ايران

پيك

                         
شكنجه در زندان
آنچه اشغالگران امريكائی با عراقی ها كردند
در زندان های ج.ا با مردم ايران می كنند
 

 

عكس ها جنجال آفرينی كه از رفتار ارتش امريكائی مستقر در عراق با دستگير شدگان عراقی به سراسر جهان مخابره شده، چه واقعيت كامل باشد و چه بقول نماينده اتحادميهنی كردستان عراق در تهران، حداقل برخی از آنها با بهره گيری از تكنولوژی كامپيوتری تهيه شده باشد، مروری بر يك واقعيت تلخ تر از زهر را در ايران به ياد می آورد. برخی از اين تصاوير شايد با بهره گيری از كامپيوتر و با هدف جنگ تبليغات انتخاباتی در امريكا تهيه شده باشد، اما تنها برخی از آنها، چرا كه اگر همه آنها جعلی بود كاخ سفيد لحظه ای در جنگ انتخاباتی در افشای آن ترديد به خود راه نمی داند و جورج بوش نيز نيازمند نبود تا به قصد دلجوئی، با تلويزيون های عربی مصاحبه كند.

بحث نه بر سر درستی و صحت اين عكس ها و رفتارها، بلكه بر سر آنست كه اين رفتار را يك ارتش اشغالگر با مردم كشوری كرده و يا همچنان می كند كه تحت هر اسم و مذهب و دليلی با اشغال كشورشان مخالف اند، حتی اگر از خارج عراق ( مثلا از سپاه پاسداران و يا هر نهاد ديگری در جمهوری اسلامی) تحريك و حمايت پولی و سلاحی شده باشد. مشابه همين رفتار را سالهاست اسرائيل با دستگير شدگان فلسطينی  می كند و درافريقای جنوبی، تشكيلات امنيتی "يان اسميت" با بازداشت شدگان كنگره ملی افريقا در اين كشور می كرد.

اينها همگی ضبط و ثبت تاريخ است و مهری است بر پيشانی قرن 20 و آغاز قرن 21. از دوران فاشيسم هيتلری تا گام هائی كه اكنون امريكا در جهان بر می دارد تا بقول روزنامه پراودا( در شماره روز گذشته پيك بخوانيد) ماجرای مونيخ در 1938 را تكرار كند!

آنچه كه با ديدن عكس شكنجه و رفتار ارتش اشغالگر امريكا، با دستگير شدگان عراقی شده و می شود در ذهن هر ايرانی مرور شود، تشابه همين رفتارها با مردم ايران در زندان های ايران است. يعنی آنچه كه يك ارتش اشغالگر با مردم يك كشور (عراق) می كند، سالهاست در زندان های ايران، با دستگير شدگان می كنند. نه در نظام شاهنشاهی قبل از انقلاب 57 كه خود دفتر ننگين ديگری دارد، بلكه در جمهوری اسلامی و بنام انقلاب!

وقتی مطبوعات امريكا نوشتند كه زندانيان عراقی را برای شكنجه و در هم شكستن روحيه آنها هنگام بازجوئی ها لخت می كنند و حتی به جوانان تجاوز می شود، چه نمونه ای در ذهن هر ايرانی زنده می شود، جز آنچه درباره همين رفتار و شكنجه مشابه بعنوان افشاگری از زندان های جمهوری اسلامی به بيرون درز كرده است؟ زندانيان مرد عراقی را با آگاهی كامل از فرهنگ و سنت مذهبی مردم لخت می كنند تا عورتشان در معرض ديد باشد و يا به جوانان عرب تجاوز جنسی می كنند تا در اوراق بازجوئی بنويسند آنچه را می دانند و يا آنچه را بازجويان امريكائی می خواهند آنها بنويسند.

همين رفتار را در زندان های ايران با مردان و جوانان و حتی زنان نكرده و نمی كنند؟

زندانيان عراقی را با چشم بند و كشيدن كيسه روی سرشان از اين زندان به آن زندان برده و يا در همين حالت از آنها بازجوئی می كنند و عكس های اين دو رفتار به يك بمب انتخاباتی در امريكا و يك نارنجك انسانی در سراسر جهان تبديل شده است. حال اين غم انگيز و نفرت انگيز نيست كه مشابه همين رفتار را با زندانيان ايرانی در اوين و گوهر دشت و زندان تبريز و ديگر شهرها می كنند؟

آن رفتار را يك ارتش اشغالگر می كند و مشابه آنها را خودی با خودی. البته اگر همه مردم ايران خودی باشند، كه حاكميت و حتی از زبان رهبر جمهوری اسلامی بارها اعلام شده كه چنين نيست و مرزهای خودی و غير خودی سال به سال عريض تر شده است تا آنجا كه خودی های اقليت، با غير خودی های اكثريت چنان می كنند كه اشغالگران امريكائی در عراق می كنند. درعراق هم امريكائی ها خودی اند و عراقی ها غير خودی!

نامه سينا مطلبی، روزنامه نگار جوان ايرانی را كه دو روز پيش در پيك نت منتشر شد، يكبار ديگر به صفحه اول پيك نت باز گردانده ايم تا بعنوان آخرين سند، در همين ارتباط بخوانيد
  
 
                      بازگشت به صفحه اول
Internet
Explorer 5

 

ی