|
هاشمی رفسنجانی طی سخنانی در شهر قم، در جمله دو پهلو، كه به
نامزدی خودش در انتخابات آينده رياست جمهوری باز می گردد رهبر
جمهوری اسلامی را در تنگنائی قرار داد كه دشوار بتواند از آن
بيرون بيآيد. او "امر"ی را از قول خودش بر دهان رهبر گذاشت كه
تكذيب آن برای رهبر تقريبا ناممكن است، اما بهره اين جمله، در
عمل، از يكسو يعنی خلع سلاح رهبری برای به ميدان فرستادن
ديگران، و از سوی ديگر جا انداختن اين انديشه درميان وابستگان
به بيت رهبری و شورای فرماندهان سپاه كه رهبر نه فقط او را در
نظر دارد، بلكه از او خواسته كه رياست جمهوری را قبول كند و
اين "رفسنجانی” است كه هنوز قبول نكرده و لابد شرايطی دارد.
هاشمی رفسنجانی كه در بيستمين گردهمآئی مبلغين در مدرسه فيضيه
قم سخنراين می كرد، خطاب به طلابی كه از او در باره رياست
جمهوری اش سئوال كرده بودند گفت:
«بارها گفته‌ام كه اگر به
اين نتيجه برسم و فرد ديگری برای رياست جمهوری نباشد، و
چاره‌ای نيست و برای منافع
اسلام و انقلاب بايد به صحنه انتخابات بيايم، دريغ نخواهم كرد.
اكنون منتظرم فرد
مناسبی غير از من برای اداره‌ی كشور پيدا شود. هنوز هم ترجيح
مي‌دهم كه كسی غير از من كشور را اداره كند و من هم با
تجربه‌ای كه دارم او را كمك مي‌كنم.
خدمت رهبری هم گفته‌ام كه شما به من امر نفرماييد
و بگذاريد، فضا باز باشد تا فرد مناسبی برای اين كار پيدا
شود.»
|
