بهمن قبادی پس از جلسه نمايش فيلم سينمايی "لاك‌پشت‌ها هم پرواز می‌كنند" در حاشيه جشنواره فيلم كوتاه تهران گفت: هميشه سعی كرده‌ام رنج‌ها و دردهای افرادی را كه در مناطق كرد‌نشين زندگی می‌كنند، منعكس كنم....

رنج و درد و جنگ جزئی از زندگی كردها شده است. وقتی به گذشته برمی‌گردم احساس می‌كنم در يك دالان تنگ و تاريك كه حاصل از جنگ است بزرگ شدم و فكر می‌كنم تا ابد در اين سرزمين جنگ باشد و هيچ‌كس نمی‌تواند آن را نجات دهد.

در كشورهای منطقه برای كسانی كه در مناطق كردنشين زندگی می‌كنند هيچ‌گونه‌ سرمايه‌گذاری انجام نمی‌گيرد، چون آنها درمناطق مرزی زندگی می‌كنند. من به اين موضوع معترض هستم و اسلحه‌ام دوربين من است و هميشه سعی كرده‌ام رنج و دردهای افراد آن منطقه را منعكس كنم.

در بسياری از فيلم‌هايی كه قبل و بعد از انقلاب ساخته شده است كردها را به شكلی نشان داده‌اند كه در لباس‌هايشان تفنگ و گلوله نگه‌می‌دارند، اما هيچوقت به آنها اعتراض نمی‌شد. حالا كه من دو فيلم با موضوع انسانی ساخته‌ام مرتب به آن اعتراض می‌شود. تمامی اين دردها دغدغه‌های شخصی من است و فكر می‌كنم اگر همه را بی‌مسئله نشان دهم ديگر كسی نگران اين ملت نيست. با وضعيتی كه در حال حاضر در كردستان به وجود آمده، سينما مانند ويروس به جان جوانان افتاده و مطمئنا چند سال ديگر افرادی با نگاهی غير از نگاه من به كردها فيلم خواهند ساخت.

به من گفته بودند سه ماه اين فيلم اكران می‌شود كه پس از گذشت يك ماه از اكران، فيلم را ناجوانمردانه از پرده سينماها برداشتند .

قبادی كه پيش از فيلم ديدنی "زمانی برای مستی اسب‌ها" از او ثبت شده در پاسخ به سئوالی درباره نگاه او نسبت به نيروهای آمريكايی، گفت: در اين باره نمی‌خواهم قضاوت كنم و همه چيز را در اين مورد در لايه‌هايی پنهانی فيلم نشان داده ام و نمی‌خواهم هيچ داوری انجام دهم و در هيچ كجای فيلم هم شعار نداده‌آم.

برای 2 سال آينده, 4 فيلم نامه دارم كه يكی از آن‌ها درباره"بيجه" (قاتل پاكدشت) است و تمام تلاشم اين است كه در فيلم نامه‌های بعدی ام يك نگاه جهانی داشته باشم و به زبان جهانی در سينما دست پيدا كنم.

بهمن قبادی همچنين درباره توقف اكران فيلم" لاك پشت‌ها هم پرواز می‌كنند"گفت: من به مسئولان اكران فيلم 3 روز مهلت داده ام تا اكران" لاك پشت ها..." از سر گرفته شود و تا اتمام موعد مقرر ادامه يابد. در غير اين صورت ديگر در ايران فيلم نخواهم ساخت.