ريچارد لوگار رئيس كميسيون سياست خارجی سنای آمريكا در مصاحبه با اشپيگل چاپ آلمان گفت:

ايران به جای برنامه اتمی می‌تواند چيزهای ديگری به جهانيان ارائه دهد.  يكی از آنها، به عنوان مثال جامعه‌ای آموزش ديده و جوان است كه از لحاظ سياسی و اقتصادی می‌تواند نقش عمده‌ای در دنيا بازی كند. اگر مغزهای خردمند و فهيم در ايران غالب شوند، ايران ديگر نبايد همچنان به سوی قرون وسطی گام بردارد.

كشورهای جهان دو گونه اند؛ يك گروه خواهان پيوند با جهان و كشورهای ديگر هستند و اهل گفتگو و ارتباط اند، گروه دوم كشورهائی هستند كه برای ديگران دردسر می‌آفرينند. ايران بالقوه می‌تواند در رديف كشورهای نخست قرار گيرد، ولی اين كشور خود بايد تصميم بگيرد به كداميك از اين دو گروه تعلق دارد.

ايرانيان خواهان ارتباط با جهان در اكثريتند، ولی قدرت در دست آنها نيست. نبايد فراموش كرد اكثر آنها جوانند. جوانانی كه خواهان انقلاب نيستند، بلكه خواستار توسعه آزادی‌های خود هستند. از اين رو نمی توان جوانان ايران را برای هميشه سركوب كرد.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد بسياری از جوانان ايران به آمريكا دلبستگی دارند. زمان به سود روحانيون حاكم در ايران در حركت نيست.