محمد سلامتی:

 گفت: «تحولات سالهای گذشته به‌ويژه روند نگران‌كننده تحولات عرصه‌های داخلی و خارجی، طی ماههای اخير اهميت انتخابات آتی را در جايگاهی فراتر از يك انتخابات معمولی قرار داده است. نتيجه اين انتخابات مي‌تواند به آنچه تشديد و تسريع روندهای موجود و دور شدن هرچه بيشتر از آرمانهای انقلاب و محتوا و اهداف آن و حاكميت هرچه بيشتراقتدارگرايی و قدرت‌طلبی، كم فروغ تر شدن حاكميت قانون و محدوديت هرچه بيش از پيش آزادي‌های سياسی و اجتماعی و نهايتا به محاق رفتن وجهه جمهوريت نظام بينجامد و يا در مقابل، توقف يا تضعيف روندهای نادرست مذكور باشد.

سلامتی با تاكيد بر اينكه «حضور هشت ساله اصلاح‌طلبان در حاكميت با يك ارزشيابی منصفانه دستاوردهای ارزشمندی برای جامعه داشته است»، تصريح كرد: «بحران آفريني‌های مستمر و محدوديت‌های بي‌سابقه اقتدارگرايان كه اوج آن تجربه تلخ انتخابات مجلس هفتم بود، موجب گسترش دلسردی و نااميدی از اصلاح و نوعی انجماد و بي‌تحركی علي‌رغم برخورداری از آگاهی و درك سياسی در جامعه بود.»

ما امروز در جامعه در برابر سوالی از چرايی و سودمندی شركت در انتخابات رياست‌جمهوری قرار داريم. يك حزب سياسی معتقد به مشی اصلاحی مبارزه پارلمانيستی به فرصت‌های سرنوشت‌ساز سياسی نظير انتخابات توجه و تاكيد دارد و به همين خاطر، برای چنين حزبی كناره‌گيری و عدم حضور، نشانه انفعال، بي‌عملی و تسليم است.

 «عصبانيت اقتدارگرايان از عزم جدی اصلاح‌طلبان برای شركت در انتخابات رياست جمهوری آينده است. آنها حضور ضعيف و يا عدم حضور ما را برای دستيابی بي‌دردسر و بي‌هزينه به اهداف انحصارطلبانه خود مفيد مي‌دانند. به همين دليل افزايش و ارتقای حساسيت عمومی نسبت به انتخابات ضروری است. اگر چنين امری حاصل شود، امكان و احتمال اعمال نفوذها و مداخلات ناروا برای برگزاری انتخاباتی غيرقانونی با نتيجه از پيش تعيين شده پرهزينه مي‌سازد.
 اقدامات اقتدارگرايان از انتخابات مجلس هفتم به بعد، برای اصلاح‌طلبان بسيار مغتنم بوده است. اگر تا پيش از انتخابات مجلس هفتم جامعه برای داوری نسبت به عملكرد اصلاح‌طلبان هيچ مبنای مقايسه‌ای جز مطالبات خود نداشت و قضاوت درباره تلاشهای اصلاح‌طلبان در خلاء صورت مي‌گرفت، امروز برای چنين قضاوتی يك مبنای مقايسه عينی يعنی عملكرد مجلس هفتم وجود دارد.  مواضع و عملكرد اقتدارگرايان در طول هفت ماه گذشته به اندازه كافی نگرانی و دغدغه جامعه را نسبت به سرنوشت خويش ايجاد كرده، لذا علائم و نشانه‌های اميدبخش از ذوب شدن يخ های انفعالی و سرخوردگی در جامعه قابل مشاهده است.

سعيد حجاريان نيز در اين همايش تدارك انتخاباتی گفت:

حتما راه طی شده در 25 سال پس از انقلاب و 8 سال اصلاحات قابل انتقاد است و حتما ما در مدت باقي‌مانده تا انتخابات رياست جمهوری بايد نقد گذشته را پيشه كنيم و برای سوالات مردم پاسخ داشته باشيم.

بررسی اصول حداقلی كه در شعارهای كلی دكتر معين مطرح مي‌شود، بايد در دستور كار اصلاح‌طلبان تا زمان انتخابات باشد؛ چراكه هرچند در حال تهيه يك برنامه تفصيلی برای اداره‌ی كشور هستيم، اما مردم به اصول و برنامه‌های كلی و قابل تحقق توجه بيشتری مي‌كنند.