانی عصمتی) همسفر خاموش، گوشه خيس خيابان، جستجو، ايست، بازرسی در حريم ممنوعه، مرسی آقا پياده مي‌شم، مادرم ايران و ...

از آنجا كه سيمای جمهوری اسلامی با اين نوع فعاليت ها را در حريم ممنوعه خود قرار داده، مردم از ديدن اين فيلم ها محروم اند، مثل بسياری از ديدنی های ديگر، در تمام عرصه های ورزشی و هنری كه مردم حق ندارند آنها را ببيند!