مثلث «اعتياد تزريقی، ايدز و هپاتيت C و گسترش آن، امروز به واقعيتی انكارناپذير تبديل شده است؛ به گونه‌ای كه به گفته مسؤولان بهداشتی و مقابله با مواد مخدر كشور، چنانچه با اين مثلث مقابله نشود، جامعه با انفجار جبران‌ناپذير ايدز مواجه خواهد شد.

آمارها حاكيست تنها در يك مركز كاهش آسيب شناسی در تهران، 24 درصد معتادان خيابانی جمع‌آوری شده، HIV مثبت و 78 درصد هپاتيت C داشته‌اند.

حتی مسئولان بهداشتی كشور نيز می گويند، كه هرچه الگوی ايدز در جامعه «جنسي» شود، امكان جلوگيری از آن سخت‌تر خواهد شد و از آن جا كه اعتياد خود منشا اين آلودگی مي‌تواند باشد، بايد تلاش كرد تا مقابله با گسترش ايدز را از همين نقطه نيز آغاز كرد.

دكتر صفاتيان، مدير كل درمان و بازتوانی ستاد مبارزه با مواد مخدر، دكتر رزاقی مدير كل دفتر سلامت جوانان وزارت بهداشت، دكتر وزيريان، رييس اداره پيشگيری، درمان و سوء مصرف مواد وزارت بهداشت ، دكتر رفيعی، معاون پيشگيری از اعتياد سازمان بهزيستی و دكتر نصيري‌منش، رييس مركز DIC (كاهش خسارات اعتياد تهران) در ميزگرد « از درمان اعتياد تا رهايی از ايدز» خبرگزاری دانشجويان ايسنا می گويند:

ابتلای 12 هزار معتاد خيابانی پرخطر به ايدز يعنی تحميل 144 ميليون دلار هزينه درمان سالانه. هم اكنون900 ميليون تومان برای كاهش آسيب 12 هزار معتاد خيابانی پرخطر هزينه مي‌شود؛ در صورتيكه اين تعداد مبتلا به HIV / ايدز بشوند، درمانشان در سال 12 هزار دلار به ازای هر نفر خواهد بود. بايد تعريف اعتياد در كشور را عوض كرد. افراد مسيری را طی مي‌كنند تا به اعتياد مي‌رسند و اين سير همچنان با تزريق، بي‌خانمانی، ‌مرگ در گوشه خيابان و ... ادامه مي‌يابد . بايد كوچكترين گرايش به مواد مخدر را در فشار روانی، دلهره، كسالت روحی و دل‌مردگی جستجو كرد.

مصرف مواد مخدر در زندان افزايش يافته و پس از آزادی نيز دوباره ادامه مي‌يابد. بنابراين جريمه، هيچ سودی برای معتاد و جامعه نداشته، ضمن اين كه در زندان ممكن است، هزار نفر با يك پمپ تزريق كرده و به اين نحو باعث گسترش ايدز شوند.