«عليرضا رجايی» از رهبران ائتلاف ملی- مذهبی ايران ارزيابی اين ائتلاف از اختلاف درجبهه راست پيرامون مسائل اتمی ايران را تشريح كرد. براساس اين اظهار نظر كه در سايت رويداد منتشر شده است:

 قضيه انرژی هسته‌ای اختلافاتی را كه پيش‌بينی می‌شد در راست افراطی ايجاد كند، پديدار كرد. بسياری از تحليلگران سياسی قبلاً نيز اشاره كرده بودند در داخل بدنه راست افراطی تعارضی ديده می‌شود كه آن را به شكل تفكيك راست افراطی و محافظه‌كار توضيح می‌دادند. مذاكرات پاريس و وين و اختلافاتی كه درميان راست افراطی پديدارشده است، جريان راست افراطی را به دو گرايش اتوپيست و واقع‌گرا تقسيم كرد. در گرايش راست افراطی اتوپيست بر اساس تلقی كه از انقلاب اسلامی و نظام سياسی متعاقب آن دارد، بقای اين انقلاب و نظام مستلزم گسترش نسبی و تدريجی در بدنه جهان اسلام است و در داخل نيز معتقد است كه بايد كالبدی يكپارچه و همه‌جانبه ايجاد شود كه حاصل اين تفكر در صحنه خارجی نوعی جنگ كم شدت دايمی در داخل و خارج از كشور است.

جنگ كم شدت به شكل حمله به منافع كشورهای آمريكا در خارج از مرزهای ايران است و در داخل هم به شكل‌ نفی همه گروه‌هايی است كه از نظر آنها مخالف هستند.

راست افراطی واقع‌گرا معتقد است كه انقلاب اسلامی و نظام سياسی برآمده ازآن پديده‌ای نيست كه در موضع تهاجم قرار داشته باشد، بلكه بايد در موضع دفاع باشد. اين جريان بر اين باور است كه ما در معرض تهديدهای امنيتی- نظامی بين‌المللی هستيم و بدين جهت كه نيروهای ما واجد تعارض نيستند، بايد تعارض‌های بين‌المللی را از طريق ابزار ديپلماتيك به حداقل رساند.
رجايی درباره تفكرات راست افراطی واقع‌گرا در داخل كشور گفت: از نظر آنها بايد تلاش شود تا نيروهايی كه همسو با آنها نيستند در برنامه‌های اين جريان هضم شوند و اگر چنين امكانی وجود ندارد، بايد به برخورد با آنها با زمينه‌ای محدود پرداخت. يعنی شرايط انفعال آنها را فراهم كرد.
 اين دو گرايش از راست افراطی در بلندمدت زاويه‌دار می‌شود و در مقابل شكاف راست افراطی و محافظه كار نيز نمايان‌تر می‌گردد و راست واقع‌گرا به راست محافظه‌‌كار نزديك می‌شود.
رجايی درباره تأثير مسائل هسته‌ای ايران بر معادلات سياسی كشور چون مسأله حقوق بشر و انتخابات رياست جمهوری گفت: با توجه به اينكه راست افراطی از ابزارهای قابل توجهی در ايران برخوردار است و اگر چه واقعيتی است كه در اقليت وجود دارد، ولی به انعطاف در مقابل فشارها تن نمی‌دهد.

آنها در حوزه حقوق بشر و انتخابات رياست جمهوری كه بدنه يكپارچه كالبد او را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، انعطاف‌پذير نخواهند بود. به جز اين حوزه از راست افراطی نيز از طرف بقيه جناح‌های موجود از منتهی‌اليه راست افراطی و جناح‌های چپ بيرون از نظام بايد انعطاف‌هايی در اين حوزه‌ها ايجاد شود. هر چند انعطاف‌ها در ميان آنها يكسان نيست و راست افراطی حداقل و چپ اپوزيسيون حداكثر انعطاف را نشان می‌دهد. بنابراين آنها هميشه به يك دشمن فرضی نياز دارند تا به توجيه عملكرد خود در ايجاد نوعی جنگ كم شدت در داخل وخارج بپردازند و لذا حاصل جمع افكار آنها عبارت است از اينكه پيوسته ايران در شرايط ويژه قرار دارد.